علی شاکری، در مصاحبه ای با روزنامه محلی اورنج کانتی محل سکونت خود در کالیفرنیا آمریکا فاش ساخت که برای شرکت در دادگاهی که وی را محاکمه می کند به ایران رفته و قصد دارد بار دیگر هم در پائیز این کار را تکرار کند چون که به قانون احترام می گذارد. این ایرانی – آمریکائی شصت ساله سال گذشته هنگامی که برای عیادت مادر محتضرش به تهران رفته بود دستگیر شد و 140 روز را در زندان گذراند اما با این همه بعد از بازگشت به محل سکونتش وقتی دادگاه وی را احضار کرد به ایران برگشت.
علی شاکری، کارشناس وام از لیک فارست، ماه گذشته بی سروصدا برای حضور در دادگاهی درایران که به رسیدگی به اتهام وی “ایجاد خطر برای امنیت ملی” تشکیل شده بود به تهران بازگشت. دادگاهی که فقط 15 دقیقه طول کشید و زیرا قاضی دادگاه تمامی پرونده را مطالعه نکرده بود.
او در یک مصاحبه کوتاه تلفنی به روزنامه اورنج کانتی ریجستر گفت: “من در این باره خوشحال نیستم، از این تعویق ناراحتم اما به دفعات گفته ام که قانونمندم و قانون نمی شکنم. من به آنجا رفتم، آنها صدمه‌ای به من نزدند و کار ناخوشایندی نکردند. فقط جلسه دادگاه را به تعویق انداختند.“
شاکری فارغ التحصیل دانشگاه تکزاس و از سال 1971 در آمریکا زندگی می‌کند. وی سال گذشته برای دیدن مادر بیمارش که بعد از رسیدن او به ایران درگذشت، به تهران سفر کرده بود و درطول 37 سال گذشته چهار بار به ایران سفرکرده است. در 18 اردیبهشت 1386 (8 مه 2007) زمانی که قصد مراجعت به خانه‌اش در آمریکا را داشت، در فرودگاه تهران بوسیله مأموران دستگیر شد.
او هیچگاه بطور رسمی مورد تفهیم اتهام قرار نگرفت و تا زندانی بود هرگز در برابر قاضی حضور نیافته بود. تنها روال قانونی که در مورد او به اجرا درآمد گذاشتن وثیقه‌ای به مبلغ صد میلیون تومان برای رهایی از زندان بود که خانه برادر خود را به ضمانت گذاشت.
شاکری که یکی از بنیانگزاران و مشاوران هیئت مدیره “مرکز شهروندان برای ساختن صلح” در دانشگاه شهر ارواین کالیفرنیا است، گفت اتفاق ناخوشایندی که برای او افتاد، بیش از هر زمان او را ترغیب کردکه باید تلاش سخت‌تری درجهت ایجاد صلح ودرک متقابل بین کشور زادگاهش ایران و کشوری کند که در آن زندگی می‌کند، تا شاهد قربانیان دیگری نظیر خود او نباشیم.
شاکری چهارمین آمریکائی ایرانی تبار بود که به وسیله ایران در ماه اگوست گذشته به اتهام به خطرانداختن امنیت ملی زندانی گردید و بعد آزاد شد. اتهامی که به شدت از طرف خانواده و همکاران این زندانیان نفی می‌گردد.
در آن زمان وزارت خارجه آمریکا دستگیری او را بی پایه توصیف کرد، ولی روشن نیست که این موضع و مداخله وزارت خارجه آمریکا به نفع شاکری شده باشد.
درمهمانی شامی که در نیویورک به مناسبت سفر رئیس جمهور ایران به نیویورک برای حضور در اجلاس سران کشورها در سازمان ملل متحد در سال گذشته برپا شده بود، پسر او کاوه شاکری حضور یافت و رهایی پدرخود را از رئیس جمهور ایران آقای محمود احمدی نژاد درخواست کرد.
شاکری 114 روز از زندان خود را در سلول انفرادی زندان اوین تهران گذراند، درحالیکه مشتاقانه خواهان هم صحبتی با دیگران، هواخوری و خواندن کتاب بود. او در یک مصاحبه در اکتبر گذشته اظهار داشت وقتی که او را چند روزی به سلول دیگری با یک هم سلولی منتقل کردند او و همبندش وقت خود را به تماشای تلویزیون میگذراندند. برنامه های تلویزیونی شامل سریال های ایرانی و بازپخش سریال های امریکائی بمانند “پزشک دهکده” و فیلم های آمریکایی نظیر ”مرده متحرک” و “محکومیت براساس سوء ظن” بوده است که تماماً به فارسی دوبله شده بودند.
برای بازجویی همیشه او را از سلول با چشمان بسته می‌بردند. او این بازجویی‌ها را “آزاردهنده ولی مؤدبانه” توصیف می‌کند.
شاکری گفت: “مشکل‌ترین لحظات زندان او زمان های تنهائی بوده است”. سپس اضافه کرد او از بابت امنیت جانی خود احساس خطر نمی‌کرد، زیرا فکر می‌کرد که در میان یک درگیری بین‌المللی گرفتار شده – درگیری آمریکا با ایران بر سر مسئله انرژی اتمی.
سفر او در ماه آوریل امسال به تهران پنج روز طول کشید که از این مدت فقط 60 ساعت را در تهران گذرانید. وکیل مدافع او در تهران به او اطلاع داده بود که برای تفهیم اتهام نیاز است که در دادگاه حضور یابد. شاکری گفت که او به دادگاه اعلام نمود که در زمان مقرر در دادگاه حضور می‌یابد و بنابراین انتظار دارد که دادگاه تشکیل شود و انتظار داشت که پروسه دادگاه و حکم قاضی همه در یک روز انجام گیرد. ولی او هنوز باید منتظر دادگاه بعدی باشد.
شاکری گفت او به ایران بازگشت زیرا قانونمند و معتقد است که به قانون باید احترام گذاشت. همچنین خانواده‌اش را از هرگونه مسئولیت و ناراحتی بالقوه مالی و روانی مبّرا سازد.
علی شاکری گفت به قاضی گفته است که من در این جا هستم که بتوانم رنج هایم را پشت سر گذارم و اضافه کرد که فکر می‌کند قاضی و دادستان از حضور او در دادگاه تحت تأثیر قرار گرفتند.
به نوشته روزنامه ارونج کانتی شاکری با حالتی متقاعد کننده در پاسخ خبرنگار گفت: “آیا در شصت سالگی من شبیه یک قهرمان هستم؟ نه!“
برگردان: حمید شیرازی