ناتوانی بازجویان و تواب سازان مستقر در زندان اوین در برابر اراده “محمد نوری زاد” آنچنان خشم و عصبانیت مسئولان روزنامه کیهان را به دنبال داشت که به بی سابقه ترین گاف تاریخ این روزنامه منجر شد.
کیهان نشینان که به نظر می آید توان تحمل بغض و کینه خود نسبت به آزادگی و حریت نویسنده سابق این روزنامه را ندارند، در گزارشی از سخنرانی نوری زاد درباره ترور “سعید حجاریان” یک سال و نیم پیش از ترور او خبر دادند!
این روزنامه در گزارشی با عنوان “آقای نوری زاد! شب هفت شهید لاجوردی را به خاطر دارید؟!” که در شماره سه شنبه 11 خرداد منتشر کرده به نقل از نوری زاد نوشته است: “من در این جا می خواهم به دو فشنگ و به دو گلوله که بر جسم دو مسئول امنیتی خودمان نشست اشاره کنم و بگذرم که یکی بر جسم لاجوردی نشست و دیگری گلوله ای که به گردن آقای حجاریان فرو رفت.”
کیهان در متن خبر فوق به صراحت نوشته این سخنان در شب هفت ”اسدالله لاجوردی” (بازجو، شکنجه گر و تواب ساز مشهور) در تاریخ اول شهریور 1377 بیان شده در حالیکه اولا “سعید حجاریان” در اواخر اسفند سال 1378 یعنی تقریبا یک سال و نیم بعد از تاریخ مورد اشاره کیهانیان ترور شد! و ثانیا لاجوردی در اول شهریور 1377 به قتل رسیده بود و علی القاعده نوری زاد نمی توانسته آنگونه که کیهان نوشته در همان روزی که لاجوردی به قتل رسید، در مراسم شب هفت او سخنرانی کرده باشد!
سوتی بی سابقه این روزنامه البته منحصر به این موارد نیست. در جای دیگر گزارش فوق به نقل از نوری زاد می خوانیم: “لاجوردی بعد از استعفا به سراغ کاری شرافتمندانه رفت و دست حجاریان بعد از برکناری به سراغ کارهای مزورانه. همین گونه هست که به راحتی تاثیر دست حجاریان را در طراحی فتنه کوی دانشگاه می شود مشاهده کرد، فتنه ای که کاملاً یک سناریوی از پیش تعیین شده بود و آدم هایی مثل تاج زاده و جماعتی از دانشجویان و برخی از وزراء در آن نقش آفریدند و سود اصلی این فتنه را به جیب وابستگان نهضت آزادی فرو ریختند.”
اگر کیهان نشینان فراموش کرده باشند، عالم و آدم به خاطر دارند که فاجعه حمله به کوی دانشگاه تهران در 18 تیر 78 رخ داد نه در اول شهریور 77!
“بغض و حسد چشم را کور می کند.“ مسئولان کیهان با این گاف تاریخی یک بار دیگر صحت این گزاره عقلی و دینی را تایید کردند.
ضمن اینکه بد نیست حالا که اهالی این روزنامه (شب نامه) خشم بی پایان خود را از اطلاق شایسته لقب “حر” به “محمد نوری زاد” به نمایش گذارده اند، به ایشان یادآوری کنم که حریت دقیقا به معنای آزادی از چنگال تعصب و جهل و پیوستن به اردوگاه آزادی و آزادگی است.
یا آنگونه که احتمالا کیهانیان دوست ندارند بشنوند: “حر کسی بود که از اردوگاه یزید به اردوگاه حسین پیوست.” پر واضح است که با این اوصاف در ایران امروز کسی شایسته تر از “«محمد نوری زاد” برای خطاب قرار داده شدن به عنوان “حر” وجود ندارد.
گفتنی است که سایت های خبری جریان حاکم هم این سوتی تاریخی کیهان را با ذوق زدگی بازنشر داده اند.
منبع: سایت محمد رضا یزدان پناه