یک هفته پس از آنکه رییس اداره سیاسی سپاه طرح بحث “کم ارزش و پر هزینه بودن برنامه هسته ای” جمهوری اسلامی از سوی برخی اساتید دانشگاه را “فشار بر رهبری و دولت”برای پذیرش توافق با غرب توصیف کرد، مشاور نماینده آیت الله خامنه ای در سپاه نیز آن را “توطئه امریکا” خوانده و مدعی شده طرح چنین موضوعاتی “برای فرو ریختن مقاومت ایران و دست زدن به یک عقبنشینی هستهای است.”
سرتیپ پاسدار یدالله جوانی در سرمقاله هفته نامه صبح صادق، ارگان سیاسی سپاه پاسداران نوشت: “توطئه اصلی غرب و بهویژه ایالات متحده در دوره تمدید مذاکرات، وارد ساختن فشارهای بیشتر از یک طرف و انجام مجموعهای از اقدامات، بهویژه در حوزه عملیات روانی از طرف دیگر، برای فرو ریختن مقاومت ایران و دست زدن به یک عقبنشینی هستهای است؛ عقبنشینیای که میتواند بر فرض محال در صورت انجام، مقدمهای برای عقبنشینیهای دیگر باشد.”
رییس سابق اداره سیاسی سپاه که پس از قرار گرفتن نامش در فهرست تحریم های بین المللی با تغییر سمت با عنوان مشاور نماینده رهبرجمهوری اسلامی فعالیت خود در این نهاد نظامی را ادامه می دهد، همچنین مدعی شده که برخی اظهار نظرها و نشست ها پیرامون مذاکرات هسته ای جمهوری اسلامی “تحرکات داخلی برای توفیقات دشمن است.”
به نوشته یدالله جوانی دشمن با تشدید فشارها میخواهد هزینههای مقاومت ایرانیان را بالا برده و فوایدش را ناچیز نشان دهد. در صورتی که دشمن بتواند چنین مطلبی را در میان مردم به یک باور تبدیل کند، آنگاه بر اساس برآوردش، انعطاف به خرج دادن و عقبنشینی کردن از خطوط قرمز هستهای ترسیم شده از سوی نظام، به یک «مطالبه عمومی» تبدیل شده و مسئولان عالیرتبه در نظام، به اجبار تن به خواستههای غرب برای کاهش فشارها خواهند داد.
این مقام ارشد سپاه با نام بردن از سه تن از اساتید دانشگاه (زیباکلام، شیرزاد و باوند) که چندی پیش در یک میزگرد دانشجویی، مذاکرات هسته ای را مورد بررسی قرار داده بودند “وکیل مدافع غربیها ” خوانده و نوشته : “در این نشست تلاش کردند بر خلاف واقعیتهای موجود، دستاوردهای برنامه هستهای کشور را بسیار ناچیز و هزینههای این برنامه برای کشور را بسیار سنگین توصیف کنند.”
این دومین مقاله ای است که به فاصله یک هفته در ارگان سیاسی سپاه که تحت نظر نماینده رهبرجمهوری اسلامی است، منتشر می شود. صبح صادق در شماره گذشته خود نیز در مقاله ای از رییس کنونی اداره سیاسی سپاه علیه این میزگرد دانشجویی و اساتید دانشگاه واکنش نشان داده و آن را “خیانتی” از سوی “مزدوران سیاسی” خوانده بود.
در جریان یک میزگرد دانشجویی که ۲۶ آذرماه در دانشگاه تهران برگزار شد، صادق زیباکلام استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی گفته بود: “من زمانی در یک جا گفتم هستهای چه گلی به سر ملت زده است و فقط به خاطر این مسئله برایمان پرونده درست شد. حکومت دو استدلال در رابطه با مسئله هستهای داشت. یکی از آنها این بود که میگفتند هستهای باعث پیشرفتهای علمی فراوانی میشود و استدلال دوم هم این بود که میگفتند هستهای باعث به وجود آمدن صنایع انبوهی در کشور خواهد شد. احمدینژاد هم در جایی گفت که مسئله هستهای ۲۵۰ صنعت به وجود میآورد بنابراین چون غربیها نمیتوانند پیشرفت ما را ببینند با ما مخالفت میکنند.”
صادق زیبا کلام سپس افزوده بود:“من بارها از اصولگرایان پرسیدم حداقل یکی از این ۲۵۰ صنعتی که هستهای به وجود میآورد را بگویید؛ هیچ پیشرفت و نوآوری علمی در رابطه با مسئله هستهای نه تنها در ایران بلکه در هیچ کشوری وجود ندارد… فعالیتهای هستهای دست کم از سال ۸۲ به این سو خیلی شیره گلوسوزی برای مملکت نبوده است، نه از نظر پیشرفت علمی خیلی خبری بوده و نه از لحاظ اقتصادی و چه بسا با مطالبی که مطرح شد به ضرر ما بوده است.”
احمد شیرزاد نماینده سابق مجلس، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی اصفهان و فارغ التحصیل دکترای فیزیک ذرات بنیادین از دانشگاه صنعتی شریف نیز در جریان این میزگرد انتقادات خود از برنامه هسته ای جمهوری اسلامی و هزینه آور بودن آن را مطرح کرده بود.
احمد شیرزادگفته بود: “از این چاه (صنعت هستهای) آبی در نمیآید، مگر اینکه برای برخی افراد نانی درآید، از سال ۸۲ تاکنون دریغ از یک لیوان آب برای کشور.”
او افزوده بود: “برخی افراد خصوصاً دلواپسان مسئله هستهای را به ناموس یا ایدئولوژی نظام تبدیل کردهاند،وقتی چیزی به ناموس تبدیل شود نمیتوان برای آن چانهزنی کرد.”
احمد شیرزاد همچنین در جریان این میزگرد دانشجویی تاکید کرده بود که “رآکتورآب سنگین اراک بسیار مضر است و حادثه چرنوبیل از این دست رآکتورها را در خود داشت و حالا در طرف غربی در مذاکرات جمهوری اسلامی ایران میگوید که آب سنگین این نیروگاه را با آب سبک عوض کند و این برای ما نیز بهتر است.”
هرچند در دومقاله اخیر رییس سابق و کنونی اداره سیاسی سپاه،سه تن از اساتید دانشگاه مورد حمله و اتهام قرار گرفته اند اما در هفته جاری حسن روحانی رییس دولت جمهوری اسلامی هم به نوعی در اظهاراتش گفته های احمد شیرزاد را تکرار کرد.
حسن روحانی روز یکشنبه ۱۴ دی ماه طی اظهاراتی در “اولین کنفرانس اقتصاد ایران” از مخالفان مذاکرات هسته ای در جمهوری اسلامی انتقاد کرده و گفته بود: “ما توسعه پایدار مستمر همه جانبه میخواهیم و تجربه زندگی سیاسی ما میگوید کشور با انزوا نمیتواند رشد مستمر داشته باشد و معنای آن این نیست که دست از اصول و آرمانهایمان برداریم. مگر کسی در میز مذاکره بر اصول و آرمانها صحبت میکند؟ یک عده در توهمات زندگی میکنند، دنیای امروز بحث منافع است.”
رییس دولت جمهوری اسلامی تاکید کرده بود که “در میز مذاکره بحث آرمان و اصول نیست، سر میز مذاکره نه آنها و نه ما راجع به آرمان و اصول بحث نمیکنیم، چون در دنیای امروز هر کشوری دنبال منافع و خواست خود است. پس اساس بحث سیاست خارجی منافع است و نه اصول و آرمانها.”
او همچنین گفته بود: “مگر در مرحله اول توافق ژنو در بحث هستهای آرمانها و اصولمان را معامله کردیم؟ با هم حرف زدیم و توافق کردیم. چون ما یک خواست داشتیم و آنها هم خواست خودشان را مطرح کردند.در توافق ژنو بخشی از تحریمها در حوزه خودرو، پتروشیمی و کشتیرانی برطرف شد و بخشی از اموال بلوکه شده ما آزاد شد که در مقابل ما شفافیت بیشتری نشان دهیم و بگوییم فلان نوع غنیسازی که در حال حاضر به آن نیاز نداریم برای مدتی متوقف میشود و آیا این کار به معنای زیر سوال رفتن آرمانها و اصول ما است؟ آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست، بلکه آرمان به مغز و قلب و اراده ما وصل است.”
یدالله جوانی که اکنون طرح “پرهزینه” بودن برنامه هسته ای جمهوری اسلامی را همسویی با امریکا معرفی کرده است پیش از این در موارد مختلف بر هزینه آور بودن برنامه هسته ای تایید اما تاکید کرده بود که “ملت” باید این هزینه را بپردازند.
از جمله او ۱۳ خردادماه سال گذشته در یکی از مهمترین مقالاتش پیش از یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری،حسن روحانی را به وادادگی و عقب نشینی دربرابر غرب متهم کرده و مناقشه هسته ای جمهوری اسلامی با جامعه بین الملل و کشورهای غربی در دو دوره دولت احمدی نژاد با حمایت سپاه و آیت الله خامنه ای را پیروزی خوانده بود.
او در آن مقاله به صراحت تحریم های بین المللی را حاصل فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی دانسته و البته تاکید کرده بود: “هر چند در این سال ها، غربی ها با بردن موضوع هسته ای کشورمان به شورای امنیت و صدور چند قطعنامه، تحریم های اقتصادی سنگینی را علیه ایران وضع کرده و علاوه بر آن، خود آمریکایی ها و اروپایی ها، خارج از چارچوب شورای امنیت، یکسری تحریم های دیگری را با هدف متوقف ساختن فعالیت های هسته ای ایران ایجاد کردند، لکن اکنون جمهوری اسلامی ایران یک کشور هسته ای شده و غربی ها با انواع فشارها، تحریم ها و تهدیدها، نتوانستند جلوی هسته ای شدن ایران را بگیرند.”
وی اشاره ای به نتیجه “هسته ای شدن” جمهوری اسلامی نکرده اما نوشته بود: “پیشرفت هزینه دارد و هر ملتی که می خواهد پیشرفت کند، باید هزینه های آن را نیز بپردازد. رفتن موضوع هسته ای به شورای امنیت و فشارهای اقتصادی بر ملت ایران، هزینه های این پیشرفت است، اما این هزینه ها، سرانجام جز سود که همانا شکوفایی اقتصادی در پرتو اقتصاد مقاومتی و حماسه اقتصادی به دست خواهد آمد، چیز دیگری نخواهد بود.”