جواد ملک‌زاده
دو ماه از ماه رمضان گذشته و دولت احمدی‌نژاد هنوز به وعده‌ای که با منت و تبلیغات بسیار به مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد داده بود، عمل نکرده است. بدین ترتیب مشخص نیست سبد کالای ماه رمضان که قرار بود تا نیمه مهر ماه به مددجویان این دو نهاد حمایتی پرداخت شود، چرا به دست آنها نرسیده و بودجه آن به چه کسی پرداخت شده و کجا رفته است.
برخی گزارش‌های مطبوعاتی حاکی از آن است احمدی‌نژاد به وعده خود برای تامین 70 درصد بودجه این سبد کالا عمل نکرده و برخی معتقدند با توجه به کاهش بهای نفت وی نتوانسته به این وعده عمل کند.
اما علت یا بهانه عدم پرداخت سبد کالای ماه رمضان هرچه باشد، در روزهای اخیر این سوال در رسانه‌ها و افکار عمومی مطرح شده که علت عدم تحقق این وعده پر تبلیغات دولت نهم چیست و بودجه‌ای که برای آن در نظر گرفته شده بود، کجا رفته است؛ و یا شاید اساسا بودجه‌ای در کار نبوده و رئیس‌جمهور و وزیر رفاه وعده بدون مبنا به بخش قابل توجهی از قشر محروم جامعه داده‌اند.
بودجه وعده تامین نشد
هنوز شهریور ماه به پایان نرسیده بود که عبدالرضا مصری، وزیر رفاه، در یک گفت‌وگوی خبری اعلام کرد که نه تنها در عرض یکی دو روز تمام مطالبات بازنشستگان پرداخت می‌شود، بلکه خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد و معلولان تحت پوشش سازمان بهزیستی هم ظرف چند روز “سبد کالای ماه رمضان” دریافت خواهند کرد.
اما همانطور که وعده یکی دو روزه به بازنشستگان تا جلسه تبلیغاتی دیروز آنان با احمدی‌نژاد بی‌حاصل ماند، آن ”چند روز” هم پس از چند روز به “تا پایان ماه مبارک رمضان” تبدیل شد تا دو میلیون و سیصد هزار خانوار همچنان چشم‌انتظار بمانند.
با این حال عید فطر فرا رسید و دو ماه دیگر هم گذشت، اما هنوز خبری از پرداخت سبد کالا به مددجویان در دست نیست. این در حالی است که برخلاف روزهای اولیه، دیگر هیچ‌یک از مسئولان رده اول دولت حاضر به پاسخگویی درباره وعده ناکام خود نیستند و مددجویان را به یکدیگر پاس می‌دهند.
مصری در زمان اعلام وعده دولت درباره سبد کالای مددجویان امداد و بهزیستی گفته بود که میزان این سبد کالا همانند سبد کالای کارمندان دولت یعنی 25 هزار تومان خواهد بود، با این تفاوت که برای کارمندان 17 هزار تومان از حقوق آنها کم می‌شود اما در خصوص مددجویان 100 درصد هزینه‌ها را دولت پرداخت خواهد کرد.
کمی بعد گفته شد بودجه این کار 100 میلیارد تومان برآورد شده که وزارت رفاه تامین 30 درصد آن را بر عهده گرفته و 70 درصد بقیه را احمدی‌نژاد تقبل کرده است. اما وقتی بعد از پایان ماه رمضان مشخص شد هیچ خبری از این سبد کالا نیست، کمیته امداد و سازمان بهزیستی در برابر فشار مددجویان که خواستار پرداخت سبد کالای خود بودند، اعلام کردند که این وعده و تامین بودجه آن به‌کل برعهده دولت بوده و این دو نهاد صرفا توزیع آن را به عهده گرفته‌اند.
حسین انواری، سرپرست کمیته امداد، در این باره توضیحات بیشتری هم داد و با بیان اینکه قرار بوده بودجه را وزارت رفاه از معاونت برنامه‌ریزی ریاست‌جمهوری دریافت کند و وزارت بازرگانی هم کالاها را تهیه کند تا برای توزیع در اختیار کمیته امداد قرار گیرد، اعلام کرد که کمیته امداد همه برنامه‌ریزی‌ها را برای توزیع سبد کالا انجام داده و منتظر تامین آن از سوی دولت است.
با این حال این مصاحبه انواری هم به آرشیو خبرگزاری‌ها رفت و باز هم خبری از تامین بودجه سبد کالای مددجویان نشد.
تا اینکه رئیس انجمن دفاع از حقوق معلولان دو روز پیش در واکنش به پرداخت نشدن سبد کالای ماه رمضان معلولان تحت پوشش بهزیستی پس از دو ماه، گفت: “هم‌اکنون 3 میلیون معلول در سراسر کشور زندگی می‌کنند که تعداد آنان با در نظر گرفتن اعضای خانواده‌هایشان به حدود 4 میلیون و 500 هزار نفر می‌رسد. این درحالی است که یک‌میلیون و 100 هزار نفر از معلولان در سازمان بهزیستی دارای پرونده بوده و تحت پوشش هستند و سبد غذایی براساس مصوبه دولت فقط به معلولان تحت پوشش تعلق می‌گیرد.“
وی با اعتراض نسبت به پرداخت نشدن سبد کالای معلولان خبر داد که طبق برنامه‌ریزی‌ها برای تامین غذاهای پروتئینی مورد نیاز معلولان روی سبد کالای ماه رمضان حساب شده بود، اما دولت احمدی‌نژاد با خلف وعده، مشکلات بسیاری را برای خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد به وجود آورده است.
این همه منت روا بود؟
روزنامه همشهری روز سه شنبه گزارش داد که: “بودجه‌ای که برای سبد کالای رمضان مددجویان بهزیستی و کمیته امداد مورد نیاز است از سوی دولت پرداخت نشده و با گذشت 2 ماه از عید فطر هنوز دست مددجویان به سبد کالا نرسیده‌است.“
این روزنامه با اشاره به وعده احمدی‌نژاد برای تامین 70 درصد بودجه لازم برای این کار، خبر داد که: ”ابلاغیه‌ای نیز از سوی رئیس‌جمهوری حدود 2 هفته پیش صادر شد اما معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی با راکد نگاه داشتن ابلاغیه و وارد کردن ایرادهایی به آن عملا از واریز بودجه جلوگیری کرده است.“
این روزنامه همچنین با هشدار نسبت به گسترش بی‌اعتمادی مددجویان به دولت، با طرح این پرسش که آیا “این همه منت که سر مددجویان گذاشتند روا بود؟” از نحوه اعلام این وعده از سوی دولت انتقاد کرد و افزود: “بهتر است نخست چاه را بکَنَند و سپس… اگر هم از مصری خواسته شده که وعده بدهد و برای اجرای وعده‌اش می‌تواند روی وعده دیگران حساب کند، بهتر است معلوم شود چه کسانی از همکاری سرباز زده‌اند و خود را به کوچه علی‌چپ می‌زنند؟”
این روزنامه همچنین نوشت: “وقتی دولت تصمیم گرفت تا به مددجویان زیر پوشش نهادهای حمایتی سبد کالا بدهد، با توجه به اینکه اعطای این سبد کالا، خارج از برنامه‌ریزی معمول این نهادها بود تا آنجا که می‌شد با تکرار خبر اعطای این هدیه، این کار بزرگ و بزرگ‌تر جلوه داده شود. تکرار این وعده در زمان‌های متفاوت سبب شد تا مددجویان تصور کنند با این همه پشتیبانی و تکرار خبر به‌زودی دستشان به سبد کالای رمضان می‌رسد، اما با پشت سر گذاشتن عید فطر و هفته‌های پس از آن باز هم انتظار مددجویان بی‌نتیجه ماند.“