سباستین سایبت
حسین درخشان، روزنامه نگار ایرانی که به عنوان “پدر وبلاگ ایران” شناخته می شود، در خطر اعدام قرار دارد. او در سال ۲۰۰۸ پس از هشت سال تبعید به ایران بازگشت و از همان زمان به زندان افتاد.
به گفته برخی منابع و به نقل از روزنامه انگلیسی “تلگراف”، دادستان تهران روز سه شنبه در سومین و آخرین روز دادگاه حسین درخشان تقاضای اعدام برای او کرد. از آنجا که این دادگاه پشت درهای بسته انجام می شد، این اطلاعات هنوز مورد تأیید قرار نگرفته است. مادر این وبلاگ نویس ۳۵ ساله در مصاحبه ای با سایت ایرانی کمترین گفته است که شدیدترین احکام برای او صادر شده است.
اتهام حسین درخشان که از دو سال قبل در زندان بسر می برد، “همکاری با دولت های متخاصم” و “حمایت از گروه های ضدانقلاب” ذکر شده. درحال حاضر عریضه ای در اینترنت به گردش درآمده و در آن آزادی او که درواقع نماد فضای وبلاگ های ایرانی است خواسته شده است.
انتقاد
حسین درخشان، روزنامه نگار سابق، از سال ۲۰۰۰ یعنی از زمانی که راهی یافت تا در بلاگر [صفحه مشهور وبلاگ در گوگل] به زبان فارسی بنویسد، شناخته شد. او بدین ترتیب راه وبلاگ نویسی به زبان فارسی را برای صدها هزار ایرانی باز کرد. امروز ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین تعداد وبلاگ نویس را به نسبت جمعیت اش داراست.
حسین درخشان سال ۲۰۰۰ پس از همکاری با دو روزنامه آزادیخواه که کشمکش هایی را با دولتمردان جمهوری اسلامی داشتند، ایران را ترک کرد. او به کانادا رفت و ملیت کانادایی گرفت. او در آنجا اولین وبلاگ های خود، یکی به زبان فارسی و دیگری به زبان انگلیسی را آغاز کرد و بدین ترتیب همشهری های ایرانی خود را به استفاده از این رسانه برای رساندن صدای شان ترغیب نمود.
حسین درخشان به طور مرتب دولتمردان جمهوری اسلامی را در وبلاگش مورد انتقاد قرار می داد. او حتی احمدی نژاد را در زمان به قدرت رسیدنش در سال ۲۰۰۵ “اصولگرای احمق” نامید. درخشان همچنین از کانادا در حمایت چندین رسانه غربی، از جمله بی بی سی و نیویورک تایمز، کوشید و به کمک چند تن دیگر سایت “گلوبال ویسز” [Global Voices] را که یک شبکه جهانی بلاگرهاست، پایه ریزی کرد.
شهرت خدشه دار شده
با این حال، تلاش های او به عنوان مخالف، در سال ۲۰۰۶ زمانی که به اسراییل سفر کرد تا به ایرانیان نشان دهد که “دولت یهود دشمن نیست” مخدوش شد. از آن پس، دلیل تغییر در سخنان او حتی برای کسانی که وی را به خوبی می شناسند مشخص نیست.
درحقیقت، حسین درخشان آغاز به دفاع از حکومت جمهوری اسلامی کرد و این دفاع هر روز رنگ و بوی بیشتری می گرفت. او به ویژه تأکید کرده بود که مطبوعات و رسانه های کشورش یکی از آزادترین رسانه ها در خاورمیانه است. او سپس تهران را با تل آویو مقایسه کرد و گفت که جوانان این دو شهر “به یک موسیقی گوش می دهند و از یک ماده مخدر استفاده می کنند”. او همچنین از حق کشورش مبنی بر دستیابی به سلاح هسته ای دفاع کرد و سازمان های مدافع حقوق بشر که مدام به ایران فشار وارد می کنند را مورد انتقاد قرار داد.
این اظهارات که روز به روز بیشتر طرفداری او از مواضع تهران را نشان می داد، شهرت وی را در نزد بسیاری از تحسین کنندگان و دوستدارانش مخدوش کرد. تصور براین است که موضع جدید درخشان در حمایت از حکومت تهران به هدف هموار کردن راه بازگشت اش به ایران بوده. حسین درخشان پس از اینکه دولتمردان جمهوری اسلامی اطمینان دادند که هیچ خطری وی را تهدید نمی کند، در سال ۲۰۰۸ به ایران بازگشت. او کمی پس از ورود به ایران در ماه نوامبر بازداشت شد. یکی از مهم ترین دلایل برای بازداشت او، سفر وی به اسراییل بود.
منبع: فرانس ۲۴، ۲۳ سپتامبر
