انگشت اشاره یا ابهام؟

ابراهیم نبوی
ابراهیم نبوی

گاهی اوقات بعضی آدمها یک حرف هایی می زنند که یک چیز را روشن می کند، ولی با همان حرف ده تا چیز مبهم می ماند. البته منظورم از ده تا چیز، دقیقا پنج تا چیز است، چون ده تا دوبرابر پنج تاست. منظورم این است که وقتی آقای روح الله فرهی رئیس حوزه علمیه امام مهدی گفته: “ایرانیان با اشاره انگشت رهبری دودمان داعش را برباد خواهند داد.” با این سئوال مواجه هستیم که با اشاره کدام انگشت رهبری ملت ایران قرار است دودمان داعش را به باد بدهند؟

انگشت کوچک( کوچکترین انگشت هر دو دست): احتمالا رهبری اگر با انگشت کوچک به ملت اشاره کند، هیچ اثر خاصی بر داعش نخواهد داشت. بنا براین بهتر است در صورت مواجه با اشاره انگشت کوچک رهبری اصولا بی خیال بشویم و حواس مان باشد که طرف احتمالا از اشاره انگشت قصد خاصی نداشته.

انگشت حلقه( میان انگشت کوچک و انگشت وسط، همان انگشتی که حلقه ازدواج را در آن فرو می کنند، یا در واقع انگشت را در حلقه فرو می کنند) اگر رهبری با انگشت حلقه به ملت اشاره کرد، معنی اش این است که من زن و بچه دارم و نمی توانم وارد جنگ بشوم، شما خودتان بروید پدر داعش را دربیاورید، بعدا من برایتان دعا می کنم. در این حالت ممکن است منظور رهبری این باشد که این حلقه را می بینید؟ بروید زودتر بچه دار بشوید و کاری کنید که جمعیت شیعیان زیاد شود و وقتی زیاد شدند، آن وقت می افتیم به جان داعش و چنان بلایی با همین انگشت سرشان می آوریم که کلا بی خیال شیعیان بشوند.

انگشت میانی( انگشت بی تربیت خارجی) این انگشت در سیاست خارجی می تواند نقش بسیاری داشته باشد، اگر رهبری با انگشت وسط و در حالی که پشت دستش به طرف ملت است، اشاره کرد یعنی اینکه خواهر و مادر ملت با ابوبکر بغدادی احتمالا وصلت خواهند کرد، اسم بچه را هم بخاطر سپاه قدس می گذاریم “قدسی” جان، ولی اگر نگاهش به طرف ملت بود ولی پشت دستش به طرف داعش بود و در آن صورت انگشت بی تربیتی وسطش را حواله داعش کرده بود، که یعنی “ابوبکر ابوبکر ما داریم می آئیم” که در آن صورت هم مراسم تشییع جنازه در شیراز و مراسم ختنه سوران در سوریه برگزار خواهد شد، حالا دامن سفید پای کی باشد، فعلا معلوم نیست.

انگشت اشاره( یا همان انگشت سبابه) این انگشت چند تا خاصیت دارد که همه آنها مهم است، اولی این است که بیشترین احساس لامسه در این انگشت است، پس وقتی رهبری انگشت اشاره اش را به طرف ملت می گیرد، یعنی می خواهد بیشترین احساس را بکند. قاعدتا باید احساس کند که بی خیال ملت بشو استاد! اینها که از 46 تا کاندیدای طرفدار رهبری فقط به همان نمیرالمومنین رای دادند، حالا زورکی بود یا راستکی بماند، بیخودی روی ملت حساب نکن که اصلا طرفدارت نیستند. بنابراین طرف خودش می فهمد که اگر ملت خودشان خواستند دودمان داعش را به فاک فنا بدهند، که دادند، وگرنه احساسات خبری نیست. کارکرد دوم انگشت اشاره برای اشاره به دور یا نزدیک است. وقتی ملت متوجه انگشت اشاره رهبری شود، فورا می فهمد که چکار نباید بکنند. اگر طرف گفت من عاشق مصباح هستم، مردم به او رای نمی دهند، و اگر اشاره کرد به طرف احمدی نژاد و گفت هر کس که من علی اویم، محمود هم به ما نزدیکتر است، ملت می فهمند که هشت سال دهان شان تبدیل به پارک وی با آسفالت درجه یک خواهد شد و تورم چهارصد درصد می شود. بزرگراه شهید احمدی نژاد هم تا سه چهار سال دیگر افتتاح نمی شود. اما سومین و مهم ترین ویژگی انگشت اشاره یا سبابه این است که از آن اثر انگشت می گیرند. برای همین به محض اینکه رهبری با همان انگشت مذکور به ملت اشاره کند، مردم می فهمند که این توبمیری از آن توبمیری ها نیست و دست به هر اقدامی بزنی اثر انگشتت باقی می ماند. پس بعید است که با اشاره آن انگشت دودمان داعش برباد برود.

انگشت شصت( یا انگشت نر، یا انگشت سترگ یا بقول عربها انگشت ابهام. به این انگشت در فارسی بیلاخ و در انگلیسی لایک هم می گویند) احتمال قوی این است که رهبری برای برباد داده شدن دودمان داعش از همان انگشت بی تربیتی داخلی استفاده می کند. این انگشت در برجام اثر بسزایی داشت. چون وقتی رهبری آن را به آمریکایی ها نشان می داد، منظورش این بود که “هی جان! ما موفق شدیم، توافق کردیم. برجامتو بخورم.لایک!” اما وقتی همان را به ملت نشان می داد، معنایش این بود که “این یک توطئه بود و ما هرگز در مقابل آمریکایی ها کوتاه نمی آئیم، بیلاخ!” حالا ما فکر می کنیم طرف بیلاخ داده، ولی هی قطار قطار شتر کاروان تجاری فرانسه و آلمان و سوئد و انگلیس تا مرفق به تجارت خارجی ما وارد شده، ولی آقا در مشهد بیلاخ خود را نشان دولت و ظریف داد. آمریکایی ها هم ببینند فکر می کنند، طرف لایک داده تمام شد رفت. اما همین انگشت که در فارسی مفهوم بی ناموسی دارد، ولی در انگلیسی مفهوم موفقیت، برای عربها انگشت ابهام است. برای همین وقتی آقا آن را به ملت نشان می دهد، یعنی ما خودمان صد تا داعش داریم توپ، بیلاخ! وقتی به فرنگی ها نشان می دهد، یعنی ما داریم پدر داعش را در می آوریم. وقتی هم عربها آن را می بینند، می گویند منظورش چی بود؟ حالا بریم جلو یا بریم عقب؟ چنان ابهامی به ترکیه و سعودی و داعش دست می دهد که نمی دانند چه کنند.

نتیجه گیری اخلاقی: آدم قبل از استفاده از انگشت باید مسائل اخلاقی را رعایت کند.

نتیجه گیری سیاسی: ابهام یک چیزی است میان دشنام و عشق، بستگی دارد کی آن را ببیند.