خانواده های زندانیان‎ ‎آذری هنوز بی خبرند

نویسنده

فرشته پاک نظر

در حالی که بیش از یک ماه از بازداشت فعالان آذری زبان در ایران می گذرد هنوز هیچ خبری از سرنوشت آنان ‏به خانواده هایشان داده نشده است. ‏

این عده که اوایل آبان ماه جاری توسط ماموران وزرات اطلاعات ایران بازداشت شدند، هنوز تفهیم اتهام نشده اند ‏و بدون محاکمه در 209 زندان اوین و بازداشت گاه های وزارت اطلاعات به سر می برند. این در حالی است که ‏بازداشت شدگان از حق داشتن وکیل محروم بوده اند و هیچ گونه تماسی با خانواده های خود ندارند. ‏

در همین رابطه یکی از نزدیکان بازداشت شدگان اخیر به روز گفت: بازداشت شدگان به هیچ عنوان تجزیه طلب ‏نبوده اند و سوابق اکثر آنان نشان می دهد که هیچ جرمی جز تلاش برای استیفای حقوق ضایع شده مردم آذربایجان ‏نداشته اند. بنابراین وابستگی به بیگانه و خط گرفتن از آنان برچسب ناثوابی است که به فرزندان مظلوم این خطه ‏از ایران زده می شود و البته وزارت اطلاعات راه دیگری جز این ادعاهای واهی برای توجیه بازداشت های اخیر ‏ندارد. برخورداری از حقوقی که قانون اساسی برای قومیت ها در نظر گرفته از جمله حق تدریس زبانهای محلی ‏در مدارس هیچ ارتباطی با انگ تجزیه طلبی ندارد. ‏

وی ادامه داد: این بازداشت ها در حالی است که مطابق اصل سی و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ‏‏”هیچ کس را نمی توان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می کند. در صورت بازداشت، موضوع ‏اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده ‏مقدماتی به مراجع صالحه قضائی ارسال و مقدمات محاکمه، در اسرع وقت فراهم گردد. متخلف از این اصل طبق ‏قانون مجازات می شود.“‏

‏ همچنین طبق اصل سی و پنجم قانون اساسی “در همه دادگاه ها، طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب ‏نمایند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.“‏

مطابق اصل سی و هشتم قانون اساسی نیز “هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است، ‏اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. ‏متخلف از این اصل طبق قانون مجازت می شود.“‏

وی با اشاره به سخنان اخیر آیت الله منتظری در دیدار با خانواده عماد باقی گفت: وقتی یک مرجع تقلید ، اساس ‏زندان را در دین اسلام منکر شده و گفته است مطابق روایات پیامبر اسلام حتی برای جرایمی چون قتل کسی را ‏بیش از 6 روز در بازداشت نگه نمی داشت، چرا باید فرزندان بی گناه ما به جرمی که خود بازجوها هم نمی دانند ‏چیست در زندان باشند؟ ‏

این فعال آذری با انتقاد از گستردگی بازداشتها گفت: برخی از بازداشت شدگان اخیر حتیِ از فعالین حقوق بشر یا ‏حقوق محلی نیز نبوده اند. از جمله مطلع شده ایم که یکی از بازداشت شدگان اساساً هیچ ارتباطی با فعالیت های ‏محلی و قومی نداشته است و گویا چون در دوران دانشجویی نشریه ای را منتشر می کرده که به زبان آذری بوده، ‏مورد شک قرار گرفته و بازداشت شده است. وقتی چنین آدمهایی را بازداشت می کنند تکلیف بچه های بی گناهی ‏که در آذربایجان از حقوق مردم دفاع کرده اند، روشن است.‏

در همین حال منابع خبری نزدیک به فعالان آذری زبان مدعی شده اند که مردم آذربایجان روز به روز شاهد ‏برخوردهای‎ ‎بیشتر ماموران امنیتی با فعالان سیاسی، فرهنگی و حقوق بشری هستند‏‎.‎

بنا به این گزارش ها، احضار به دادگاه ها، امری روزمره شده‏‎ ‎است. تهدید و ارعاب مستقیم و غیر مستقیم به ‏ابزاری معمول بدل گشته است و شواهد نشان‏‎ ‎میدهد، نیروهای امنیتی آذربایجان، بازداشت و آزار و اذیت فعالین ‏مدنی را در دستور کار‎ ‎خود قرار داده اند‎.‎

با اینکه آمار خاصی از بازداشت فعالان مدنی و روزنامه نگاران آذربایجانی در بند در دسترس نیست، اما می‌توان ‏گفت‎ ‎اینک تعداد زیادی فعال مدنی و فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار آذربایجانی در زندانهای‎ ‎اوین و زنجان تحت ‏فشارهای روحی و شکنجه های جسمی قرار دارند و بررسی اتهامات و پرونده‏‎ ‎آنها هنوز در دستور کار دادگاه ‏قرار نگرفته است‎.‎

اگر چه دکتر محمد علی حیدری از فعالین‎ ‎مدنی آذربایجان پس از تحمل ۲۹ روز حبس، اخیراً به قید ضمانت آزاد ‏شده اما هنوز‎ ‎دهها نفر از جمله سعید متین پور، جلیل غنی لو، بهروز صفری، لیلا حیدری، علیرضا‎ ‎متین پور، ‏عبداله عباسی جوان، صالح کامرانی، محمد نصرتی، میر قاسم سیدین زاده‎ ‎و…در بازداشت موقت به سر می‌برند‎.‎

سعید متین پور، فعال شناخته شده حقوق‎ ‎بشر که در تاریخ ۴ خرداد ماه در زنجان بازداشت شده، با گذشت بیش ‏از ۱۸۰ روز همچنان‏‎ ‎در شرایط بلاتکلیفی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات زنجان نگهداری می شود‏‎.‎

متین پور در سالهای گذشته تلاشی چشمگیر‎ ‎را در جهت بازتاب موارد نقض حقوق بشر در آذربایجان کرده ‏است‎.‎وی از جمله متهمانی است که تاکنون‏‎ ‎دادگاه انقلاب اتهامش را اعلام نکرده و به دلایلی نامعلوم در بازداشت ‏موقت‎ ‎نگهداری می شود‏‎.‎

طی بیش از شش ماهی که از دست گیری متین پور می گذرد، هنوز به او اجازه دیدار، با همسرش نیز داده نشده ‏است‎. ‎

از سویی جلیل غنی لو و بهروز صفری نیز‎ ‎از فعالان فرهنگی و ‏اجتماعی هستند که اوایل خرداد ماه سال ‏جاری در زنجان بازداشت‎ ‎شدند. این دو فعال نیز بدون دسترسی به وکیل و تفهیم اتهام بیش از شش ماه است که‎ ‎در بازداشت موقت به سر می برند‏‎.‎

علیرضا متین پور برادر ‏سعید متین پور و‎ ‎لیلا حیدری همسر بهروز صفری نیز از ۶ شهریور ماه دستگیر شدند و ‏هم اکنون بطور‎ ‎بلاتکلیفی در زندان زنجان به ‏سر می برند‏‎.‎

در این میان هم اکنون دست کم ۵ فعال‎ ‎مدنی‎ ‎آذربایجان در‎ ‎بند ۲۰۹ زندان اوین تهران‎ ‎که زیر نظارت وزارت ‏اطلاعات جمهوری اسلامی قرار دارد، تحت اعمال فشار و محدودیت ها‎ ‎قرار دارند‎. ‎

صالح کامرانی وکیل و فعال حقوق بشر‎ ‎و عبدالله عباسی جوان، استاد ‏دانشگاه از ۲۷‏‎ ‎مرداد ۱۳۸۶ همچنان بدون ‏محاکمه، تفهیم اتهام و بدون اجازه برای گرفتن‏‎ ‎وکیل‎ ‎در بند ۲۰۹‏‎ ‎زندان اوین در سلول انفرادی نگهداری می شوند. ‏همچنین‎ ‎محمد نصرتی فعال مدنی آذربایجانی و‏‎ ‎دانشجوی‎ ‎دوره دکترای دانشگاه آنکارا، ایلقار مرندلی (عضو هیأت ‏مؤسس آسمک) و میر قاسم سیدین‎ ‎زاده‎ ‎دو روزنامه‏‎ ‎نگار آذربایجانی هستند‏‎ ‎که به رغم گذشت دهها روز از ‏بازداشتشان بدون اینکه تفهیم اتهامی شوند در‏‎ ‎بند ۲۰۹ اوین، در بازداشت به سر می برد‏‎. ‎آنها از کلیه حقوق ‏انسانی خود محروم‏‎ ‎هستند‎.‎

این در حالی است که میرقاسم سیدین زاده کوچکترین ارتباطی با دیگر بازداشت شدگان نداشته است و خانواده و ‏دوستانش هرگونه فعالیت سیاسی وی را تکذیب کرده اند. گفته می شود سیدین زاده صاحب امتیاز یک نشریه آذری ‏در دانشگاه تهران بوده است که پس از هفت سال وی را نیز بدون هیچ سابقه سیاسی بازداشت کرده اند و تحت ‏فشار قرار داده اند. ‏

نکته قابل توجه در مورد افراد یاد شده، نگهداری طولانی مدت آنها در بازداشت موقت و عم رسیدگی قضایی به ‏پرونده های آنان‏‎ ‎است.در این بازداشت ها و دستگیری ها امکان ارتباط با خانواده و بهره مندی از مشورت‏‎ ‎با وکیل ‏از زندانیان سلب شده است و در بسیاری از موارد خانواده های دستگیرشدگان نیز‎ ‎در معرض اذیت و آزار و حبس ‏قرار گرفته اند‎.‎

برخی از فعالان آذری، تداوم روند بازداشت فعالین مدنی آذربایجانی‎ ‎را نشانگر عدم تحمل فعالانی خوانده اند که ‏در چارچوب اعلامیه ها و میثاق پذیرفته شده حقوق بشر‎ ‎و در جهت بهبود شرایط انسانی در ایران تلاش می ‏نمایند‎.‎