پنجشنبه گذشته مقاله ای از جنابعالی در سایت روز آنلاین با عنوان “از سر اتفاق!” منتشر شد. شما در آن مقاله به نکاتی اشاره کرده بودید که دو مورد از آن را خلاف آنچه که رخ داده تلقی نمودم. لذا جهت تنویر افکار عمومی و شاید یادآوری برخی نکات، لازم دیدم طی یادداشتی به این موضوع پاسخ دهم.
در بخشی از مقاله مذکور، شما به موضوع “دستور موکد و حکم حکومتی رهبر جمهوری اسلامی” برای عدم ملاقات میان ریاست جمهور و نیز رئیس مجلس با مقامات امریکایی اشاره نمودید. همچنین در بخشی دیگر، حکم حکومتی فراقانونی در مجلس ششم را فتح بابی دانسته اید که توسط مهدی کروبی رخ داده.
در پاسخ به بخش نخست باید متذکر شوم که درباره حکم حکومتی درباره سفر امریکا، بسیار از شما متعجب شدم که وقایع چند سال قبل را اینگونه تحریف می کنید، در حالی که بارها خود شما معترض بودید که جریان اصولگرا چرا وقایع را تحریف می کند.
رهبر ایران به آقایان کروبی و خاتمی درباره عدم ملاقات با مقامات آمریکایی هیچ دستوری نداده بودند و بلکه این روحیه و منش خود افراد بود که با مقامات امریکایی اینطور برخورد کنند. در آن ماجرا آقای کروبی شخصا خود تصمیم می گیرد که با سناتورها در موزه متروپولیتن شهر نیویورک ملاقات کند و آقای خاتمی نیز با تصمیم فردی خویش حاضر به انداختن عکس یادگاری و ملاقات با رئیس جمهوری امریکا نمی گردد. و چه نیکوست که شما شرح ماجرا را از خود آقای خاتمی سوال بفرمایید.
اما درباب حکم حکومتی مجلس ششم!
حکم حکومتی قبل از مجلس ششم بارها استفاده شده بود. حتی در زمان مرحوم امام. با اینکه امام مقید بود امور از طریق مجاری قانونی حل شود، ولی ناچارا چندین بار مجبور به ورود شد. از جمله در ماجرای ادامه نخست وزیری مهندس موسوی. در آن زمان، نظر سپاهیان بر این بود که تغییر ایشان به جبهه های جنگ آسیب می رساند. امام به رئیس جمهور وقت توصیه فرمودند که نخست وزیر تغییر نکند، با تاکید بر این مهم که “البته هر طور مجلس صلاح می داند.” که در نهایت ۹۰ نفر از مجلسی ها رای عدم اعتماد به مهندس موسوی دادند.
همچنین حکم حکومتی بعد از ارتحال امام و قبل از مجلس ششم توسط رهبری چندین بار اعمال شده بود. از جمله تایید انتخابات مجلس در تهران و چندین شهر در سال ۱۳۷۸ که شورای نگهبان مصمم به ابطالش بود و این حرکت رهبری موجب شادی دوستان منتقد حکم حکومتی از جمله شما شد. لذا چرا همان موقع و نیز حتی پس از آن در انتخابات سال ۸۴ که آقای معین با حکم حکومتی آقای خامنه ای تایید شد، اعتراض نکردید؟ و همچنین تایید صلاحیت عده ای از دوستان در انتخابات مجلس چهارم و پنجم که نمی خواهم نامشان را ببرم توسط رهبری تایید صلاحیت شدند.
از آن روی که شما را روزنامه نگاری دلسوز و صاحب اندیشه می دانم، توضیح فوق را ضروری دانستم. بی شک بحث منصفانه پیرامون نقاط عطف و تاریخی جامعه سیاسی کشور می تواند چراغ راهی باشد برای تحلیل ها و تصمیمات آینده.