شش نامزد انتخاباتی با یکدیگر به رقابت پرداختند و محمود احمدی نژاد مسؤول تمامی مشکلات شناخته شد.
با اینکه انتخابات ریاست جمهوری روز جمعه در ایران برگزار شد، ولی صحنه سیاسی همچنان نامشخص و مبهم است. از هشت نامزدی که تأییدیه شورای وحشتناک نگهبان را دریافت کردند، تنها شش نامزد در انتخابات شرکت داشتند. دو تن از نامزدان ترجیح دادند از انتخابات کنار بروند، بدون اینکه واقعاً بدانیم آیا انصراف شان بنا به دلایل تکنیکی بوده یا تاکتیکی.
طرفدار “گشایش”
در میان نامزدان، برخی محافظه کار بودند، برخی میانه رو و برخی همچنان اصلاح طلب. اختلافات بسیار جزئی میان آنها وجود دارد، ولی در اساس، همه آنها آینده ایران را ازطریق جمهوری اسلامی می بینند. با این حال، از زمان انقلاب ۱۹۷۹، چندین رییس جمهور از طیف های مختلف انتخاب شده اند، ولی هیچ چیز به طور بنیادین تغییر نکرده؛ تا جایی که حتی در دوران محمد خاتمی اصلاح طلب نیز فشارهای ایدئولوژیکی و مذهبی وجود داشت. رییس جمهور پیشین محمد خاتمی از نامزدی حسن روحانی حمایت کرد. او با حمایت از حسن روحانی، مذاکره کننده سابق هسته ای، به طور آشکار تلاش کرد تا آرای کسانی که خواهان “گشایش”اند را به نفع وی جمع کند.
در جریان این کمپین که بدون اتفاق خاصی انجام شد، تقریباً تمامی نامزدها محمود احمدی نژاد را مسؤول نگرانی های اجتماعی و اقتصادی دانستند. تورم به ۳۰ درصد رسیده، درآمدهای نفتی از سال ۲۰۱۲ تقریباً نصف شده، و بخش اعظم بانک های ایرانی از گردونه مالی بین المللی خارج شده اند و همین مسأله مبادلات بازرگانی را با مشکل مواجه کرده است.
نگرانی خامنه ای از شورش مردم
ولی موضوع تعجب آور این بود که اکثر نامزدها تلاش کردند تا تحریم های بین المللی را کم اهمیت جلوه دهند. محسن رضایی، یکی از پنج نامزد محافظه کار گفت: “تحریم ها فقط ۳۰ درصد در افزایش تورم نقش داشته اند و ۷۰ درصد باقیمانده به دلیل مدیریت اشتباه است.” محمد باقر قالیباف نیز به نوبه خود گفت: “من نمی گویم که تحریم ها مشکلی ایجاد نکرده اند […] ولی تحریم ها دلیل به وجود آمدن وضعیت کنونی نبوده اند.”
ازسوی دیگر، احمدی نژاد از بیلان هشت سال ریاست جمهوری خود دفاع کرد و گفت: “در مدتی که ریاست دولت را برعهده داشتم، ۳۰ پروژه استراتژیک، به ویژه ارسال ماهواره به فضا و پیشرفت در برنامه هسته ای حاصل شده است.”
منبع: اومانیته، ۱۴ ژوئن
