تن تن خبرنگار بلژیکی و سگش میلو، شخصیتهای اصلی داستانهای مصور “هرژه”، برای ایرانیان کاملا شناخته شدهاند. مجموعه کتابهای “ماجراهای تن تن و میلو” توسط انتشارات یونیورسال، از دههی پنجاه شمسی در ایران منتشر شد و همچنان خواننده و طرفدار دارد.
اپرای تن تن با عنوان یکی از ماجراهای معروف این مجموعه به نام “جواهرات کاستافیوره”، از روز ۱۷ تا ۲۷ سپتامبر، به تهیه کنندگی بنیاد “اپرا برای همه” و به کارگردانی فرانسوا دو کارپنتری در فضای باز و در مقابل قصر معروف سولوی در بروکسل اجرا شد. قصر سولوی که در سال ۱۸۴۲، بدستور مارکیز ماکسیمیلیان دو بتون، ساخته شد، امروز یکی از مراکز دیدنی بلژیک است.
این قصر شباهت زیادی به قصر مولنسار، قصر معروف ماجراهای تن تن و میلو دارد. کارپنتری درباره انتخاب محل اجرا می گوید که “جواهرات کاستافیوره” موزیکالترین اثر هرژه و قصر سولوی شبیهترین قصر به مولنسار است.
اپرا ساعت نه شب در فضای باز مقابل قصر آغاز شد. محل نشستن تماشاچیان در پودیوم بزرگی بود که فاصلهاش با صحنه، کمتر از ۱۰۰ متر بود. نکتهی جالب این بود که در صحنه ارکستری دیده نمیشد. ارکستر در سالن قصر مینواختند و صدا از طریق بلندگو به بیرون میرسید. در کنار صحنه ماشینهای قدیمی درست شبیه ماشینهایی که در کتابهای تن تن دیدهایم، پارک شده بودند و هنرپیشگان دقیقا همان لباسهایی را برتن داشتند که در کتاب “جواهرات کاستافیوره” تصویر شده است.
نقش بیانکا کاستافیوره، بلبل میلان” را خواننده سوپرانوی مشهور بلژیکی، الن برنادی، اجرا کرد. نقش تن تن را خواننده جوان بلژیکی امانی پیچی (دووس) ایفا کرد که متولد سال ۲۰۰۲ و برندهی جایزه “صدای برتر” بلژیک است. کم سن و سال بودن بازیگر نقش تن تن باعث میشود که تصور مخاطب که تن تن را خبرنگار جوانی میشناسد، کمی به هم بریزد.
شاید به همین دلیل بود که کارپنتری نقش کمتری به تن تن داد و او بازیگر محوری نبود و بیشترین زمان در اختیار بیانکا کاستافیوره و کاپیتان هادوک بود. نقش کاپیتان هادوک را کمدین بلژیکی ژروم دو وارزه بازی کرد که اصلا خواننده نیست. کارپنتری معتقد است که نقش کاپیتان را باید کسی بازی میکرد که خواننده نیست زیرا در کتاب هم کاپیتان هادوک هم از اپرا متنفر است و هم از بیانکا کاستافیوره فراری.
بازیگران/ خوانندگانی که نقش شخصیتهای بلژیکی کتاب را بازی کردند، لهجهی غلیظ بروکسلی داشتند. لهجهای که مورد تمسخر فرانسه زبانان فرانسه است. میلو سگ تن تن و کوکو، طوطی کاستافیوره واقعی بودند و کنترل میلو گاهی با مشکلات زیادی همراه بود. بازیگران نقش دوپون و دوپونت به این دلیل که دوقلو بودند، ماسک چوبی داشتند.
قطعات اجرا شده در این اپرا، قطعات مشهور موسیقدانانی چون گونو، روسینی، اوفنباخ و وردی بود. آخرین قطعه که به هرژه، خالق تن تن، تقدیم شد، قطعهای از عروسی فیگارو بود. در پایان نمایش بازیگر نقش کاپیتان هادوک به جلوی صحنه آمد و به تماشاگران یادآوری کرد: “روح هرژه فقط در دل ما زنده نیست، روح هرژه همین جاست در بین شما!”