محمدرضا نقدی رئیس سازمان بسیج مستضعفین گفته است: “گرچه این افراد همچنان توبه نکرده اند و از اینکه توفیق توبه راستین نیز نصیب آنها شود مأیوس هستیم، اما از خدا می خواهیم تا همه گمراهان را هدایت کند.”
راستگرایان هر روز که میگذرد از توبه “سران فتنه” بیشتر ناامید می شوند. سال گذشته حجت الاسلام سید مهدی طباطبایی، عضو جامعه روحانیت مبارز گفته بود: “به طور کلی درباره حصر اینها، حتما بهترین راه، محاکمه این دو نفر است. با شناختی که از موسوی و کروبی دارم فکر می کنم آنها راضی به توبه نمی شوند. خوب وقتی هر دو طرف روی حرفشان می مانند، چیزی حل نمی شود.”
محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه هم یکبار اعلام کرد: “این جنایت، خیانت و ظلم بزرگ اتفاق افتاده و تا زمانی که سران فتنه نخواهند توبه کنند و بر این موضع باشند به هیچ وجه کار دیگری انجام نمی‌شود و شرایط مثل سابق خواهد بود. دادستان کل کشور یادآور شد: می‌گویند ما توبه نمی‌کنیم، این افتخار ندارد، توبه یک نعمت پروردگار است و البته هرکسی هم توفیق توبه پیدا نمی‌کند.”
تلاش برای توبه دادن سران جنبش سبز، داستانی است که بلافاصله پس از حصر آنان آغاز شد. حتی تریبون های راستگرای جمهوری اسلامی، هرچند وقت یکبار خبری از توبه آنان منتشر می کردند. برای نمونه روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران روز ۲۸ خرداد سال ۱۳۹۰ نوشته بود: “حجت‌الاسلام مهدی کروبی، اخیرا در دیدار با برخی نزدیکان و اعضای حزب اعتمادملی که برای عیادت وی به منزلش رفته بودند از رفتاری که با نظام طی ۲ سال گذشته داشته ابراز ناراحتی و پشیمانی کرده است. برخی “نزدیکان کروبی” این احتمال را داده‌اند که کروبی با نوشتن متنی خطاب به ملت ایران و نظام ضمن برائت از جریان فتنه از رفتار 2سال گذشته‌اش نیز تبری بجوید.” در شهریور ماه سال ۱۳۹۰ نیز روزنامه کیهان مدعی شد: “نشانه هایی از توبه و پشیمانی در کروبی دیده می شود.”
اما سران فتنه حاضر به “توبه” نبودند. ماه ها گذشت و خبری از نامه ابراز ندامت کروبی یا توبه موسوی و رهنورد نشد. در فروردین ماه سال ۱۳۹۲ آیت‌الله مهدوی‌کنی به عنوان رئیس مجلس خبرگان و دبیرکل جامعه روحانیت مبارز در گفتگو با خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، گفته بود: “آنهایی که در انتخابات ۸۸ و پس از آن خلافی را مرتکب شدند، باید اظهار پشیمانی کنند و گرنه اصلاحی اتفاق نخواهد افتاد. اشتباهات بسیار و پی‌در‌پی توسط آقایان در این ایام صورت گرفته است و به این خاطر نمی‌توان با تعارف و حلوا‌حلوا کردن، قدم برداشت، لذا تاکید می‌کنم که صلح با کسانی که اظهار پشیمانی نکرده‌اند، درست نیست.”
پس از انتخابات ریاست جمهوری در تابستان سال گذشته و انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری، گفته می شد که امیدواری به رفع حصر سران جنبش سبز و آزادی زندانیان افزایش یافته است. اما با گذشت زمان هیچ اتفاقی نیفتاد. آیت الله جنتی، دبیر شورای نگهبان، چند ماه پس از انتخابات گفته بود: “آیا اینها که هشت ماه مملکت را ناامن کردند و جوانان و بچه‌های بسیجی ما را کشتند مفسد فی‌الارض نیستند؟ شما خجالت نمی‌کشید که از اینها دفاع می‌کنید؟ نظام بر سر اینها منت گذاشته و گفته در خانه خود زنده باشید. امکانات داشته باشید و بهداشت خود را رعایت کنید اما اینها در عین حال حاضر نیستند اظهار ندامت کنند.”
چندی بعد آیت‌الله سید محمدرضا مدرسی یزدی یکی دیگر از اعضای شورای نگهبان نیز طی سخنانی در کرمان گفت: “از حرکات و رفتار فتنه‌گران معلوم است که قصد آنها برای فتنه انگیزی ادامه دارد. آنان هنوز هم توبه نکرده‌اند. هر وقت، در لفظ و درعمل اعلام کردند که توبه کرده‌اند، معلوم می‌شود که دیگر فتنه‌انگیزی آنان، ادامه ندارد.”
البته این تنها سران در حصر جنبش سبز نبودند که می باید توبه می کردند. اواخر اسفند گذشته روزنامه کیهان به سید محمد خاتمی پیشنهاد کرد که اگر به دنبال “تعامل با نظام” است، “بهترین واسطه و شفیع برای خاتمی، اظهار توبه و ندامت از جانب خود وی است.”
محمد رضا نقدی در ادامه سخنرانی چند روز پیش خود خواستار محاکمه سران جنبش سبز هم شد و اضافه کرد: “محاکمه سران فتنه همچنان از مطالبات نیروهای ارزشی و جانبازان فتنه و مردم انقلابی ایران است و ما منتظریم که این افراد در محاکم قانونی محاکمه شوند. گرچه قبل از هرمحاکمه ای نفرت و انزجار شدید مردم از سران فتنه، به نوعی عذاب الهی است.”
این سخنی است که هواداران موسوی، رهنورد و کروبی هم بارها گفته اند. حتی مهدی کروبی یکبار در همان روزهای اول حصر پیام داده بود: “اگر غیرت و شجاعت دارید لااقل مانند حکومت شاه رفتار کنید که اگر مبارزانی مانند طالقانی، گل‌سرخی، بخارایی و ده‌ها مبارز با اندیشه‌های متفاوت به بند می‌کشید اجازه انتشار محاکمات آنها در رسانه‌ها را می‌داد. تکلیف صدا وسیمای دروغ‌پرداز مشخص است اما اگر حاکمیت، شجاعت و غیرت دارد فورا دادگاه علنی برای من تشکیل دهد و به رسانه‌های مکتوب و مجازی در داخل کشور اجازه دهد دفاعیات و اسناد من را منتشر نمایند.”
در دیماه گذشته نیز علی مطهری طی نطقی در مجلس گفته بود: “این راه حل که آقایان موسوی و کروبی باید توبه و عذر خواهی کنند تا مسئله تمام شود، به نتیجه نمی رسد چون آنها اگرچه ممکن است به برخی خطاهای خود اعتراف کنند اما مجرم اصلی را طرف مقابل می دانند. توبه و عذرخواهی باید با اختیار و میل قلبی باشد. بارها گفته ام که اگر قرار برگذشت طرفین از تخلفات یکدیگر نیست، تنها راه پایان دادن به فتنه سال ۸۸ محاکمه علنی و همزمان آقایان موسوی، کروبی و احمدی نژاد است.”
با اینهمه “نظام مقدس” توان محاکمه سران جنبش سبز را ندارد. یازدهم دی ماه سال ۱۳۹۰، حجت‌الاسلام علی سعیدی، نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در سپاه پاسداران علت این ناتوانی را چنین شرح داده بود: “برخی می‌گویند چرا موسوی و کروبی را محاکمه نمی‌کنند، دلیلش این است که آنها حریم و یک عده هوادار دارند که من نمی‌توانم اسم هواداران آنها را ببرم. همین چند روز پیش مرد خاکستری گفته بود که من از این دو نفر تبری نمی‌جویم. اینها آدم‌های خوبی هستند. خب حالا ببینید ما چند نفر عمامه به سر داریم که همچنان از عناصر بین الغی در فتنه حمایت می‌کنند.”
دی ماه سال گذشته نیز روزنامه جام جم وابسته به تلویزیون حکومتی ایران، در سرمقاله خود با عنوان “سران فتنه چرا محاکمه نمی شوند؟” نوشته بود: “علت افزایش حجم فعالیت ها در این باره، به سوءاستفاده ای برمی گردد که باقیمانده جریان فتنه یا برخی ساده اندیشان از فضای پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم کردند. این جریان تلاش می کند با ساده سازی و تخفیف فتنه و به ظاهر استقبال از محاکمه سران داخلی آن، زمینه رفع حصر آنان را فراهم کند. نقطه مقابل این جریان، نیروهای علاقه مند به نظام و انقلاب قرار دارند که با جدیت به دنبال محاکمه واقعی سران فتنه و اعدام آنها هستند. اما نظام هوشمندانه در مقابل هر دو درخواست مقاومت کرده و راه میانه را که همان ادامه حصر است دنبال می کند؛ چرا؟ “
نویسنده این روزنامه اضافه کرده بود: “واقعیت این است که به رغم موج گسترده ای که برای محاکمه سران فتنه وجود دارد و در همان ۹ دی ۸۸ هم به نمایش درآمد، این موضوع به مطالبه ای همگانی تبدیل نشده و هنوز هستند کسانی که به عمق خسارت ها و ظلمی که به نظام وارد شده واقف نیستند.” در ادامه این یادداشت آمده بود: “به نظر می رسد عده ای اساسا به دلیل همین حاشیه سازی ها و سوءاستفاده از آن است که تلاش می کنند نظام را تحت فشار قرار دهند تا یا سران فتنه آزاد شوند یا محاکمه و در هر صورت این جریانات بتوانند با حمایت سیاسی و رسانه ای بیگانگان بهره خود را ببرند.”
