استفانو مانی
تدارک یک آزمایش اتمی جدید در کره شمالی بسیار پیچیده شده است. طبق گزارش آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا: کره شمالی دارای سلاح هسته هست. اما جان کری وزیر امورخارجه آمریکا آن را دستکم می گیرد یا می خواهد چنین وانمود کند که گزارش آژانس اطلاعات دفاعی “نادرست” است، زیرا توان اتمی کره شمالی در حد یک آزمایش است. معلوم نیست که نگرش جان کری از منابع موثق باشد یا بر اساس اطلاعاتی موثق تر از آژانس اطلاع دفاعی. اما در هر صورت نمادی از سیاست خارجی آمریکا در قبال کره است: به تهدید های کره شمالی توجه نکند، کمترین تلاش را برای اطمینان بخشیدن به کره جنوبی که متحد اش است، بکند، به هر نوع تنش احتمالی دامن نزند.
کاخ سفید متقاعد شده است که کره شمالی جدی نیست و نمی خواهد برای یک نبرد واقعی آمده شود. در یک آزمایش موشکی دیگر، آمریکایی ها به همراه مذاکره کنندگان سازمان ملل درمورد تحریم های جدیدی گفتگو خواهند کرد؛ مثل تمام دفعاتی که تهدید اتمی از سوی کره شمالی احساس شد. اما سخنان جان کری در مورد کره شمالی شدید الحن بود.
به گفته جان کری:«کیم جونگ اون، باید بین بی اعتنایی نسبت به کل جامعه بین المللی و وظایفی که به عهده اش است انتخاب کند. او نباید عملی کند که اقدامی تحریک آمیز باشد و تنش میان کشورها را زیاد کند. این یک اشتباه بزرگ از سوی اوست، زیرا منجر به منزوی تر شدن کشور و مردمی می شود که در پی بدست آوردن غذا هستند نه موشک اتمی. آنها دچار فقدان موقعیت هستند نه کمبود رهبری که تنها هدف اش قلدری کردن در جهان است.»
برای چندمین بار، جان کری هم مثل خانم کلینتون و خانم رایس تلاش کرد تا همان سیاست “ زاهد گوشه نشین” به کره شمالی توضیح داد که اقدامات تحریک آمیز به سودش نیست. اما آیا کیم جونگ اون به گرسنگی ملت اش فکر می کند؟ آیا حکومت کره نمی خواهد بعد از 65 سال انزوای خود خواسته در انزوا بماند؟ اگر تنش ها ساختگی باشد، یعنی فقط یک جور نمایش قدرت است.
همه اعضای حکومت کره ، در پی نشان دادن جرات رهبر جوان و بی تجربه اند. اما این اولین بار است که دشمنان خارجی، بصورت بلقوه آمریکا را محک می زنند و کره شمالی می تواند یک مثال دیگر نیز ارائه کند: ایران.
ویکتور دیویس هانسون، نویسنده نشنال ریویو، روز پنجشنبه نوشت: “بحران اخیر با کره شمالی نشان داد که اگر ایران به بمب اتمی دست پیدا کند، چه اتفاقی خواهد افتاد یا چه اتفاقاتی نخواهد افتاد. در حالتی خاص ما باید پیش بینی کنیم که حکومت مذهبی ایران، مثل حکومت کیم ها در کره شمالی، باید هر از گاهی دست به دیوانگی بزند: کشور های همسایه اش را تهدید کند و تهدیدی برای منطقه یا حتی آمریکا و اروپا محسوب شود. یک ایران نفتخیز و مسلح به سلاح های مناسب که ز همین الان نشانه هایش پیداست، زمانی که به یک قدرت اتمی تبدیل شود، دیگر نمی شود تهدید هایش علیه اسرائیل یا کشورهای حاشیه خلیج فارس را ساده انگاشت، مانند رفتاری که در قبال کیم جونگ اون دیوانه انجام می دهد.“در واقع ایران می تواند دست به یک دیوانگی اتمی بزند تا بتواند به خواسته هایش برسد.
دیویس هانسون، می نویسد: “کره شمالی، مانند کسی رفتار می کند که چیزی برای از دست دادن ندارد، این درحالی است که همسایگانش، همه چیز برای از دست دادن دارند.” ایران شاید از همین الگو استفاده کند تا فضای رعب و وحشت برای اسرائیل ایجاد کند و اقتصاد این کشور و اقامت یهودیان در این کشوررا مختل کند. اما آیا خطر جنگ جدی است؟ دیوید هانسون می گوید: “ایران اتمی تهدیدی برای همسایگانش با یک میلیارد جمعیت نیست که برخی از آنان خودشان به سلاح اتمی دست پیدا کرده اند ( پاکستان و هند)، حامی ایران ، چین، با یک و نیم میلیارد نفر جمعیت، برای دیوانگی های کره شمالی خط قرمز تعیین کرده است. برعکس کره، ایران آزادتر ست برای آن که هرچه بخواهد بگوید و انجام دهد.”
اوپینیونه، 13آوریل
