بستگی دارد از کدام طرف نگاه کنی، اگر از آن طرف نگاه کنی این دوازده تا می توانند مثل ائمه اطهار بشوند و آدمی مثل مصباح و جوادی آملی و مشکینی برایشان تقدس قائل شود و انگار که خداوند شخصا احمدی نژاد را بسته بندی کرده و گذاشته با زنبیل توی سوراخ بخاری خانه مقام معظم رهبری. اگر هم از آن طرف نگاه کنی می شوند همان “دوازده مرد خبیث” که انگار از بیست سال قبل برای بانک زنی از بانک مرکزی جمهوری اسلامی نقشه کشیده بودند و فقط به تعدادی اسگل نیاز داشتند که در حین بانک زنی از آنها استقبال کنند و جشن عمومی بگیرند که همین کار را آیت الله خامنه ای و سپاه و غیره برایشان انجام داد. اسامی دوازده مرد خبیث کابینه احمدی نژاد به شرح زیر است. همه این افراد یا حداقل یک بار زندان رفتند یا منتظر زندان هستند، یا احتمالا موقع خواندن این خبر به زندان خواهند رفت:
محمدرضا رحیمی، معاون اول (اختلاس، دادن رشوه به مجلس، فساد مالی میلیاردی)
حمید بقایی، معاون دوم (واریز پول دولت به حساب شخصی، دزدی اموال با کامیون، جعل اسناد.)
نعمت الله پوستین دوز، معاون معاون، مدیرعامل شرکت مس (قاچاق پول، اختلاس)
آزاده اردکانی، رئیس سابقه موزه (قاچاق عتیقه و فروش اموال تاریخی کشور)
سعید مرتضوی، مشاور رئیس جمهور (اختلاس میلیاردی در تامین اجتماعی و چند قتل)
عباس امیری فر، پیشنماز نهاد (دادن نسبت الهی به رحیم مشائی و ضمنا فساد مالی)
مسعود زریبافان، رئیس بنیاد شهید (اختلاس از بنیاد شهید و تامین اجتماعی)
رویانیان، معاون ستاد نیروهای مسلح (اختلاس مالی، رابط بابک زنجانی و دولت احمدی نژاد)
بهمن شریف زاده، معاون مشائی (دادن القاب الهی به مشائی و اختلاس مالی)
عبدالرضا داوری، مسئول دفتر احمدی نژاد (تولید دروغ علیه مخالفان و اختلاس مالی)
علی اکبر جوانفکر، مشاور رئیس جمهور (سوء استفاده از موقعیت دولتی، فساد مالی)
ملک زاده، معاون مشائی (اختلاس در پرونده ایرانیان خارج از کشور)
عباس غفاری، معاون بقایی (جن گیری، کلاهبرداری، فساد مالی)
حالا به اینها اضافه کنید بدهی هشت هزار میلیاردی مشائی و کل مسئولیت این جرایم توسط شخص محمود احمدی نژاد، حالا دادن ده میلیارد تومان رشوه مالی صادق محصولی برای انتخابات ریاست جمهوری که به دنبالش وی وزیر کشور شد بماند. در مجموع این باند خطرناک در مدت هشت سال، صد میلیارد دلار ثروت ملی را به قول آقای نوبحت سخنگوی دولت روحانی غیب کردند و این مقدار پول کلا در حساب و کتاب های کشور وجود ندارد. یک قلم آقای حمید بقایی بیست هزار میلیارد تومان را به صرافی های کشورهای حاشیه خلیج فارس منتقل کرده و از تاریخ ارسال از این پول خبری نیست.
ایشالا مبارکش باد
این رهبر مملکت هم مثل تازه عروس ها وقتی شاه داماد سراغش می آید، نرمش قهرمانانه نشان می دهد و لبخند می زند و لنگ های مبارک را هوا می کند و پرچم ظریف و روحانی را برافراشته می دارد، بعد که این دو تا می روند و مادر عروس سر می رسد هی از عذابهایی که کشیده و زخم هایی که در دلش به جا مانده به مادرعروس شکایت می کند. آدم وامی ماند که چرا این اخوی بعد از سی سال رهبری جمهوری اسلامی که تا حالا سر پنج تا شوهر را خورده است، هنوز مثل آدمهای نابالغ رفتار می کند.
یعنی چه که برادر علی سعیدی نماینده رهبری در سپاه گفته “رهبر از روند مذاکرات نگرانند.” معلوم نیست چرا زبان این رهبر در هنگام ملاقات هیات دولت و ظریف را موش می خورد و هی جمله “اعتماد دارم، اعتماد دارم” را بر زبان جاری می کند، بعد که شاه داماد بیرون می روند و ننه عروس سر می رسد، فورا مثل پوری فشفشو گزارش عملیات می دهد که من قفلش کرده بودم و حسن کلید انداخت و داد و هوارش دنیا را برمی دارد. خوب اگر نگرانی برای چی این نگرانی را به همان جواد ظریف که نماینده خودت هست نمی گوئی و به یکی که می خواهد نماینده ات را هوا کند، می گوئی؟
یعنی چطوری می شود که یک آدمی رهبر یک کشور باشد، ولی رویش نشود که نظرش را به نماینده خودش بگوید، بعد پشت سر شوهرش به علی آقا بقال و حسین آقا رفتگر و آقا محمود لحافدوز سرکوچه گله و شکایت کند. شده مثل عروس خانمهایی که بعد از چهار تا شکم بچه زائیدن همه اش نگرانند که حاج آقا جوادمون می ره سوئیس این کاف و کاترین ها دل شو نبرن، یهو سر بچه چهارمی ببینم هوو سرم اومده. علی سعیدی گفته “رهبر به خاطر مصالح نظام مجبور به نرمش شد.” دستش درد نکند. خیلی ممنون. ولی حالا که نرمش کرده، دوباره نباید هر روز سختش کند، آن هم با آن آدمی که ظریف است، اگر طرف ولایتی بود، یا روحانی بود، یک حرفی، ولی ظریف است.