مهرداد شیبانی
“حکومت ایران یک مادر بزرگ را دستگیر کرده است، چون از سایه خودش هم می ترسد.” در آغاز هفته سوم خرداد، سرمقاله نیویورک تایمز به این موضوع اختصاص داشت. آخر هفته هم اکبر اعلمی در مجلس گفت:” دولتی به سرکوب متوسل می شود که از ملت می ترسد.”
بیانیه ای 700 امضایی هم که به مناسبت 22 خرداد، انتشار یافت از ترس گفت: “طرح حکومت این است: نهادینه کردن ترس تدریجی.”
این بیانیه از فشار به اقشار مختلف اجتماعی برای خانه نشین کردن آنها خبر داد. موج فشار حتی به عماد افروغ نماینده جناح راست هم رسید و او را بدلیل موضعی انتقادی از ریاست کمیسیون فرهنگی بر کنار کرد. افروغ نام این حرکت را “ترور شخصیت” گذشت.
تیتر اول روزنامه اعتماد ملی از “کارت زرد نمایندگان اقلیت به دولت” گفت. کارتی که روی آن این مطالب دیده می شد: “تغییر محاسبه نرخ تورم، عدم گزارش عملکرد برنامه چهارم، سود بانکی، سهمیه بندی بنزین، افزایش قیمتها، برخوردبا دانشجویان”.
گزارش روزنامه همبستگی نشان داد “با احتسا ب تذکرات نمایندگان جناح راست، دولت به رکودی تازه دست یافته است: 107 تذکر در یک هفته.”
در هفته ای که محمد تقی خاموشی، عضو برجسته حزب موتلفه از اتاق بازرگانی رفت، اقتصاد کشور در نامه سرگشاده 57 اقتصاد دان کشور تحلیل شد و به این نتیجه رسید: “قطعا در آینده نزدیک بحران ها با ابعادی بزرگتر و پیچیده تر بروز می نمایند.”
در خارج از کشور، اسرائیل که اخبار مجددا ازآمادگی آن برای حمله نظامی به ایران حکایت داشت، ماهواره جدیدی به فضافرستاد تا به “پرونده ایران” کمک کند.
به نوشته سایت بی بی سی، نیکلاس برنز ـ معاون وزارت خارجه امریکا- مجددا ایران را به حمایت تسلیحاتی از شورشیان طالبان در افغانستان متهم کرد و از لزوم اقدام برای قطع این کمک سخن گفت. او در مصاحبه با شبکه خبری سی ان ان گفت که از ارسال اسلحه از ایران برای طالبان با آگاهی دولت ایران “شواهد انکارناپذیری” در دست است.
سران هشت کشور بزرگ صنعتی جهان در پایان نشست خود در آلمان به ایران هشدار دادند که اگر همچنان از اجرای خواست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد محدود کردن فعالیت اتمی خود سرپیچی کند، از اتخاذ اقدامات سختگیرانه‌تری علیه این کشور حمایت خواهند کرد.
شاید به این دلایل بود که معلوم شد محمود احمدی نژاد بعد از حل مسائل ایران، چریک شده و مشغول نجات مردم دنیاست. رحیم پور ازغدی همکار نزدیک حسین شریعتمداری در تشکیلات امنیتی سعیدامامی که “دکترا” گرفته واستاد دانشگاه شده است، گفت: “احمدی نژاد بیشتر از آنکه یک دولتمرد باشد، با روحیه‌ای چریکی، خود را متعهد به جبهه فقرای دنیا می‌داند. ایران سرزمین دوم همه مبارزان و مظلومان جهان است. امروز رهبری انقلاب حامی جنبش‌های آزادی بخش و در مقابل استکبار جهانی است.”
علی شمخانی هم که از همان دانشگاه پور ازغدی دکترا گرفته به سبک معروف بچه های آبادان به صحنه آمد. او در مصاحبه با شماره آخر هفته نامه نظامی دیفنس نیوز، حمله نظامی آمریکا را خطری دانست که ایران را تهدید می کند و گفت: “ کسانی که دم از جنگ علیه ایران می زنند، خوب می دانند که ایران می تواند با جنگ افروزی آمریکا مقابله کند. ایران اقدامات آمریکا در منطقه را از بسیاری جهات خنثی و نفوذ منطقه ای خود را به خصوص در افغانستان، عراق، لبنان و سرزمینهای فلسطینی گسترش داده است. در حال حاضر، ایران حدود 70 درصد بازی آمریکا در منطقه را تحت کنترل خود درآورده است.در صورت حمله نظامی آمریکا به ایران، تهران برخی نقاط ویژه را هدف قرار خواهد داد که از آن جمله می توان به برخی کشورهای عربی خلیج فارس اشاره کرد؛ کشورهایی که به واشنگتن کمک می کنند تا حمله نظامی خود را به ایران توجیه کند.”
شمخانی در این مصاحبه هر گونه گزارش درباره اختلاف شیعه و سنی در منطقه و سلطه طلبی ایران را دروغی بی اساس نامید و گفت: “این دروغی است که آمریکا و اسرائیل برای کسب حمایت منطقه ای و توجیه حمله نظامی به ایران ساخته و پرداخته اند.”
و مجله حاوی سخنان شمخانی تازه منتشر شده بود که یکی از اماکن متبرکه شیعیان موردحمله قرار گرفت ونیمه ویران شد. احمدی نژاد هم دست به تهدید تازه ای زد: “بدانید با این کارها عرصه را برخود تنگ می‌کنید و کاری نکنید در منطقه ما تصمیمی بگیریم و کسی دلش نخواهد کوچکترین کمکی به شما بکند.”
هفته باسخنان رئیس جمهور مقدس تمام شد که از حالا تحریم های در راه سازمان ملل رابی اثر کرد: “می خواهند نیشگونی به نام تحریم از ایران بگیرند.”
وقتی تحریم ها در راه نیشگون است، لابد باید نام حوادث هفته را هم قلقلک گذاشت.