مینا کاوانی، با سابقه تئاتری در ایران؛ اکنون د رفرانسه درس سینما می خواندو زندگی می کند. او از حضور خوددر نقش جسورانه و کم سابقه ای در سینمای ایران گفته است: گل سرخ ساخته سپیده فارسی که همین روزهادر جشنواره فیلم تورنتو به نمایش در می آید.
عکس: ویشی مغان
سابقه هنری شما؟ چگونه در گل سرخ حضور یافتید؟
-فعالیت هنری من با تئاتر و در سن کم آغاز شد. از ۱۲ سالگی به دلیل خویشاوندی با یکی از کارگردان های تئاتر و از طریق ایشان در فضای نمایش حاضر بودم. به این سبب حس کردم که تشنه حضور بر صحنه هستم؛ این عشق مطلقا به تئاتر بود و تقریبا ۷ سال در عرصه تئاتر فعالیت داشتم. به دلیل تسلط به زبان فرانسه و سفرهای مداوم به این کشور تصمیم گرفتم از طریق کنکور وارد کنسرواتوار ملی بازیگری فرانسه بشوم. بعد از قبولی، سه سال در کنسرواتوار ملی بازیگری فرانسه به یادگیری و کسب تجربه پرداختم. دو سال پیش از طریق یکی از دوستانم مطلع شدم خانم فارسی در تلاش برای ساخت یک فیلم هستند. این آشنایی باعث شد کارگردان تمایل پیدا کند تا اجرای من را ببیند و بعد از تست‌های متعدد برای نقش سارا پذیرفته شدم.
بعنوان نقش اول زن فیلم اجرای جسورانه و کم سابقه‌ای در سینمای ایران دارید. منتظر چگونه عکس العملی هستید؟
-صادقانه احساس می‌کنم واکنش آدم‌ها داخل ایران منفی خواهد بود. برای من مهمتر از هر چیز تجربه بازی در این نقش بود. بنابراین واکنش مخاطب دغدغه من نیست، ولی مانع از این نمی‌شود که نسبت به این واکنش‌ها بی تفاوت باشم.
به این نقش چگونه نگاه کرده‌اید؟ تابو شکنی؟ فروش؟ مقابله با فرهنگ جاری؟ مرزشکنی؟ و یا…..؟
من قطعا این کار را در جهت تجربه حرفه‌ای خودم می‌بینم. نقشم را دوست داشتم و لذت بردم از این فضا و کسب تجربه با این نقش. شاید این نگاه بخاطر تجربه من در کنسرواتوار ملی بازیگری فرانسه است که ایجاب میکند به عنوان یک بازیگر نه فقط توانایی برهنه شدن، بلکه توانایی نگاه حرفه‌ای به نقش و رویکردی جهانی داشته باشی. ابتدا، برهنه شدن برای خودم هم یک تابو بود. اما برای من این تجربه مهم بود تا بتوانم درک کنم که وقتی نقشی از یک فیلم نامه را می‌پذیرم تا چه حد توانایی ایفا کردن تمامی ابعاد آن نقش را دارم. و این ایفاگری باید بدون تاثیر از سنت، مردم، حاکمیت وسیاست باشد.
در گل سرخ، حضوری حرفه‌ای دارید. از سیر زندگی خود بگویید. از کجا آمده‌اید و حالا کجائید؟
-من به صورت حرفه‌ای هفت سال از تجربه کاریم را در تئاتر ایران گذرانده‌ام. بعد هم سه سال کار در کنسرواتوار ملی بازیگری فرانسه را تجربه کردم. در آینده برای من فقط این مهم است که نقش هایی را بازی کنم که تاثیرگذار باشند و در آنها بتوانم با حس شخصیت عمیقا ارتباط بر قرار کنم.
