ناتوانی دولت احمدی نژاد در پر کردن استادیم ۱۰۰ هزار نفری آزادی موجب شد تا رسانه های اصولگرا و رقبای انتخاباتی کاندید او، از “پایان احمدی نژاد” سخن بگویند. این در حالیست که رسانه های وابسته به جریان دولت، هرگونه تلاش برای برپایی یک مییتینگ انتخاباتی در روز پنجشنبه گذشته را انکار می کنند و مدعی شده اند که جشن ورزشگاه آزادی “جشن خدمت” بوده است.
بر اساس این گزارش، با وجود گذشت سه روز از آنچه که “شکست احمدی نژاد در آزادی” نام گرفته، رسانه های مخالف او، جزئیات بیشتری را از تلاش اطرافیان دولت برای راه اندازی این مراسم با هدف “نمایش قدرت” منتشر می کنند و از خشم احمدی نژاد از سطح نازل برنامه ریزی مراسم ورزشگاه آزادی و بی کفایتی و بی برنامه گی مسئولان برگزاری خبر می دهند.
این در حالیست که چهره های اصولگرا در واکنش به شکست پروژه انتخاباتی احمدی نژاد در استادیم آزادی روی به طعنه به وی آورده اند به طوری که به نوشته خبرگزاری فارس، محمد رضا باهنر در واکنش به اتفاقات روز پنجشنب گذشته گفته است: “شعار زنده باد بهار به شعار زنده باد ناهار تبدیل شد”.
او افزوده است: “همچنان اعتقاد داریم هزینه برگزاری اینگونه همایش ها بیش از ۴۰ میلیارد تومان است، دولت میتواند تقدیرها را به صورت استانی انجام دهد و اگر نیازی به هدیه هم بود برای آنها ارسال شود نه اینکه ۷۰ هزار نفر را از سراسر کشور با اتوبوس و قطار به تهران بیاوریم”.
خبرگزاری فارس نیز دیدگاه های جند تن از نمایندگان مجلس را درباره این مراسم بازتاب داده که همگی آنها بر “بی فایده بودن”و “اسراف کاری بی دلیل دولت” تاکید کرده اند.
این خبرگزاری، در جمع بندی نظرات نمایندگان می نویسد: “جشن استادیوم آزادی برگزار شد اما انرژی، توان و بودجه ای که می توانست در مسیر رشد و شکوفایی کشور صرف شود بی هیچ ارزش سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و… به هدر رفت”.
روزنامه کیهان نیز اگر چه که در سرمقاله و صفحه اول خود اشاره ای به ماجرای ورزشگاه آزادی نکرده، اما در ستون “نظر خوانندگان” می نویسد: “شایسته است قوه قضائیه با استفاده از اخبار دستگاههای امنیتی مسئول با میتینگ های انتخاباتی زودرس و غیرقانونی به عنوان نماینده مدعی العموم برخورد کند… در حالی که مردم در چنبره گرانی رنج می برند و مدیران اجرایی ناتوان از برنامه ریزی مناسب باعث مطرح شدن اظهارات دشمن شادکن در موضوع گرانی ها شده اند، چطور برخی به خود اجازه می دهند از خود تشکر کنند و نشان بی لیاقتی را به لیاقت تبدیل کنند… چرا کسانی که در ابتدای مسئولیت فریاد عدالت سر می دادند و واقعا هم جلوی اسرافکاری ها را می گرفتند و از چیدن چند نوع میوه در روی میز جلسات جلوگیری می کردند، حال خود گرفتار مسرفین شده اند؟ راستی هزینه میلیاردی غیرضرور در استادیوم آزادی از چه منبعی تامین می شود؟ می دانید ما برای انتخاب شدن دکتر احمدی نژاد در آن سالها چه نذر و نیازی کردیم”.
کیهان همچنین در ستون “گفت و شنود” خود با طعنه به احمدی نژاد و مشایی می نویسد: “گفت: در مراسم روز پنج شنبه استادیوم آزادی، آقای میم شرکت نکرده بود. گفتم: کلک مرغابی زده بودند. اول وانمود کردند که قرار است شرکت کند تا شرکت کردن او تبدیل به خبر شود و اسم طرف مطرح شود ولی بعدا شرکت نکرد تا شرکت نکردنش خبری شود!گفت: احتمالا از فردا می گویند؛ حالا دیدید که مراسم به خاطر معرفی او نبود؟! و از این طریق سعی می کنند باز هم نام طرف را خبرساز کنند”.
در این میان، سایت بازتاب در گزارشی تفصیلی از نحوه برگزاری این مراسم، به بی برنامه گی و آشفتگی مراسم پرداخته و درپایان از خشم محمود احمدی نژاد از پر نشدن استادیم خبر داده است.
بازتاب می نویسد: “شاید در لحظه ورود احمدینژاد تعداد حاضران حدود ۵۰ هزار نفر بود. اما بیدرایتی مسوولان جشن، سخنرانی او را آن قدر به تعویق انداخت که وقتی شروع به صحبت کرد بجز گروه پنجهزار نفری پیشآهنگی که خبردار ایستاده بودند، مجموع حاضران در ورزشگاه به ده هزار نفر هم نمیرسید. آن هم ده هزار نفری که کاملا خسته و بیاعتنا به سخنرانی احمدینژاد یا روی صندلیها ولو شده بودند و یا خودشان را برای ترک استادیوم آماده میکردند”.
این سایت افزوده است: “اتفاقات ورزشگاه آزادی به گونهای پیش رفت که چهره احمدینژاد در پایان کار آشکارا برافروخته و خشمگین به نظر میرسید. هیچ نامزدی در کنار احمدینژاد حاضر نشد و از همه مهمتر، ترس بزرگی که از قدرت مانور خیابانی احمدینژاد و بسیج عمومی جریان دولت ایجاد شده بود به ناگاه فرو ریخت. ماجرای جشن استادیوم آزادی از یک برگ برنده در دستان تیم دولت، به یک رسوایی بزرگ برای این جریان بدل شد و خیال همه رقبایش را راحت کرد که «این همه ترس از قدرت بسیج احمدینژاد صرفا محصول تبلیغات دروغین خود حکومت پیرامون محبوبیت او بوده است! در واقع، حاکمیت، آنقدر دم از محبوبیت احمدینژاد در بین تودههای مردم زده بود که کمکم خودش هم باورش شده بود این بنده خدا توانی برای بسیج عمومی دارد. حال آنکه هر ناظری که در استادیوم حاضر شده بود به چشم خودش میدید که احمدینژاد حتی در میان حاضران در جشن هم ابدا محبوبیتی نداشت و از بین دهها هزار نیروی بسیج شده، حتی ۶ هزار رای هم عاید او و جریانش نخواهد شد”.
در کنار طعنه ها و تمسخرهای رسانه های اصولگرا، روزنامه های اصلاح طلب نیز نسبت به اتفاقات ورزشگاه آزادی واکنش نشان دادند و بر عدم محبوبیت دولت و پایان عمر سیاسی احمدی نژاد تاکید کردند.
روزنامه شرق در گزارش اصلی خود با عنوان “سکو ها خالی ماند-مشایی نیامد” نوشته است: “مراسم پنجشنبه با همه حاشیههایش سوالهای زیادی در اذهان عمومی ایجاد کرد؛ چرا ۲۵۰هزار نفر که قرار بود، در مراسم حاضر نشدند؟ دلیل غیبت و عدم سخنرانی چهرههای دولتی که بخش بزرگی از تبلیغات مراسم را به خود اختصاص داده بود چیست؟ «زنده باد بهار» یا «زنده باد ایران و پرچم ایران»؟ چرا ساندویچها در زمان سخنرانی رییس دولت روبهروی درهای خروجی توزیع شد. هر چه بود مراسم استادیوم آزادی با آنچه برایش تبلیغ شد، فاصله معناداری داشت و با وجود تمام مقدمهچینیهایی که برایش شده بود، تبدیل به روز کامیابی احمدینژاد و کابینهاش نشد. جمعیتی که بعد از آن هیاهوی بسیار و هزینههای میلیاردی دولت توانست به استادیوم ببرد، از یک سو، ناکامی تشکیلاتی دولت در اجرای یک عملیات جمعآوری نیرو و لجستیک بود و از سوی دیگر، یک شوک سیاسی برای جریانی بود که میخواست در حضور ۱۰۰هزار نفر، قدرتنمایی کند. همایش استادیوم آزادی، از این منظر که ریختوپاش میلیاردی برای هیچ بود، شکستی برای دولت تلقی میشود، آن هم در شرایط اقتصادی کنونی - که حتی تکلیف بودجه سالانه کشور هم معلوم نیست - ۱۰۰هزار نفری که دولت میخواست گردهم آورد، محقق نشد”.
شرق د سرمقاله خود که در ارتباط با همین موضوع نگاشته شده نیز می نویسد: “آنچه در واقعیت اتفاق افتاد با هدفگذاریها فاصله بسیار داشت؛ با وجود همه تمهیدات، در ابتدای مراسم نیمی از سکوها خالی بود و هنگامی که بلندگو حاضران را به دریافت ناهار در محوطه بیرونی ورزشگاه فراخواند، بخش بزرگی از مدعوین، روانه محوطه شدند که از بازگشت اغلب آنان به سکوها خبری نشد. به این ترتیب، انبوه سکوهای خالی، اجازه خودنمایی تبلیغی را از دولتیها گرفت و زمانی که بخشی از حاضران نیز انفرادی یا گروهی، بهتدریج، مراسم را ترک کردند، دیگر رونقی نماند که وسوسه بهرهبرداری انتخاباتی برانگیزد. احمدینژاد ترجیح داده بود، نهتنها، قید رونمایی را بزند بلکه حتی از آوردن همراه همیشگیاش به مراسم خودداری ورزد، زیرا چنان رونمایی با اهمیتی، تناسبی با سکوهای خالی و فضای بیروح «آزادی» نداشت. اکنون اصولگرایان میتوانند مدعی شوند هراس حامیان دولت از خط و نشان کشیدن آنان باعث تطهیر مراسم از تار و پود انتخاباتی شد، میتوانند با استناد به حاضران نهچندان پرشمار (با وجود برنامهریزی و مشوقهای دولتی) تزلزل پایگاه اجتماعی رقیب را به رخ بکشند، میتوانند نابسامانی اجرایی پرتعداد همایش را مستند اثبات ضعف مدیریت دولتیها برای کشورداری و نافی ادعای «مدیریت جهان» تبلیغ کنند و…”.
در واکنش به انتقاد ها و سرزنش ها، روزنامه ایران، ارگان رسمی دولت، همانطور که پیش بینی می شد اهداف سیاسی و انتخاباتی میتینگ شکست خورده آزادی را انکار کرده و نوشته است: “رسانههای مخالف دولت از چند هفته پیش با تمرکز بر روی این مراسم مهم آن را میتینگ انتخاباتی دولت وانمود کرده و با دروغپردازی درباره محتوای این مراسم و تاکید بر واژههایی همچون «اسراف در بیتالمال» و «سوءاستفاده از امکانات دولتی به نفع یک جریان خاص» حساسیت برخی دلسوزان را برانگیزند. این روش مسبوق به سابقه رسانهای البته تا حدودی موثر واقع شده و برخی افراد که در دلسوزی آنان نسبت به انقلاب و کشور شائبهای وجود ندارد، وارد میدان شده و قبل از برگزاری این مراسم انتقادات شدیدی را متوجه آن کردند. در این میان متاسفانه برخی فعالان سیاسی، فرهنگی، دانشجویی، مذهبی و حتی برخی آیات عظام و مراجع محترم نیز موضعگیری کرده و دولت را بابت برگزاری این مراسم مورد سرزنش قرار دادند. اما روز پنجشنبه و بعد از برگزاری این مراسم و در حالی که این همایش تبدیل به مراسمی جهت تجدید بیعت صنوف مختلف مردم با ولایت و انقلاب شده بود، رسانههایی که طی روزهای قبل شدیدترین حملات خود را به واسطه برگزاری این همایش متوجه دولت کرده بودند، در سکوتی فراگیر و عجیب فرو رفتند. همایش روز پنجشنبه تجلیل از خدمتگزاران سفرهای نوروزی در حالی انجام شد که نه تبدیل به میتینگ انتخاباتی شده بود و نه حتی خبری از حضور برخی اطرافیان رئیس جمهور همچون مهندس مشایی در آن بود.در این میان باید تاکید کرد جایگاه مرجعیت ایجاب میکند حضرات آیات مراجع بیش از سایرین در ورود به چنین میادینی دقت و وسواس به خرج دهند. هرچند غالباً اینگونه بوده و به حمدالله قاطبه مراجع عظام از دقت نظر بالایی در این خصوص برخوردارند، اما باید یادآور شد که احتمالاً پس از این و با نزدیک شدن به ایام انتخابات، طراحی سناریوهای اینچنینی علیه دولت شدت و حدت خواهد گرفت و این فضا ایجاب میکند دلسوزان دقت نظر ویژهای داشته و هدف شیطنتهای رسانهای و روانی قرار نگیرند”.