یک هفته پس از آنکه رسانه‌ها از قول محسن اسماعیلی، عضو حقوقدان شورای نگهبان نوشتند که این شورا در انتخابات سال ۸۸ بی‌طرف نبوده، او طی توضیحی در وبسایت خود نوشته، اعتراف‌اش به بی‌طرف نبودن شورای نگهبان در انتخابات ۸۸ “ناقص و گاهی اشتباهی” منتشر شده و “شهادت” می‌دهد که “گرایش‌های فردی هیچ تاثیری در بررسی نتیجه انتخابات نداشته و ندارد و آیت‌الله جنتی و دیگران تنها بر اساس حق داوری کردند”.
این در حالی است که خبرگزاری ایرنا، و برخی رسانه‌های اصولگرا بخشی از سخنرانی او را در آستان قدس رضوی منتشر کرده بودند که گفته بود: “برخی اعضای این شورا در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ موضع گیری‌های خاصی نسبت به برخی نامزدهای ریاست جمهوری داشتند، لذا در انتخابات تا حدی قانون را زیر پا گذاشتند… اگر بخواهیم منصفانه درباره جریان فتنه ۸۸ قضاوت کنیم باید بگوییم که برخی اعضای شورای نگهبان از حق خود به عنوان یک داور پا را فراتر گذاشتند… فردی که در مسند داوری آن هم به عنوان عضو شورای نگهبان نشسته است باید اصل بی‌طرفی را رعایت کند و نباید براساس قانون له یا علیه نامزدها در انتخابات موضع‌گیری داشته باشد”.
پیش‌تر نیز محسن اسماعیلی در ۲۶ اردیبهشت ۹۳، در برنامه “شناسنامه” که از تلویزیون ایران پخش شد گفته بود: “بدون رودربایستی عرض می کنم که بعضی از اعضای شورای نگهبان، شیفته‌ی آقای احمدی‌نژاد بودند و به ایشان حسن ظن داشتند که البته من جزو آنها نبودم…”.
بنا بر این آقای محسن اسماعیلی باید دقیقاً توضیح دهد که کدام بخش از حرفهایش “اشتباهی” منتشر شده و چرا به جای وبسایت خود، این توضیح را به رسانه‌های منتشر کننده‌ی حرفهایش در داخل کشور نداده؟ آیا غیر از این است که ناشرانِ حرفهایش، برای دفاع از صداقت و اعتبار حرفه‌ای خود می‌توانند فایل صوتی و تصویری سخنرانی‌اش را منتشر کنند؟
به نوشته خبرگزاری مهر، یکی از حاضران در سخنرانی اخیر عضو حقوقدان شورای نگهبان در مشهد از او پرسیده: ماجرای حمایت هفت نفر از اعضای شورای نگهبان، خصوصاً آیت الله جنتی از یک کاندیدا در انتخابات ۸۸ چه بود؟ آقای اسماعیلی پاسخ داده: “نمی دانم این عدد از کجا آورده شده. در آن سال دو نفر از اعضای شورای نگهبان در دولت حضور داشتند و البته بعداز آن، حضور اعضا در قوای سه گانه قانوناً ممنوع شد…”
این دو نفر عضو شورای نگهبان در سال ۸۸ را که عضو دولت محمود احمدی‌نژاد هم بودند بگذارید کنار آیت‌الله جنتی، دبیر شورا که در سخنرانی عمومی‌اش از احمدی‌نژاد حمایت کرده بود؛ یعنی شورای نگهبانی که به اعتراف آقای اسماعیلی، برخی اعضایش “شیفته‌ی آقای احمدی‌نژاد بودند” و دو نفرش رسماً عضو دولت او بودند قرار بود مرجعِ عادلِ شکایت میرحسین موسوی و مهدی کروبی قرار گیرند؟
و سرانجام: بی‌مایه‌ترین بخش توضیح و توجیه محسن اسماعیلی آنجاست که علیرغم اعترافات فوق، “شهادت” می‌دهد که “گرایش‌های فردی هیچ تاثیری در بررسی نتیجه انتخابات نداشته و ندارد”. جناب حقوقدان! “شهادت” به امر “مشهود” و محسوس تعلق می‌گیرد و “شاهد” کسی است که چیزی را به چشم خود دیده باشد! عدم تأثیرِ گرایش و شیفتگیِ شورای نگهبان در داوری‌اش، امری درونی، قلبی و روانی است؛ شما چگونه درباره‌ی درونیّاتِ افراد “شهادت” می‌دهید؟! اگر در توجیه لجن‌زارِ “تقلب و حصر”، برای اعتبار “علم حقوق” نگران نیستید حداقل برای آبروی خود نگران باشید؛ زیرا آنچه تکذیب کرده‌اید یک “خبر” نیست بلکه تمام حیثیت حقوقی و اخلاقی خود شماست.