ایران چگونه انتقام خواهد گرفت؟

نویسنده

hamlenamotearef.jpg

اسکات پترسون

فشارها بر ایران درحال افزایش است. اروپا در هفته جاری اعمال تحریم های جدید را پذیرفت و جورج بوش ‏هم سخن از اقدامات جدی تر، حتی احتمال حمله نظامی، به میان آورد. اینها درصورتی است که جمهوری ‏اسلامی به خواست جامعه جهانی درباره برنامه هسته ای گردن نگذارد. ‏

با این حال تحلیلگران نظامی هشدار می دهند که در صورت آغاز حمله آمریکا به ایران، پیامدهای جدی در ‏پیش خواهد بود. درحالیکه نیروهای ایرانی کمترین تناسبی را با دانش فنی آمریکا در میدان مبارزه متعارف ‏ندارند، ایران نشان داده است که راه های نامتعارفی را برای پاسخگویی می شناسد. ‏

شبکه های ایران در عراق و افغانستان قادر به تهدید منافع ایالات متحده در آن کشورها هستند؛ نیروهای ‏آمریکائی در منطقه می توانند هدف جنگ های نامنظم و شلیک موشک های مرگبار قرار گیرند؛ و شرکای ‏ایران در منطقه نظیر حزب الله لبنان نیز قادر به تغییر مکان برای دخالت در یک جنگ ضد آمریکائی هستند.‏

تحلیلگران از احتمال واکنش ایران در سطوح جهانی سخن می گویند اما میزان آنرا به حد و حدود حمله ‏آمریکا وابسته می دانند. مگنوس رانستورپ از مرکز مطالعات تهدید نامنظم در کالج دفاع ملی استکهلم سوئد ‏می گوید: “از دیدگاه امنیتی ایالات متحده، یک مسأله بسیار مهم این است که احتمالاً واکنش ایران بسیار ‏غیرقابل پیش بینی تر از تهدیدات القاعده خواهد بود.“‏

آقای رانستروپ می گوید: “من نسبت به توانایِی خودمان در کنترل برخی از پیامدهای این تلافی تردید دارم. ‏مشخصه حملات تلافی جویانه ایران درگذشته «انکار حق به جانب» و نوعی پذیرش جهانی بوده است. به ‏نظر رانستروپ «اگر آمریکا به ایران حمله کند توفانی از واکنش های داخلی به راه می افتد که تنها به ‏قدرتمند شدن نیروهای انقلابی در داخل، و نیز در خارج در سطح منطقه خواهدانجامید. این سناریو یک ‏کابوس برای هر طراحی است، و من فکر می کنم آمریکا در صورت حمله به ایران، واقعاً وارد مرحله ‏مبهمی می شود.“‏

هرچند ارتش آمریکا، سپاه قدس- شاخه سپاه پاسداران انقلاب - را به تدارک بمب های جاده ای مرگبار علیه ‏شبه نظامیان ضد آمریکایی وآموزش و پشتیبانی از “گروه های ویژه” متهم نموده که به بهای جان هزاران ‏نفر تمام شده است، فرماندهان آمریکا توانمندی های نظامی ایران را دست پایین گرفته اند. ‏

حتی دریاسالار ویلیان فالون نیز که قبل از استعفای خود در ماه آوریل به مخالفت علنی با حمله آمریکا به ‏ایران پرداخته بود، از پذیرش ایران به عنوان یک تهدید نظامی امتناع کرده بود. او به مقامات گفته بود “جدی ‏باشید. اینها (یک مشت) مورچه هستند. وقتی زمان آن برسد، آنها را نابود می کنید.“‏

اما این سخنان، ایران را با داشتن 540هزار مرد جنگی- که در نوع خود بزرگترین ارتش در خاورمیانه با ‏یکی از کمترین بودجه های نظامی سالانه از جنگ لفظی عقب ننشاند. سردار غلامعی رشید اواخر ماه مه ‏گفته بود: “ایران می تواند با تحرکات تاکتیکی ابداعی و پیش بینی نشده، ضربات مرگباری را بر پیکر ‏آمریکای متخاصم وارد سازد. در حالی که دشمن ریشه هستی ما را نشانه گرفته، عقب نشینی بی معنا است.“‏

آیت الله سید علی خامنه ای رهبر عالی ایران نیز در سال 2006 نسبت به انتقامی فراگیر هشدار داده بود. او ‏گفته بود: “آمریکائی ها باید بدانند در صورت آزار ایران، منافع آنها در هرجای دنیا که امکانش باشد آسیب ‏خواهد دید. ملت ایران به هر ضربه ای، با دوبرابر شدت پاسخ خواهد داد.“‏

تحلیلگران می گویند ایران ابزاری در اختیار دارد که در مواقع تهدیدات از آنها استفاده نموده و از رویارویی ‏با دشمن قوی تر احساس غرور بیشتری می کند. آلکس وطنخواه کارشناس مسائل خاورمیانه موسسه ‏اطلاعاتی جینز در واشنگتن می گوید: “این چیزی نیست که آنها را خجالت زده بکند.“‏

آقای وطنخواه با اشاره به سخنان فرمانده سپاه پاسداران در پاییز گذشته که به “دکترین جنگ نامنظم” خود می ‏بالید می گوید: “آنها می گویند: جنگ متعارف چیزی نیست که ما بتوانیم در آن از عهده ایالات متحده برآییم، ‏اما ابزار دیگری در اختیار داریم.“‏

آقای وطنخواه که به عنوان اندیشمند در موسسه خاورمیانه نیز به همکاری مشغول است گفت: “چیزی که آنها ‏واقعاً نگرانش هستند، حملات هوایی گسترده و همزمان به هزاران هدف در داخل خاک ایران است. دریافت ‏آنها از مقاصد آمریکا برای ترتیب دادن چنین سناریویی شامل دو چیز است: یکی ویران کردن برنامه های ‏احتمالی هسته ای تا سرحد ممکن، و دیگری تلاش غیرمستقیم برای تضعیف رژیم اسلامی.“‏

هرگونه رویارویی ایران وآمریکا به افزایش بهای نفت منجر خواهد شد. هرچند ایران قادر به ایجاد وقفه در ‏انتقال نفت از خلیج فارس خواهد بود، اما اقتصاد ضعیف این کشور نیز به درآمدهای نفت وابسته است. ‏

در عین حال، نیروهای آمریکایی مستقر در عراق، افغانستان و خلیح فارس به منزله هدف محسوب می شوند. ‏ایران اکتبر گذشته ادعا کرد ظرف یک دقیقه از وقوع حمله «دشمن»، قادر به ایجاد بارانی از 11هزار ‏موشک خواهد بود و این آتشبار «ادامه خواهد یافت.»‏

اسرائیل نیز در تیررس موشک های قاره پیمای شهاب 3 ایران بوده و به ادعای حزب الله، موشک های این ‏گروه که پس از جنگ 2006 با اسراییل از سوی ایران تأمین شده و تعداد آن 30هزار تخمین زده می شود، ‏ارتقاء یافته اند و اکنون می توانند هرجای کشور یهود شامل نیروگاه هسته ای دیمونا را نیز هدف قرار دهند.‏

ایران هم به تاکتیک های گروهی دست زده است که بوسیله آن، قایق های کوچک با تجهیزات سبک نظامی از ‏جهت های مختلف به کشتی های جنگی بزرگ نزدیک می شوند. بر اساس گزارش ژانویه گذشته نیویورک ‏تایمز، یک نمایش جنگی طبقه بندی شده از سوی پنتاگون در سال 2002 چنین حمله ای را شبیه سازی نمود ‏که در آن نیروی دریایی 16 کشتی بزرگ را از دست داده است. ژنرال وان رایپر افسر بازنشسته دریایی که ‏فرمانده این نمایش بود به مجله تایمز گفت: “افراد توانمندی های ذهنی و الکترونیک خود را برای مدیریت ‏حمله دست بالا گرفته بودند. همه چیز ظرف 5 دقیقه، شاید 10 دقیقه، تمام شد.“‏

اعنقاد بر این است که عوامل ایران در دهه 1990 عامل ترورهای تعدادی از مخالفان رژیم در اروپا بوده ‏اند. دادیارهای آلمان نیز دستور بازداشت وزیر اطلاعات ایران را صادر کرده بودند. ‏

ایران و حزب الله نیز متهم شده اند که با کمک هم در مه 1992، سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس را به ‏انتقام کشته شدن رهبر آن گروه در ماه گذشته اش توسط اسرائیل، منفجرکرده اند. مقامات آرژانتینی نیز آنها را ‏به ترتیب دادن یک حمله مشترک دیگر در سال 1994 و انفجار مرکز تجاری یهودیان در پایتخت کشورشان ‏متهم ساختند که به کشته شدن 85 نفر منجر شد. اسرائیل نیز یک ماه بعد به یک پایگاه حزب الله در لبنان حمله ‏کرد. ‏

رانستورپ می گوید وزارت اطلاعات ایران با 30هزار حقوق بگیر یک “ابرقدرت امنیتی در خاورمیانه ‏محسوب می شود که دسترسی جهانی خود را به دلیل توانایی های اطلاعاتی و روش های پیچیده تحلیل ‏موضوعات بدست آورده است. آنها به گسترش نفوذ خود مشغول بوده اند… چه کسی پیش بینی می کرد ‏آرژانتین جایی باشد که ایران و حزب الله به عنوان محل اقدام تلافی جویانه خود انتخاب کنند؟”‏

گزارشی که هفته جاری درباره پیامدهای حمله به ایران از سوی پاتریک کلاسون و مایکل آیزن استاد از ‏موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن منتشر شد می گوید موارد قبلی نشان می دهد “تهران در موارد لزوم ‏بخوبی منافع خود رادرخویشتن داری جستجو کرده است.“‏

معذالک، ایران برحسب حجم حمله ای که به آن کشور می شود، قادر به هدف قرار دادن ایالات متحده نیز ‏هست. این گزارش می گوید: “توانایی ایران در ترور و براندازی مهمترین ابزار هنگام رویارویی با ایالات ‏خواهد بود. “موفقیت” در به تأخیر انداختن برنامه های هسته ای ایران می تواند جلوی شعله ورشدن این آتش ‏را بگیرد.“‏

گزارش اینچنین تنیجه می گیرد که “اگر ایالات متحده و اروپا از حمله به ایران آنقدر آزرده شوند که از ‏افزایش فشار بر ایران روگردان شوند، آنگاه این اقدام منجر به پیگیری آزادنه برنامه تسلیحات هسته ای از ‏سوی ایران خواهد شد.” وطنخواه با اشاره به اینکه مهمترین اولویت نظام ایران بقاست، گفت توسل به تاکتیک ‏های متنوع جنگ های نامنظم را نمی بایست به عنوان فرض مسلم در اقدامات تهران درنظر گرفت. ‏

وطنخواه می گوید: “بنابراین ایرانی ها باید مراقب باشند. صرف اینکه آمریکا در حال حاضر قصد چنین ‏کاری و یا امکان اجرای حمله ای را ندارد، به این معنی نیست که ادامه روش های رویارویی در درازمدت ‏برای ایرانی ها، عواقب خوشی به دنبال خواهد داشت.“‏

منبع: کریستین ساینس مانیتور- 20 ژوئن ‏

‎ ‎