همزمان با اعلام کمپینی از سوی جامعه بین‌المللی بهاییان برای بزرگداشت هفت رهبر بهایی در ایران، سندی منتشر شده که بر اساس آن اداره اماکن نیروی انتظامی در سراسر کشور، مجری سیاستی است که ناظر بر محدود کردن امکان کار بهاییان در ایران است.
دایان علایی، سخنگوی جامعه بین‌المللی بهاییان در مصاحبه با روز با اشاره به سابقه ایجاد محدودیت شغلی برای بهاییان ایران می‌گوید بعد از انقلاب سال ۵۷، همه اساتید دانشگاه و کارمندان بهایی دولت از کار خود اخراج شدند.
وبسایت سحام نیوز، تصویری از دستور فرماندهی انتظامی منتشر کرده که در سال ۱۳۸۶ صادر شده و همچنان به قوت خودباقی است. در این سند، از اداره امکان خواسته شده با ایجاد ممانعت از حضور بهاییان در “مشاغلی با درآمد بالا”، ممانعت کند تاآنها تنها “در رسته‌ها و شغل‌هایی که در حد متعارف درآمد دارند، فعالیت داشته باشند.”
ممنوعیت کار در مؤسسات فرهنگی، تبلیغاتی و اقتصادی نیز از دیگر موارد مورد اشاره در این دستور است که بر اساس آن بهاییان از حق اشتغال به ۳۰ حرفه محروم شده اند.
در بند دیگری آمده : “بهاییان نباید در جراید، نشریات، جواهر و طلاسازی، ساعت‌سازی، چاپخانه‌داران، گراورسازان، مؤسسات توریستی و اتومبیل کرایه، ناشران و کتاب‌فروشی، مسافرخانه‌داران، هتل‌داران، آموزشگاه‌های خیاطی، عکاسی، فیلم‌برداری، گیم نت، رایانه و کافی‌نت مشغول به کار و فعالیت باشند.”
دایان علایی، سخنگوی جامعه بهاییان ایران می‌گوید: “برخی از این محدودیت‌های شغلی در ارتباط با ایده نجاست صورت می‌گیرد. این ایده هنوز نزد افرادی درون حاکمیت حائز اهمیت است و بر اساس آن محدودیت ایجاد می‌کنند.”
در بند چهارم دستور نیروی انتظامی به “نجس و ناپاک” بودن بهاییان هم اشاره و از اداره اماکن نیروی انتظامی خواسته شده که از حضور آنها در “تالارهای پذیرایی، رستوران و سلف‌‌سرویس‌ها، اغذیه‌فروشان و مواد غذایی، چلوکباب و چلوخورشت، قهوه‌خانه، فروشندگان مواد پروتئینی و سوپرمارکت، بستنی و آب میوه و نوشابه، قنادی و شیرینی‌فروشی و کافی‌شاپ “ممانعت به عمل آورده شود.
در همین راستا بر اساس سند دیگر مربوط به سال ۱۳۸۶ که پیشتر در اختیار روز قرار گرفته بود، یک شرکت تولیدکننده اتصالات برق ومخابرات، به دلیل بهایی بودن از شرکت در مناقصه شرکت برق منطقه‌ای آذربایجان محروم شده است.
به گفته دایان علایی “طی دهه‌های گذشته تعداد زیادی از بهاییان از مشاغل خود اخراج شده اند. در مواردی زیادی از طرف وزارت اطلاعات به ادارات فشار آمده که کارمندان بهایی را بیرون کنند. در همین راستا مغازه‌های زیادی، تنها به دلیل بهایی بودن صاحبان آنها پلمپ شده‌اند. در نتیجه این محدودیت‌ها طی سالهای گذشته فشار اقتصادی بر جامعه بهایی شدیدتر شده است.”
سخگنوی جامعه بین‌المللی بهاییان اما معتقد است در همین سالها افرادی در جامعه ایران مقابل خواست دستگاه امنیتی برای ایجاد محدویت شغلی برای بهاییان مقاومت کرده‌اند.
او می‌گوید: “افراد شریفی هنوز در ایران هستند که بهاییان را استخدام می کنند و برخی از آنها حتی جلوی فشار اداره اطلاعات می‌ایستند. این نشان دهنده این است بقیه ایرانیان سعی می‌کنند به بهاییان کمک کنند تا این بی‌عدالتی رفع شود.”
فرهاد ثابتیان، دیگر سخنگوی جامعه بهاییان هم پیشتر به روز گفته بود طی سالهای گذشته “خانواده‌های بهایی که تعداد آنها کم نیست، تحت فشار و محروم از شغل و فعالیت اقتصادی مجبور به خروج از ایران شده‌اند.”
سازمان بین المللی کار در ژنو بارها از مقامات جمهوری اسلامی خواسته به تبعیض‌های مرتبط با کسب و کار علیه بهاییان خاتمه دهد.
بهاییت در قانون اساسی جمهوری اسلامی به عنوان اقلیت مذهبی به رسمیت شناخته نشده و پیروان آن در طول ۳۰ سال اخیر مورد تبعیض‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گوناگون بوده‌اند.
فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم ومهوش ثابت هفت تن از سران بهایی هستند که از هفت سال پیش با اتهاماتی نظیر “جاسوسی برای اسرائیل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام متهم” در زندان به سر می‌برند.
جامعه بین‌المللی بهاییان هفته گذشته در بیانیه‌ای از برگزاری کمپینی برای یادبود این هفت عضو زندانی جامعه بهاییان در نقاط مختلف دنیا خبر داده بود.
دایان علایی می‌گوید در حال حاضر حدود ۱۱۰ عضو جامعه بهاییان ایران، از جمله این هفت رهبر بهایی، صرفا به دلیل بهایی بودن در زندان‌های جمهوری به سر می‌برند.
