رولا خلف
غلامحسین نوذری باید نگران و آشفته حال باشد. او به عنوان وزیر نفت کابینۀ محمود احمدی نژاد با فشار فزاینده تحریم های بین المللی دست و پنجه نرم می کند؛ تحریم هائی که جلوی سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران را گرفته اند.
همزمان با کاهش بهای نفت در شرایط فعلی، توان تهران برای تثبیت اقتصاد و حفظ پشتیبانی مردم در آستانۀ انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه با تهدید روبرو شده است. از نظر بسیاری از مقامات غربی، تنها نکته آرامش دهنده در وانفسای بحران اقتصادی این است که وضعیت فعلی، شانس انتخاب مجدد رئیس جمهور بنیادگرای ایران را کاهش می دهد.
بااینحال، آقای نوذری هیچ نشانه ای از نگرانی نسبت به زنگ خطرهای موجود از خود نشان نمی دهد. او که هفته پیش برای شرکت در یک کنفرانس نفتی در لبنان به سر می برد، درحالیکه در اتاق هتلش مشغول خوردن پسته بود، به نظر خونسرد و مطمئن می آمد.
او گفت انسجام در میان اعضای اوپک بیشتر شده و احتمال پایبند ماندن آنها به کاهش تولیدی که اوائل هفته جاری در الجزایر مورد توافق قرار گرفت، بیشتر شده است. همین موضوع می تواند به بالا رفتن مجدد بهای نفت منجر شود.
او از ابراز نظر دربارۀ قیمتی از نفت که برای توازن بودجه ایران لازم است خودداری می کند و نسبت به برآورده شدن نیازهای کشورش ابراز اطمینان می کند. بعضی از کارشناسان تخمین می زنند ایران به بهای 90 دلار برای هر بشکه برای بودجه خود نیاز دارد.
هرچند گفته می شود دولت ایران صندوق ذخیره ارزی را خالی کرده است، اما آقای نوذری می گوید هنوز مقدار ”عظیمی” از پول ذخیره شده است. او در زمینه سرمایه گذاری هم می گوید اینکه شرکت های غربی خود را همزمان با بالا گرفتن مناقشه هسته ای از سرمایه گذاری در کشور کنار کشیده اند، ایران را زمین گیر نکرده است.
مجلس ایران 3 درصد از درآمدهای نفتی را به سرمایه گذاری محلی اختصاص داده است که به گفته او، برای برآوردن نیارهای فوری کافی است.
اما در مورد جلب دانش فنی غرب چطور؟ وزیر نفت ایران می گوید: “100 سال است که ما نفت و گاز تولید کرده ایم و تجربۀ بسیار خوبی در توسعه آن کسب کرده ایم.“
وی افزود در سال 2007 با شرکت چینی سینوپک برای توسعه میدان نفتی یادآوران قراردادی به امضأ رسیده است و یک توافق توسعه گازی هم با شرکت مازیائی اس کی اس در پیش است.
او گفت: “من از میدان نفتی بازدید کرده ام و فعالیت های آنجا را مشاهده کرده ام. کار مهندسی و آماده سازی محل در حال انجام است.“
آقای نوذری بر خلاف برخی دیگر از مسؤولان ایرانی که تأثیر تحریم ها را پذیرفته اند، اصرار دارد تحریم یک “ابزار منسوخ شده” است. با اینحال، کار شرکت های ایرانی برای افتتاح خطوط اعتباری به دلیل تحریم بانک ها از سوی آمریکا، به طور فزاینده ای دشوار شده است.
ضمناً گزارش هائی وجود دارد که ایران هرچه بیشتر دست به دامان معاملات پایاپای، حتی برای واردات بنزین شده است. ایران بدلیل فقدان سرمایه گذاری در پالایشگاه های خود، حدود یک سوم میزان سوخت مصرفی داخلی را وارد می کند و دولت برای کاهش تقاضا، سیستم سهمیه بندی را به کار گرفته است.
آقای نوذری می گوید تجارت پایاپای تنها بخش کوچکی از کل داد و ستدهای ایران را شامل می شود و ایران توانسته است پیامدهای تحریم ها را محدود کند. “ما فکر نمی کنیم تحریم شده باشیم. ما می توانیم هر چه را که بخواهیم، بخریم.“
او می گوید سیستم سهمیه بندی توانسته از حجم مصرف کم کند و تهران قصد دارد احتمالاً تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه آینده، میزان مصرف را با حذف یارانه ها تا سقف بیشتری کم کند.
منبع: فایننشیال تایمز- 23 دسامبر