کمپین ۱۰ روز با بهاره هدایت “در اعتراض به ۱۰ سال زندانی شدن اوست که برای مطالبه ابتدایی ترین خواسته ها و حقوق انسانی ما برخاست… مطابق با ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی جدید بهاره می تواند بعد از سپری کردن نیمی از مدت زندانش آزاد شود. در شرایطی که ۴ سال و نیم از زندانی شدن بهاره گذشته است و از وضعیت جسمانی مناسبی برخوردار نیست، ما در این کمپین آزادی او را فریاد می زنیم”.
این توضیح کمپینی است که همزمان با روز جهانی زن از سوی فعالان دانشجویی وحقوق زنان در حمایت از بهاره هدایت راه اندازی شده که حالا دیگر نزدیک ۵ سال است عنوان زندانی سیاسی هم به عناوین دیگرش اضافه شده؛ سخنگوی دفتر تحکیم وحدت، مسئول کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت، فعال حقوق زنان و عضو کمپین یک میلیون امضا.
نسیم سرابندی، دبیر سابق کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت و عضو کمپین یک میلیون امضا در مصاحبه با “روز” می گوید که بهاره هدایت در وضعیت خوبی قرار ندارد و همانطور که همسرش اعلام کرده اگردر این وضعیت در زندان باشد بیماری مربوط به بیماری های زنان در او تشدید می شود و متاسفانه امکان مادر شدن را از دست می دهد.
بهاره هدایت پس از انتخابات جنجال برانگیز ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت و به ۱۰ سال زندان محکوم شده است. نسیم سرابندی در پاسخ به این سئوال که چرا بهاره هدایت برای این کمپین انتخاب شده و هدف از این کمپین چیست؟ می گوید: کمپین ۱۰ روز با بهاره هدایت، کمپینی است که از روز ۸ مارچ امسال شروع شده. مجموعه فعالان حوزه زنان و دانشجویی تصمیم گرفتند حرکتی را شروع کنند برای اینکه توجه ها و تمرکز ها را متوجه بهاره کند. علت اینکه ۸ مارچ یعنی روز جهانی زن این کمپین شروع شد این است که بهاره بیش از ۱۰ سال حکم گرفته و از این حکم دو سال و نیم به خاطر حضور در تجمعی است که ۲۵ خرداد سال ۸۵ برگزار شده بود و حکمی که به خاطر فعالیت های دانشجویی گرفت در واقع به این حکم اضافه شد. ۶ ماه دیگر هم به خاطر انتشار نامه از زندان گرفت و در مجموع یک زندان دهسال و نیم را دریافت کرد.
او می افزاید: وضعیت جسمی بهاره و تداوم شرایط فعلی که امکان مادر شدن از او را می گیرد برای ما کسانی که با هم فعالیت می کردیم بسیار ناراحت کننده است. بهاره کسی نبود که به صورت فردی و تنهایی فعالیت کند او در یک گروه و به صورت جمعی فعالیت می کرد و متاسفانه متحمل هزینه سنگینی، چه در بخش جنبش زنان و چه در بخش جنبش دانشجویی شد. در جمع فعالین زنان هم دیده اید که به خاطر شرکت در تجمع به کسی حکم دو سال و نیم نداده اند یا اگر هم داده اند در نهایت تبرئه بوده یا تعلیقی شده اما درباره بهاره این چنین نبود.
به گفته نسیم سرابندی این کمپین به وجوه مختلف فعالیت بهاره هدایت در عرصه دانشجویی، زنان و فعالیت های مدنی می پردازد: این کمپین ۱۰ روز فعالیت اش را ادامه می دهد؛ روز اول با نوشته های فعالان حوزه زنان کار خود را شروع کرد و روز دوم نوشته ها و یادداشت های فعالان جنبش دانشجویی است. روزهای بعدی هم عنوان هایی دارند امروز روز سوم بهاره به عنوان یک زندانی سیاسی است. روز چهارم او یک همسر است و روز پنجم یک فرزند و یک خواهر، روز ششم بر سلامتی بهاره تاکید می شود، روز هفتم بهاره فعال شناخته شده در سطح بین المللی است. روز نهم بهاره یک دختر جوان ایرانی است و ما تاکید می کنیم بهاره ۵ سال است در زندان به سر می برد و هنوز هم هیچ چشم اندازی برای آزادی او نیست. یعنی با اینکه نصف حکم اش را تحمل کرده و مشمول آزادی مشروط می شود اما او را همچنان در زندان نگاه داشته اند. روز دهم هم بهاره به عنوان یک مدافع حقوق بشر است؛ کسی که در هر حوزه ای فعالیت کرده چه در دفتر تحکیم وحدت به عنوان سخنگو و چه در کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت و چه در کمپین یک میلیون امضا و همیشه دغدغه بیان حقوق از دست رفته زنان، دانشجویان و کسانی را که برای دموکراسی تلاش می کردند داشته و تلاش زیادی کرده است.
اما کار این کمپین در اصل چیست و چه نوع فعالیت هایی دارد؟ دبیر سابق کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت می گوید: کمپین به این صورت فعالیت می کند که یادداشت ها، عکس نوشت ها، ویدئو و هرگونه مطلبی که می تواند ابعاد مختلف فعالیت بهاره را نشان دهد منتشر می کند. مثلا در حوزه فعالیت های او در جنبش زنان با شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی مصاحبه کردیم و زیبا شیرازی که خواننده و هنرمند است یک آهنگی را به بهاره و کمپین تقدیم کرد. در روز جنبش دانشجویی هم به همین شکل. کسانی که بخواهند به این کمپین کمک کنند یا همراه شوند می توانند هرگونه شناخت و فکرشان درباره بهاره و شرایطی را که او دارد بنویسند و برای کمپین بفرستند.
سئوال می کنم چنین کمپینی چقدر تاثیرگذار است و آیا شما قصدتان فقط جلب افکار عمومی به وضعیت بهاره هدایت است یا فکر می کنید در وضعیت خود او هم می توانید تاثیرگذار باشید؟ نسیم سرابندی می گوید: یک چیزی که درمورد زندانیان سیاسی خیلی اهمیت دارد این است که فراموش نشوند. حکم بهاره متاسفانه خیلی سنگین و یک دهه است و خطر فراموش شدن یا عادی شدن چنین حکمی خیلی بالا است بنابراین می توان گفت این تمرکز گاه به گاه و دو مرتبه روی زندانیان سیاسی می تواند اهمیت خیلی بالایی داشته باشد. حتی اگر شده با انتشار مجدد مطالب و نوشتن نامه به مقامات و ایجاد کمپین های این چنینی که مورد حمایت سازمان های دیده بان حقوق بشر و کمپین حقوق بشر است می توان نشان داد زندانی سیاسی از یاد نرفته و از یاد نمی رود. بهاره طبق قانون مجازات اسلامی می تواند مشمول آزادی شود و با توجه به اینکه نیمی از حکم اش را گذرانده بیرون بیاید و درمان شود. دختری که از ۲۷ سالگی زندانی شده و الان ۳۲ ساله است. تلاش ما جلب توجه افکار عمومی است که بهاره فراموش نشود.
او درمورد دلیل برخوردها و سخت گیری ها درباره بهاره هدایت و صدور محکومیتی سنگین برای او می گوید: جایگاه و نوع وزنی که افراد در فعالیت های مدنی دارند خیلی اهمیت دارد. بهاره خوشبختانه یا متاسفانه اگر چه آسیب شخصی بسیار زیادی به زندگی خودش و به روح و جسم اش وارد شده اما همیشه امید داشته و هم بندی هایش همیشه می گویند خیلی با روحیه در زندان است. موضوعی که مطرح می شود جایگاه و وزنی است که افراد در جنبش ها دارند و بهاره کسی بود که در هر دو جنبش دانشجویی و زنان وزنی داشت که باعث می شد این دو جنبش به هم وصل شوند و این حائز اهمیت بود؛پس یک دلیلی که وجود دارد فکر می کنم این است. معمولا برخورد با کسانی که بین جنبش ها فعالیت می کنند بیشتر است. و همین طور کاری که بهاره در جنبش دانشجویی و زنان می کرد و تبدیل شده بود به الگو برای دختران جوان و دانشجو که از زندگی شخصی خارج شوند و فقط به ازدواج و تحصیل فکر نکنند بلکه فعالیت کنند و حضور مدنی و اجتماعی داشته باشند باعث شده خطرناک دیده شود و چنین برخوردی با او داشته باشند.
