سالومه می گوید که شخصیتی “غیرسیاسی” است. او در آهنگ هایش از احساسات خود می گوید، از “مشکلات شخصی و مسایلی که ذهن او را مشغول کرده اند”. او به زبان فارسی، که زبان ملی ایران است، می خواند. سبک موسیقی او رپ است و ترانه هایش چندان مورد خوشایند دولت جمهوری اسلامی نیست، ولی برعکس، جوانان کشورش را بسیار علاقه مند ساخته و این درحالی است که دو سوم جمعیت ایران را جوانان تشکیل می دهند.
شاید سالومه بدون اینکه به آن فکر کند، یا بدون اینکه بخواهد، تبدیل به یکی از مخالفان دولتی شده است که توسط محمود احمدی نژاد اداره می شود. موسیقی هیپ هاپ یک موسیقی صد در صد آمریکایی است و حکومت ایران، ایالات متحده را به عنوان بزرگ ترین دشمن خود می داند. تعجبی ندارد که این سبک موسیقی در نظر حکومت دین سالار که هرگونه موسیقی و ترانه ای را در کشور تحت کنترل دارد، به یک تابو تبدیل شود؛ تا بدانجا که در سال ۲۰۰۷ موسیقی رپ را مبتذل و موهن اعلام کردند و وزارت فرهنگ و ارشاد وعده داد که استودیوهای تولیدکننده چنین ترانه هایی را تعطیل خواهد کرد. ولی این محدودیت ها هرگز برای ساکت کردن سالومه و نسل او کافی نیست.
سالومه که ترانه هایش را در اتاق خود می سازد می گوید: “برای هر مشکل راه حلی وجود دارد. زمانی که من این کار را آغاز کردم، تردید داشتم. نمی دانم شاید مردان نیز همین احساس را داشته باشند.” او قبول دارد که آنچه مورد ناخشنودی دولتمردان جمهوری اسلامی قرار گرفته، جنسیت او نیست، بلکه ترانه هایش است.
او تا چند ماه قبل که در ایران زندگی می کرد، مجبور بود قوانین سختی را که از سوی دولتمردان وضع شده، دور بزند و از آنها بگریزد. او پاییز امسال به ژاپن رفت تا در رشته دیوارنگاری به مطالعه بپردازد، ولی هنوز قطعه هایی را روی صفحه اینترنتی MySpace می گذارد و روی آلبوم اش کار می کند. او چند کنسرت کوچک در ترکیه و هلند داده است. ولی سالومه با اشاره به اینکه تنها به دنبال زیاد کردن شمار تماشاچیان خود نیست می گوید: “من ترجیح می دهم تنها یک نفر که واقعاً درکم می کند به دیدن کنسرت هایم بیاید تا اینکه هزاران نفر صرفاً برای رقص و دست زدن بیایند”.
سالومه سبک هیپ هاپ را در ۱۵ سالگی کشف کرد. با توجه به گذران دوره کودکی در ترکیه و آذربایجان، این سبک به او کمک کرد تا بتواند بر احساس تنهایی و بر مشکلات همسویی با فرهنگ جدید غلبه کند. با این حال، او علی رغم اینکه بر ترکی، انگلیسی و فارسی مسلط است، تنها به زبان فارسی رپ می خواند. او می گوید: “فارسی یک زبان بسیار شاعرانه است و شعرسرایی در ایران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.”
او برای دوری جستن از سیاست که یک موضوع دردسرآفرین در ایران شناخته می شود می گوید: “من بخاطر عشق بیشتر سختی کشیده ام تا بخاطر سیاست.” ولی گاهی نمی توان ترانه های او را به شیوه دیگری تفسیر کرد. موضوعاتی مانند “آب را گل نکنید” که پس از انتخابات ۲۰۰۹ نوشته شد و او در آن احمدی نژاد را به انتخاب فریبکارانه متهم می کند. البته او خاطرنشان می سازد که هیچ گاه در کشورش مورد سانسور قرار نگرفته است.
منبع: لا راسون، ۵ فوریه
