عباس گنجوی از نام های آشنا در عرصه تدوین به شمار می آید که تا کنون فیلم های بسیاری را از بزرگان سینمای ایران روی میز وی رفته اند. چندی پیش بزرگداشتی برای او در تهران برگزار شد. گزارش آن را می خوانید.
مرد اتاق های تاریک
عباس گنجوی زمانیکه برای سخنرانی روی صحنه آمد گفت که من به تنهایی کاری نکرده ام و این بزرگداشت را مخصوص به همسر و تمامی دوستانم می دانم که در این سال ها با من بوده اند.
عباس گنجوی در فرهنگسرای هنر مورد تقدیر قرار گرفت و فیلمی که بهرام دهقانی درباره او ساخته بود در این برنامه به نمایش درآمد. بسیاری از سینماگران صاحب نام در این برنامه حضور داشتند و روایت خود را از این پیشکسوت عالم سینما بیان داشتند.
بهمن‌فرمان آرا کارگردان سینما به عنوان اولین سخنرانی مراسم گفت: “من در طول عمر نه چندان کوتاهم آشنایان زیادی داشتم، ولی تعداد کمی از این آنها دوست من هستند و عباس گنجوی یکی از آنها است. او تمام فیلمهای من را مونتاژ کرده است و علاوه بر ارتباط کاری، ارتباط دوستانه هم داشتیم در عین حال که معتقدم امروز در حرفه‌ی سینما کلمه‌ی دوست خیلی دستمالی شده و برای هر دوستی، هزار تا دشمن وجود دارد بنابراین اگر در این شرایط یک دوست واقعی پیدا بکنی خیلی خوب است.”
ناصر تقوایی کارگردان سینمای ایران نیز با بیان اینکه عباس گنجوی بین علاقه‌مندان سینما معروف‌تر از آن است که بخواهیم درباره‌اش صحبت کنیم در ادامه اظهار تاسف کرد از اینکه نسل جوان، بخش مهمی از کار امثال عباس گنجوی را ندیده است چون بخشی از مقاطع فرهنگی در جامعه‌ی ما حذف شده است و نسل جوان ما هیچ ارتباطی با آن بخش ندارد در حالی که پایه‌گذاری بخشی از سینمای فرهنگی ما، از آن مقاطع شکل می‌گیرد درحالیکه با ندیدن این فیلم‌ها نسل جوان ما از دید آن بخش مهم و تاثیرگذار محروم می‌شود.
وی ادامه داد: “مگر ممکن است یک ملتی بخشی از تاریخ خودش را برای خودش ممنوع کند؟! چطور ما درباره‌ی شخصیتی صحبت کنیم بدون اینکه از فضای که در آن پرورش یافته است، بخواهیم صحبت بکنیم و آن بخش را فراموش کنیم.”
تقوایی گفت: “متاسفانه تمام اطلاعاتی که در مورد تاریخ سینمای ایران مطرح می‌شود به نوعی مشوش و غیر آکادمی است؛ در حالی که اولین توقع از این تاریخ سینما این است که هویت یک سینما را بیان کند. اما آنچه از گذشته این سینما برای جوانان ما باقی مانده است چیست؟”
کارگردان «کاغذ بی‌خط» ضمن اشاره به تاریخ شکل‌گیری سینما در ایران گفت: “در حالی که مهمترین فیلم تاریخ سینما فرمان اعلام مشروطیت است اما تمام و کمال این بخش فراموش شده و بخش دیگر را مبداء تاریخ سینما می‌دانند.” وی در پایان سخنانش با تاکید دوباره‌ی بر اهمیت سینما ادامه داد: “ما با یک تجدید نظر اساسی درباره‌ی سینما و فرهنگ خودمان مواجه هستیم سینما در جامعه‌ی ما به حرمتی رسیده است که جای شعر را گرفته است.بنابراین ما یک سینمای کم سن و سال نداریم که بخواهیم آن را نادیده بگیریم. بچه‌ها و فیلم سازان ما عاشق یک سینمای تالیفی برای بیان عقاید خودشان هستند، دغدغه آنها فقط فیلم ساختن نیست بلکه می‌خواهند به واسطه این فیلم دغدغه‌شان را مطرح کنند بنابراین فیلمهای ما هر چه بومی‌تر بوه است در دنیا مطرح شده است.”
احمدرضا درویش در این مراسم گفت: “همیشه برای اینکه در مراسمی حضور داشته باشیم دلیل حضور را جستجو می‌کنم، اما در این مراسم به دنبال دلیل خاصی نبودم، نام عباس گنجوی و نقشی که در سینمای ملی ایران برعهده گرفته است برای من کافی است. آنچه در ابتدای فیلم‌سازی دغدغه‌ام بود، اینکه چگونه می‌توانم با اعتماد به نفس بیشتری کار کنم بنابراین از تجربیات گذشتگان این سینما که روزی تماشاگر فیلمهایشان بودم استفاده کردم.”
وی به صحبتهای ناصر تقوایی اشاره کرد و افزود: “آنچه آقای تقوایی به عنوان معضل در سینمای امروز مطرح کردند، گسست ارتباطی که جوانان با گذشته این سینما دارند، من هم معتقدم بله ما دچار گسست عجیب و غریبی هستیم، تاثیر حواشی این شرایط در درون بخش سینما هم تاثیرگذار است و آن را دچار یک هیاهوی عجیب و غریب کرده است، سینمایی که به شدت می‌تواند بر مفاخرش تکیه کند، صحبت از حذف می‌کند و با همین نگاه هم برخی در همین سینما فیلم می‌سازند و در کنار آن بخش دیگری در بیرون سینما که اصالتی برای سینمای ملی قائل نیستند، در شرایطی که همه اعلام آمادگی می‌کنند برای معضل قاچاق سینما، از یک بخشی صدایی در می‌آید که توهین عجیب و غریب به ساحت سینما می‌کنند و از آن به‌عنوان جسد متعفن نام می‌برند.”
در پایان این مراسم توسط ناصر تقوایی، احمدرضا درویش، رسول صدرعاملی و محمدمهدی عسگرپور از عباس گنجوی تقدیر شد.
همچنین بهرام دهقانی سازنده‌ی فیلم مستند گنجوی و رضا شیروانی تدوین‌گر و رضا محنا تصویربردار این مستند هم مورد قدردانی قرار گرفتند. بهرام دهقانی تدوین گر سینما که این فیلم مستند را ساخته است، گفت: “نه فیلم ساز هستم و نه قرار فیلم ساز بشوم امیدوارم سالی بیش از 27 فیلم مونتاژ بکنم.”