میشائیل اشتورمر
دستیابی جمهوری اسلامی و کره شمالی به تسلیحات اتمی زنگ خطری برای کل جهان است. این دو حکومت قصد دارند از جامعه بین المللی اخاذی کنند و نظم جهانی را به خطر بیندازند.
انفجار هسته ای که حکومت کیم جونگ اون در پیونگ یانگ به راه انداخت، تنها کشورهای شبه جزیره کره را نلرزاند، بلکه در کل جهان و بیشتر در خاورمیانه شنیده شد. این ادامه منطقی آزمایش هر موشک بالستیکی است که کره شمالی نیز چند هفته پیش خاطرنشان کرد سلاح های پشتیبانی کننده برای پیشنهاد به خریداران بالقوه را دراختیار دارد.
کره شمالی اعلام کرده بود که آن یک اکتشاف صرفاً علمی بوده است، ولی در نیت واقعی این کشور تردید وجود دارد. آنها بزودی موشک های دوربرد هسته ای با کلاهک لازم را دراختیار خواهند داشت. زمان خیلی زود می گذرد.
تسلیحات هسته ای جزو تسلیحات مدرن محسوب نمی شوند. در اینکه آیا این سلاح ها بتوانند جزو آلات جنگی بشمار روند، حداقل از سال های ۱۹۶۰ تناقض وجود دارد و از آن تاریخ تاکنون جنگ افزارهای استراتژیک شرایط را تحت کنترل داشته اند. این درحالی است که از سال ۱۹۴۵ تاکنون از سلاح اتمی استفاده خصمانه نشده است.
در میان دولت ها، سلاح های هسته ای به لحاظ سیاسی به عنوان تعدیل کننده شناخته می شوند. این تسلیحات از یک اثر بازدارنده برخوردارند و می توان از آن برای اخاذی نیز استفاده کرد؛ همان گونه که کره شمالی از ۲۰ سال پیش تاکنون به طرق مختلف نسبت به همسایگان خود انجام می دهد. شما می توانید یک کشور گرسنه به مانند کره شمالی را ناگهان در ردیف اول قرار دهید و برای آن، به مانند سال های ۹۰، پیش پرداختی برای مواد غذایی و نیروگاه ها درنظر بگیرید. اینها بقای حکومت را تضمین می کند.
عدم اطمینان از قدرت حفاظتی چین
چین و روسیه به مانند دیگر کشورهای همسایه، از کره جنوبی و ژاپن گرفته تا ایالات متحده، سال ها پشت میزهای شش ضلعی نشستند و در مذاکرات دلسردکننده شرکت کردند و فشار وارد نمودند تا بلکه تغییری در شرایط حاصل شود. ولی سران “امپراطوری میانی” [اشاره به چین] باید مراقب مجازات های شورای امنیت سازمان ملل علیه کره شمالی باشند که ممکن است با ایجاد کمبود مواد غذایی و نفت باعث فروپاشی آن شوند و میلیون ها پناهنده از مرز این کشور و از رود یالو بگذرند. در آن صورت اتحاد دو کره امکان پذیر خواهد شد. این مسأله نه تنها یک کره جدید و قدرتمند ایجاد خواهد کرد، بلکه نیروهای آمریکایی نیز مجاب به گذر از عرض جغرافیایی ۳۸ درجه شمالی خواهند شد. اینها مسایلی است که در پکن مورد تأمل قرار می گیرد و از ماجراجویی به سبک چینی جلوگیری می کند.
وضعیت معلق فعلی این حکومت چندان هم برای کشور اژدهای قرمز بد نبوده. چین با باز گذاشتن دست اژدهای کوچک می تواند نشان دهد که ایالات متحده در این منطقه از جهان هیچ کاری علیه منافع چین نمی تواند انجام دهد. از دید چین، وضعیت فعلی با احتساب احتمالات ناخوشایند، بهترین حالت است.
مردم چین می دانند که این حالت ثبات ندارد. و ثبات چیزی است که چین برای استراتژی “پیشرفت مسالمت آمیز”ش بیش از هر چیز دیگری به آن نیاز دارد. ولی تبدیل شدن کره شمالی به یک قدرت اتمی نه تنها تمامی معادلات استراتژیک در خاوردور را برهم خواهد زد، بلکه تأثیر آن در هر سو، به ویژه در منطقه خاورمیانه، احساس خواهد شد.
آزمایش اتمی کره و ترغیب ایران
اگر کره شمالی از هیچ چیز واهمه ندارد، پس چرا سران جمهوری اسلامی در تلاش شان برای تبدیل شدن به قدرت اتمی همواره جانب احتیاط را رعایت کرده اند و فاصله خود را با تهدیدها، شورای امنیت، آمریکا و اسراییل حفظ می کنند؟
مسکو و پکن تاکنون در شورای امنیت در اعمال تحریم علیه ایران مردد عمل کرده اند، و حتی آنها نیز، که به عنوان قدرت های هسته ای در سطح جهان شناخته شده اند، در صورتی که کره شمالی به بازی خود و اخاذی هایش ادامه دهد، زیان خواهند دید، چرا که شاهد صدور هرچه بیشتر دانش هسته ای کره و استفاده بیشتر ایران از آن خواهند بود. مسکو و پکن فراتر از تحریم های اعمال شده نخواهند رفت، حتی اگر دولت چین به طور رسمی به پیونگ یانگ هشدار داده باشد.
به بیان دیگر، سومین و آخرین آزمایش هسته ای کره شمالی تنها یک رویداد منطقه ای در خاور دور محسوب نمی شود، بلکه اعلام گر یک انقلاب جهانی است. تاکنون سران جمهوری اسلامی توانسته اند تعادلی میان تحریم های اقتصادی و تبدیل شدن به قدرت هسته ای پیدا کنند. با این حال، کره شمالی درحال هموار کردن راه برای ایران است. پس از اعلام کره شمالی، تکنسین های محلی برای اولین بار موفق به بارگذاری محموله هسته ای کوچکی شدند که می تواند به عنوان کلاهک موشک بالستیکی بین قاره ای مناسب باشد.
محور هسته ای گیج کننده
کسی که این فن آوری و موشک های دوربرد را دراختیار دارد، گام اصلی را در داشتن توان عملیاتی برداشته است. این واقعیت که کارشناسان ایرانی در آزمایش هسته ای سال ۲۰۰۹ حضور داشته اند، به سوء ظن ها در زمینه همکاری مشترک دو کشور می افزاید. همچنین گفته می شود که تمامی یا بخشی از آزمایش اخیر نیز به هزینه جمهوری اسلامی انجام شده. به دست آوردن دانش هسته ای هر ساله هزینه های میلیاردی برای ایران به دنبال دارد: به واقع چرا ایران آن را با قیمت ارزان از کره شمالی خریداری نمی کند؟
جنگنده های اسراییلی در سپتامبر ۲۰۰۷ رآکتور پلوتونیوم سوریه را در شمال این کشور بمباران کردند و این درحالی بود که سوری ها خود در توسعه آن نقشی نداشتند. بی شک قطعات و دستورالعمل های لازم ازسوی کسی تأمین شده بود تا سیستمی ایجاد شود که به هیچ دردی نمی خورد، مگر برای ساخت بمب. این عمل در کره شمالی خشم بسیاری برانگیخت، ولی خود سوری ها خیلی سریع و بی سر و صدا باقیمانده های مرکز بمباران شده را جمع آوری کردند.
در بازار تسلیحاتی جهانی، کره شمالی توانسته از فن آوری موشکی و تجهیزاتی خود، به ویژه برای کشورهای عربی، استفاده کند و اکنون مدتی است که بخش ویژه ای نیز برای امور هسته ای این کشور شروع به فعالیت کرده.
منبع: دی ولت، ۲۰ فوریه
