نازیلا فتحی
تظاهرات برنامه ریزی شده ای که قرار بود روز شنبه با پیوستن کارگران ایران به اصلاح طلبان در اعتراض به دولت انجام شود، ظاهرا به دلیل ارعاب و حضورگسترده نیروهای امنیتی، تحقق نیافت.
دو تن از رهبران مخالفین در ایران، میر حسین موسوی و مهدی کروبی، روز پنجشنبه ازکارگران و معلمان خواستند به ائتلاف فراگیراصلاح طلبان بپیوندند. تحلیلگران گفتند فراخوان روز شنبه تنوانست موثر باشد و دلیل آن احتمالا ارعاب مردم توسط دولت بوده است.
اما عدم اقدام همچنین می تواند نشانه ای از شکست رهبران مخالف در جلب حمایت کارگران و معلمان باشد، که دارای مشکلات و حرکت ضد دولتی خاص خود هستند. این امر باعث شده تا توانایی مخالفان برای بسیج اعتراضات مردمی در روز 12 ژوئن، سالگرد انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری ایران، مورد سئوال قرار گیرد.
مهدی جلالی، کارشناس مسائل ایران در نیویورک می گوید: “این یک اشتباه استراتژیک برای رهبران مخالفین بود. آنها، ابتدا باید خواسته های کارگران را در برنامه خود بگنجانند و سپس انتظار پیوستن آنها به جنبش را داشته باشند. رهبران هیچ طرحی را ارائه نکردند و مردم نمی دانند چرا باید به خیابان ها بیایند و با خشونت مواجه شوند.”
به گفته شاهدان، روز شنبه در سراسر تهران، درمیادین اصلی، که تابستان گذشته مملو از معترضین بود، نیروهای امنیتی با ماسک های ضد شورش مستقر شده بودند. هلیکوپترها نیز بر فرازمیدان آزادی و خیابان آزادی، که وزارت کاردر آن واقع شده و انتظار می رفت کارگران در آنجا اجتماع کنند، به پرواز در آمدند.
یکی از شهروندان تهرانی که به شرط ناشناس ماندن سخن می گفت اظهار داشت: “مردان جوان با لباس های نظامی درسرهر کوچه ای در کنار وانت های سیاه و سفید ایستاده بودند. وانت های سیاه و سفید معمولا توسط نیروهای امنیتی برای دستگیری و انتقال معترضان به مراکز بازداشت مورد استفاده قرار می گیرد.”
علاوه بر حضور پلیس، حرکت های اخیر دولت در اعدام مخالفان سیاسی ممکن است ترس معترضان بالقوه را بیشتر کرده باشد. دادگاه عالی کشورهفته گذشته حکم اعدام دو تن را تائید کرد، در حالیکه دادگاههای رده پائین تر مجازات اعدام برای 11 نفر از تظاهرکنندگان را صادر کرده اند. بسیاری از تظاهر کنندگان خیابانی هنوز در زندان هستند و گزارشاتی ازشکنجه آن ها نیز منتشر شده است.
معذالک مشاور آقای کروبی گفت که این دولت است که از معترضان می ترسد.
مجتبی واحدی که از تابستان گذشته در آمریکا به سر می برد گفت: “من فکر نمی کنم خیلی مهم باشد که مردم درحالیکه دولت اقدامات وسیعی برای جلوگیری از تجمعات انجام می دهد و نیروهای خود را به تمام نقاط پایتخت اعزام می کند، حتما دست به تظاهرات بزنند.این نشان دهنده آن است که دولت از این واهمه دارد که در صورت عدم استقرار این نیروها تظاهرات گسترده ای صورت گیرد. این خود نشانه قدرت مخالفین است.”
کارگران گفته بودند روز شنبه تظاهرات خواهند کرد در حالیکه معلمان نیز گفتند روز یکشنبه، روز معلم، تظاهرات برپا می کنند. معلمان و کارگران معمولا روز اول ماه مه ، مصادف با روز جهانی کارگر تظاهرات مشترکی جدا از اصلاح طلبان انجام می دهند.
گزارشاتی از تظاهرات پراکنده درشهرهای قزوین، شیراز و تبریز در وب سایت کلمه متعلق به مخالفین منتشر شده است، ولی امکان تائید مستقل این گزارشات وجود ندارد.عکسی که در چندین وبلاگ منتشر شده تعدادی ازکارگران اخراج شده را درجلوی فرمانداری شیرازنشان می دهد که پلاکاردی را حمل می کنند که روی آن نوشته شده: “کارگر روز بیکاریت مبارک باد.”
مقامات هشدار داده بودند که ازتظاهرات جلوگیری خواهند کرد. رهبر دینی ایران، آیت الله علی خامنه ای، در جلسه روز چهارشنبه به کارگران هشدار داد که مبادا “از آنها به عنوان اهرم فشار سیاسی توسط دشمن استفاده شود.”
کارگران و معلمان مدت هاست که از دستمزد پایین و مزایای ناکافی و آثار نامطلوب سوء مدیریت اقتصادی بر زندگی خود شکایت دارند. در یک برنامه زنده که توسط تلویزیون فارسی بی بی سی روز شنبه پخش شد، کارگران ایرانی از فقدان اتحادیه ها و سازمان های مستقل کارگری برای پرداختن به مشکلات آنها نظیر بیکاری و تورم شکایت کردند.
حداقل دستمزد اکنون معادل 300 دلار در ماه است، اما آنهایی که روز شنبه با برنامه بی بی سی تماس گرفتند می گفتند این میزان بسیار کم است.
منبع: نیویورک تایمز- 2 مه 2010
