رهبران مجلس هفتم در راه دولت؟

نویسنده

hadadbahonar.jpg

مهرزاد فرهودی‎ ‎

در حالی که رقابت جناح های سیاسی در ایران برای کسب کرسی های اکثریت شدت یافته است، منابع خبری از ‏کنار کشیدن سران مجلس هفتم از نامزدی در این انتخابات خبر می دهند. ‏

در همین ارتباط، یک نماینده‎ ‎مجلس‎ ‎ایران تصریح دارد: “به تازگی صحبت هایی با محمدرضا باهنر نایب رئیس ‏اول مجلس و رئیس‎ ‎فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی صورت گرفته تا وی به عنوان معاون اول ‏جدید‎ ‎رئیس جمهوری در کابینه مشغول به کار شود‎.‎‏”‏

‎ ‎

این نماینده مجلس می افزاید: “هنوز از اینکه پرویز داودی در چه پستی قرار است مشغول فعالیت شود خبری در ‏دست نیست‎ ‎اما صحبت هایی با باهنر در این زمینه انجام شده است‎.‎‏”‏

باهنر چند روز پیش از این در‎ ‎مصاحبه ای با اعلام عدم حضور در انتخابات مجلس هشتم در پاسخ به سوالی مبنی ‏بر اینکه‎ ‎آیا احتمال دارد وی به عنوان نامزد ریاست جمهوری مطرح شود، این موضوع را رد کرده‎ ‎اما اعلام ‏کرده بود که امکان دارد در صورتی که نیاز به حضور وی در دولت باشد این‎ ‎امر تحقق پیدا کند‎.‎

در طول دو‎ ‎سال گذشته از محمد رضا باهنر به عنوان متحد اصلی رئیس جمهور احمدی نژاد در مجلس هفتم نام ‏می بردند .‏‎ ‎وی در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری رئیس ستاد انتخاباتی علی لاریجانی بود اما‎ ‎پس از ‏پیروزی احمدی نژاد به حلقه حامیان و نزدیکان اصلی رئیس جمهور پیوست و سهم‎ ‎قابل توجهی را از کابینه نهم، ‏دریافت کرد.‏‎ ‎

باهنر هر چند نتوانست در‎ ‎روزهای رأی گیری کابینه نهم به همه تعهداتش در قبال احمدی نژاد عمل کند و چهار ‏وزیر‎ ‎پیشنهادی رئیس جمهور رأی نیاوردند. اما موفق شد که برای دوستان خودش به هر نحو ممکن‏‎ ‎رأی اعتماد ‏بگیرد. پرویز زاهدی از جمله دوستان همشهری باهنر بود که توانست با‏‎ ‎اختلاف یک رأی، بر کرسی وزارت ‏علوم تکیه زند. همان زمان هم نمایندگان مخالف زاهدی‏‎ ‎ادعا کردند، وی رأی نیاورده و با اصرار باهنر سه بار ‏آرای او شمارش شده است تا‎ ‎اینکه در نوبت سوم اعلام شد، زاهدی آرای لازم را برای ورود به کابینه احمدی نژاد‎ ‎به دست آورده است.‏‎ ‎

البته در همان رأی گیری، یاران اصلی احمدی نژاد همچون اشعری، احمدی و سعیدلو موفق به کسب آرای لازم ‏نشدند.‏‎ ‎اما بعداً باهنر توانست یک جمع حدوداًً 130 نفره را از میان فراکسیون اصولگرایان‏‎ ‎مجلس هفتم در ‏حمایت از برنامه های خود سازماندهی کند. چرا که باهنر معتقد است دولت‏‎ ‎احمدی نژاد “تمام هستی اصولگریان ‏است” و باید به هر نحو ممکن از آن حمایت کرد.‏‎ ‎

از آن به بعد اصولگرایان‎ ‎منتقدی که نمی خواستند سرباز باهنر باشند به او لقب “پدر خوانده” دادند.‏‎ ‎این در حالی ‏بود که پس از‎ ‎این سازماندهی ها، منتقدان احمدی نژاد تمام اهرم های خود را در مجلس از دست دادند.‏‎ ‎ابتدا در ‏رأی گیری فراکسیون اکثریت برنامه ها به گونه ای تنظیم شد که اصولگرایان‎ ‎منتقد کناره گیری کنند و سپس عماد ‏افروغ چهره مشهور منتقدان با برنامه ای که سعید‎ ‎ابوطالب آنرا “کودتا” عنوان کرد، ریاست کمیسیون فرهنگی ‏مجلس را به عباسعلی اختری‎ ‎چهره مشهور حامیان دولت داد.‏‎ ‎

بنابراین باهنر در عرض کمتر‎ ‎از یک سال موفق شد، منتقدانی که به معامله او با دولت بی توجهی کرده بودند و ‏به‎ ‎چهار وزیر پیشنهادی احمدی نژاد‎ ‎رأی اعتماد نداده بودند، را در انزوای کامل قرار دهد.‏‎ ‎

در این مدت بارها نمایندگان‎ ‎اکثریت و اقلیت مجلس نسبت به بی توجهی دولت نهم به مجلس و معامله و مشورت با ‏محمد رضا‎ ‎باهنر اعتراض کرده بودند. اما باهنر با جمع 130 نفره خود می توانست دولت را در‏‎ ‎برنامه هایش ‏یاری دهد و لذا احمدی نژاد نیز تنها با او مشورت می کرد.‏‎ ‎باهنر در این مدت جلوِ چند استیضاح را گرفت و از ‏تمام قدرت خود در هیئت رئیسه برای کمک به دولت بهره برد. ‏

باهنر در آستانه انتخابات‎ ‎مجلس هشتم نیز نقش بسزایی در تشکیل جبهه متحد اصولگرایی ایفا کرد و تلاشهای ‏زیادی‎ ‎به خرج داد تا فاصله ایجاد شده میان حامیان دولت و جبهه اصولگرایی را از میان‎ ‎بردارد. این تلاشها هر ‏چند نتوانست همه اصلگرایان را دور هم جمع کند اما توانست جبهه ای که در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها‎ ‎در مقابل احمدی نژاد قرار گرفته بود را به جبهه ای تبدیل کند که اصولگرایان منتقد آنرا “جبهه حامیان دولت” ‏می خوانند.‏‎ ‎

باهنر به رغم نفوذ زیادی که‏‎ ‎در میان دوستان اصولگرای خود در مجلس و حاکمیت داشت اما چهره محبوبی در ‏میان توده مردم‎ ‎به نظر نمی رسید. پیشتر منابع نزدیک به کمیته امداد اعلام کرده بودند، وی در‎ ‎انتخابات مجلس ‏هفتم نیز با رانت کمک های این کمیته موفق به کسب آرای پیروزی شده‏‎ ‎بود‎. ‎

به گفته یک مقام کمیته امداد‎ ‎استان کرمان، در ایام انتخابات مجلس هفتم، پرسنل این نهاد حکومتی در ضمن اهدای‎ ‎هدایای نقدی و غیر نقدی به نیازمندان و محرومان برای محمد رضا باهنر تبلیغ کرده اند.‏

به گفته این مقام مطلع، ‏‎ ‎حبیب الله عسگر اولادی نماینده ولی فقیه در کمیته امداد نیز چند روز قبل از‏‎ ‎انتخابات به ‏کرمان سفر کرده بود و در جمع کارمندان این نهاد به آنان توصیه کرده بود‎ ‎همه تلاش خود را برای پیروزی باهنر ‏به خرج دهند.‏‎ ‎باهنر قبل از آن نماینده‎ ‎تهران بود و در انتخابات مجلس ششم، شسکت سختی را متحمل شده بود. ‏

اکنون نیز خبر‎ ‎حضور نیافتن باهنر در انتخابات مجلس هشتم در حالی مطرح می شود که منابع خبری از‏‎ ‎کرمان ‏گزارش داده اند ظرف دو ماه گذشته دیوار نویسی هایی علیه این نماینده متنفذ‎ ‎مجلس هفتم صورت گرفته است. در ‏این دیوار نویسی ها به مردم کرمان توصیه شده است: “به هر کس رأی می دهیم جز باهنر”. در صورتیکه باهنر ‏نامزد انتخابات می شد رقیب وی‎ ‎کریمی استاندار سابق کرمان بود که مطابق نظرسنجی های محلی از محبویت ‏بالایی‎ ‎برخوردار است.‏‎ ‎

این در حالی است که قبلاً از باهنر به عنوان سر لیست حامیان دولت در تهران نام برده می شد و گفته می شد ‏باهنر از سوی حامیان احمدی نژاد به عنوان رئیس مجلس آینده مورد حمایت قرار می گیرد. ‏

در همین حال گزارش منابع‎ ‎خبری نزدیک به اصولگرایان حکایت از آن دارد که غلامعلی حدادعادل رئیس مجلس ‏هفتم نیز‎ ‎قصد نامزدی در این دوره از انتخابات را ندارد. بنا به این گزارشها، حداد عادل در‎ ‎نشست شوراهای 6 ‏نفره جبهه متحد اصولگرایی در استان ها که در تهران برگزار شد گفت: “آمدن یا نیامدن من به عرصه انتخابات ‏مجلس هشتم به تصمیم شخصی خودم بستگی ندارد و‏‎ ‎در صورتی که جبهه متحد اصولگرایی به این نتیجه برسد که ‏مرا در فهرست خود قرار دهد و‎ ‎از من برای حضور در این انتخابات دعوت کند، حضور پیدا می کنم‏‎.‎‏”‏

تحلیلگران سیاسی در تهران‏‎ ‎معتقدند شرط گذاشتن حداد عادل برای جبهه متحد اصولگرایی به این دلیل است که ‏وی‎ ‎اطمینان ندارد در صورت ثبت نام در انتخابات به عنوان سرلیست این جریان سیاسی مورد‎ ‎حمایت قرار گیرد ‏و این را نیز خوب می داند که اگر سر لیست نباشد امکان راهیابی به مجلس را ندارد. ‏

چرا که از یک سو حامیان رضایی و قالیباف به دنبال جلب رضایت علی‎ ‎لاریجانی هستند تا با حضور در انتخابات ‏مجلس هشتم به عنوان سرلیست منتقدان دولت‎ ‎وارد انتخابات شود و از سوی دیگر نمایندگان دولت در جبهه متحد ‏اصولگرایی، به شدت‎ ‎با سرلیست شدن حداد عادل مخالفند.‏‎ ‎

به گفته منابع نزدیک به مجلس، حامیان دولت برای حمایت از‎ ‎حداد عادل شرط گذاشته اند و این شرط عبارت است ‏از تعهد کتبی برای نامزد نشدن در‏‎ ‎انتخابات دوره آینده ریاست جمهوری. شرط حامیان دولت برای حداد همان ‏شرطی است که‏‎ ‎آنان برای حمایت از شهرداری قالیباف نیز گذاشته بودند. این در حالی است که گفته می‎ ‎شود حداد ‏عادل عزم خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری دوره آینده جزم کرده‎ ‎است و لذا شرایط فعلی را ‏برای حضور در مجلس آتی مفید نمی داند.‏‎ ‎

نزدیکان حداد معتقدند در شأن‎ ‎وی نیست که بعد از چهار سال ریاست قوه مجریه، دوباره به عنوان یک نماینده ‏عادی در‏‎ ‎گوشه ای از مجلس بنشیند و تحرکات دیگران را نظاره گر باشد. ضمن اینکه چنین رخدادی‎ ‎در انتخابات ‏ریاست جمهوری و رقابت احتمالی با محمود احمدی نژاد نیز به نفع وی‎ ‎نخواهد بود.‏‎ ‎

در همین حال گفته می شود محسن کوهکن دیگر عضو هیئت رئیسه مجلس هفتم نیز قصد پیوستن به دولت را دارد ‏و بنا ندارد نامزد انتخابات مجلس آینده شود. لذا به نظر می رسد اکثر اعضای هیئت رئیسه مجلسی که در عمل ‏یاور احمدی نژاد بوده است هم اکنون امیدی برای جلب رأی اعتماد مردم ندارد و ترجیح می دهد پیش از برگزای ‏انتخابات دستهایش را به علامت شکست بالا ببرد. ‏

در همین زمینه یک عضو جبهه اصولگریان با انتقاد شدید از آنچه که “حمایت های پرهزینه و بی جای ‏اصولگرایان از احمدی نژاد” در دو سال گذشته می خواند روز گفته است : “متأسفانه دوستان ما آنزمان که هشدار ‏می دادیم نصیحت های ما را گوش ندادند و حالا خودشان فهمیده اند که رقابت را باید واگذار کنیم. البته آنها سهم ‏خود را از احمدی نژاد می گیرند و مشکلی ندارند اما به همه ما ضربه ای زده اند که به این زودیها قابل جبران ‏نیست.“‏

این نگرانی ها در جناح حاکم در حالی است که در انتخابات پیشین این جناح به دلیل آسودگی خاطر ناشی از رد ‏صلاحیت ها، اصلاً نگران پیروزی نبودو تندرو ترین نیروهایش را روانه مجلس کرده بود. اما اکنون این سوال ‏مطرح است که آیا جناح اصولگرا این بار بنا ندارد از چنین ابزاری در حد وسیع استفاده کند؟ آیا حاکمیت تصمیم ‏گرفته که به خاطر فشارهای روز افزون خارجی در بررسی صلاحیت ها، با تأمل و تحمل بیشتری با اصلاح ‏طلبان برخورد کند؟ ‏