قصه در واشنگتن می گذرد...

نویسنده

namayeshus.jpg

شادی علیزاده

همزمان با جشنواره هنری ادینبورگ که یکی از بزرگ ترین فستیوال های هنری دنیا محسوب می شود، تئاتری به نام “تنوع: جنگ آتی در ایران” در یکی از سالن های تئاتر این شهر اسکاتلند بر روی صحنه می رود.

در سال های اخیر در حاشیه جشنواره ادینبورگ، تئاترهای سیاسی ای اجرا می شود که مخاطبان خاص خود را دارد. بعد از واقعه 11 سپتامبر، این تئاترها وفور بیشتری یافته اند و بیشتر مورد استقبال قرار می گیرند. حال یکی از این تئاترهای جدید، موضوع نگرانی از جنگ تازه آمریکا با ایران را دستمایه خود قرار داده است.

این تئاتر که عنوان کنایی “تنوع: جنگ آتی با ایران” را به همراه دارد، توسط مارک ساپر نوشته شده و از سوم تا 27 اوت در سالن هیل استریت ادینبورگ اجرا می شود.

مطبوعات از نمایشنامه جدید ساپر به عنوان نوعی “به سیم آخر زدن” یاد کرده اند. نمایش در واشنگتن می گذرد و درباره مردی است که به عنوان مشاور سیاسی بلند پایه دولت آمریکا فعالیت می کند و در زندگی شخصی و کار خود گرفتار مشکلاتی است.

شخصیت اصلی درگیری مستقیمی با سیاست های خارجی آمریکا دارد که بخش عمده ای از آن به ایران ارتباط دارد.

کارگردان این نمایش جک کلاف است که این نمایش را با پنج بازیگر انگلیسی اجرا می کند. مطبوعات بریتانیا در پیش گزارش های خود از این نمایش، آن را درباره مردی عنوان کرده اند که می تواند ذهنیت خود و ملتش را تغییر دهد.

نمایشنامه های سیاسی، این روزها به یکی از پر طرفدارترین شاخه های نمایشنامه نویسی در بریتانیا بدل شده اند. طی ماه های اخیر، تقریباً زمانی نیست که یک تئاتر درباره جنگ عراق در لندن بر روی صحنه نباشد.

در واقع پرداختن به مسائل سیاسی روز در آثار هنری به ویژه در بریتانیا، به شکلی گسترده در حال گسترش است و مطبوعات و جوایز هنری از موضوعات سیاسی استقبال می کنند.

به تازگی نقاشی اغراق آمیز و فاقد خلاقیتی درباره جنگ عراق- با تصویر عراقی های لخت و سربازان متجاوز و خونخوار- یکی از معروف ترین جوایز هنری را از آن خود کرد و تئاتری به نام فلوجه، از تماشاگران زیادی برخوردار شد و مطبوعات هنوز آن را به عنوان یکی از بهترین نمایش های روی صحنه انتخاب می کنند.

نمایش هایی با موضوع فلسطین و اسرائیل نیز به یکی از موضوعات مد روز تبدیل شده و شماری از تئاترهای روی صحنه لندن را به خود اختصاص داده است. اما غالب این دسته از آثار درسطح باقی می مانند و تنها می توانند برای مدت کوتاهی به خاطر موضوع بحث انگیزشان مورد توجه قرار بگیرند و خیلی زود فراموش می شوند.