فرشته قاضی
دوم خرداد در حالی دادگاه شیوا نظرآهاری برگزار می شود که این فعال حقوق بشر همچنان در بند 209 زندان اوین و در سلولی دو نفره زندانی است.شهرزاد کریمان، مادر شیوا نظرآهاری در مصاحبه با “روز” از آخرین وضعیت او، بلاتکلیفی و روحیه بالایش سخن می گوید و از اینکه با همه سختی ها و دلتنگی ها “به دخترش افتخار می کند”.
شیوا نظرآهاری در اولین موج بازداشت فله ای فعالان سیاسی، مطبوعاتی و مدنی ایران، دو روز پس از کودتای انتخاباتی 22 خرداد بازداشت و اول مهرماه با قرار وثیقه 200 میلیون تومانی آزاد شد. او که عضو موسس و سخنگوی کمیته گزارشگران حقوق بشر و دانشجوی محروم از تحصیل است، روز 29 آذر ماه سال گذشته بار دیگر هنگامی که برای شرکت در مراسم ختم آیت‌الله منتظری راهی شهر قم بود، بازداشت شد. دورانی که با افت و خیزهای فراوان همراه بوده و نگرانی های فراوانی را در مورد وی موجب شده است.
خانم کریمان در مورد وضعیت دخترش می گوید: “شیوا هنوز در بند 209 و در سلولی دو نفره است؛ هم سلولی او را نمی شناسم فقط می دانم که یک خانم 63 ساله است که اتهام مالی دارد. شرایط او هیچ تغییری نکرده و بعد از ماهها هنوز او را به بند عمومی منتقل نکرده اند اما پرونده اش به شعبه 26 دادگاه انقلاب ارسال شده و روز 2 خرداد محاکمه او است.”
وی می افزاید: “گفته اند که به پرونده بازداشت اول شیوا یعنی 24 خرداد سال گذشته در این جلسه رسیدگی خواهد شد اما در دو ملاقاتی که با دادستان تهران داشتم و همچنین دوباری که دادستان در بند 209 با شیوا دیدار کرده، گفته است که هر دو پرونده یعنی پرونده بازداشت اول و بازداشت دوم شیوا را تجمیع خواهند کرد تا شیوا فقط یکبار به دادگاه برود اما هنوز خبری از این ادغام پرونده نیست.”
امروز دقیقا 150 روز از بازداشت دوم شیوا نظرآهاری می گذرد و او 5 ماه تمام است در بند 209 زندان اوین به سر می برد. خانم کریمان گذر این مدت طولانی را بر روحیه دخترش بی تاثیر می داند: “وضعیت روحی شیوا خیلی خوب است. هیچ شکایتی از زندان و انفرادی و سلول دو نفره ندارد اما از نظر جسمی خیلی لاغر شده، هرچند به من می گوید لاغر نشده است. در ملاقات های کابینی، اینقدر شیشه ها کثیف است که به زور صورت شیوا را می بینیم اما در آخرین ملاقات حضوری که با داشتیم خیلی لاغر به نظر می رسید اما حرفی نمی زند و شکایتی نمی کند.”
اتهام همکاری با منافقین
طی روزها و هفته های گذشته برخی رسانه های حکومتی از ارتباط و همکاری شیوا با سازمان مجاهدین خلق به عنوان اتهام یاد کرده و تا بدانجا پیش رفته اند که با انتشار عکس های دیدار میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با خانواده این فعال حقوق بشر، مدعی شده اند: “سوابق گروهکی و ارتباطات گسترده وی با منافقین به اطلاع سران فتنه رسیده بود”.
خانم کریمان پیش از این، این اتهام را رد کرده و شیوا نظرآهاری هم به اتفاق سعید کلانکی، سعید جلالی فر، مهرداد رحیمی، و سعید حائری در نامه ای اظهار شگفتی کرده بودند که “سایت های حامی دولت اصرار دارند این فرزندان ملت را به سازمانی وصل کنند که از آن منزجرند”.
از خانم کریمان درباره این اتهام و موضع شیوا می پرسم. می گوید: “در اتهاماتی که به شیوا تفهیم شده چه بار اول بازداشت و این بار که بازداشت شده، چنین اتهامی وجود ندارد و چنین اتهامی به او تفهیم نشده و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام دو اتهامی است که به شیوا تفهیم شده است. من نمیدانم این اخبار کذب را از کجا می گیرند. شیوا دو پرونده بازداشت 25 خرداد و 29 آذر دارد که هنوز وکلای شیوا هم این دو پرونده را ندیده اند؛ پس این آقایان از کجا این دروغ ها را در می آورند؟ از طرفی غیر از دادگاههای اولیه که در تابستان سال گذشته برگزار شد، بقیه دادگاهها غیر علنی بوده و خبرنگاران حضور ندارند که بدانند در دادگاه چه گذشت و اتهام چه بود و چی شد. دادگاه شیوا هم که هنوز برگزار نشده است. اما این آقایان که نوشتند و ادعا کردند که ثابت هم شده است بگویند کجا ثابت شده؛ در کدام دادگاه و چگونه ثابت شده است؟”
مادر شیوا نظرآهاری می افزاید: “ما در این زمینه به هیچ عنوان ساکت نخواهیم نشست و حق شکایت را برای خود محفوظ می دانیم و به موقع از رجانیوز، وطن امروز و سایر رسانه هایی که دروغ پراکنی کرده اند شکایت خواهیم کرد.”
خانم کریمان سپس به دیدارش با دادستان تهران اشاره می کند و می گوید: “دادستان به من می گفت که اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر خودشان نمی دانند اما اخبارشان به سمت گروهک منافقین است. من هم گفتم که دختر من حاضر است مدت طولانی در زندان بماند اما انگ این سازمان روی او نباشد. چون شیوا همیشه نسبت به این سازمان موضع داشت و می گفت رفتار اینها کاملا خلاف حقوق بشر است و همیشه به ترورهای اوایل انقلاب اشاره می کرد. اما کار کمیته گزارشگران حقوق بشر، کار حقوق بشری است و برای این کمیته فرقی نمی کند زندانی وابسته به چه گروهی باشد؛ این کمیته از حقوق انسانی و قانونی افراد دفاع و برای احقاق حقوق افراد تلاش می کند. من به دادستان گفتم که شیوا می دانست تلفن هایش کنترل می شود اما هیچ چیز مخفی نداشت هر کاری می کرد خیلی شفاف بیان می کرد و صراحتا گفتم که این گروه مرده سیاسی را شما زنده اش نکنید.”
استقامت شیوا
شیوا نظرآهاری پس از 5 ماه بلاتکلیفی روز دوم خرداد به دادگاه می رود و مادرش می گوید: “تنها چیزی که می خواهم این است که دادگاه منصفانه و عادلانه برگزار شود و همانطور که دادستان به ما قول داده هر دو پرونده ادغام شود تا شیوا یکبار به دادگاه برود و تکلیف اش روشن شود. به خدا خسته شده ام از این بلاتکلیفی و امیدوارم در چارچوب قانون اساسی دادگاه را برگزار کنند.”
خانم کریمان سپس در حالی از دلتنگی هایش برای دختر جوانش می گوید که طی یازده ماهه گذشته روحیه بالای او همه را به ستایش واداشته بود؛ اما او برای اولین بار گریه می کند و در میان هق هق گریه از استقامت شیوا می گوید: “من یک مادرم اما یازده ماه است غیر از مدت کوتاهی که آزاد و دوباره بازداشت شد دخترم را از ما دریغ کرده اند. دلم خیلی تنگ است ولی به وجودش افتخار می کنم؛ به این همه استقامتش افتخار می کنم. به خاطر اینکه من ناراحت نشوم هیچ وقت کوچکترین شکایتی نمی کند. یازده ماه است نشنیده ام که حتی یکبار از این اوضاع گله کند. همیشه می گوید: من حالم خوب است نگران نباشید و… اما من دلم برای بغل کردنش، دیدن راه رفتنش در خانه و حرف زدنش تنگ شده. دلم برای آرامش وجودش تنگ شده ولی چاره ای ندارم باید تحمل کنم.”
مادر شیوا نظرآهاری در پایان می گوید که قضاوت را به خدا سپرده است: “از خدا فقط می خواهم قاضی پرونده شیوا عادلانه قضاوت کند. فقط خدا می داند در این یازده ماه، چه بر سر ما آمده است.”
