محمود احمدی نژاد در قلب کشوری که او شیطان بزرگ می خواند و می گوید در آن آزادی نیست، گفت “زنان ایرانی از بیشترین آزادی برخوردارند.”
هر چندکه هیچ کدام از فعالین زن در آمریکا فرصت نیافتند تا در زمان پرسش و پاسخ او را مورد خطاب قرار دهند و به او یادآوری کنند که آقای رئیس جمهور، محال است که ندانید امروز بسیاری از زنان که خودشان را ایرانی می دانند تنها به جرم طلب برابری به سال ها زندان، شلاق و انواع اقسام احکام محکوم شده اند و بسیاری دیگر یا هر روز احضار می شوند و یا در راهرو های داد گاه ها در حال پیگری پرونده های مفتوح خود هستند و یا در حال پیدا کردن گوش شنوایی که به شکایت ضرب و شتم آنها به وسیله نیروی انتظامی رسیدگی کند.
جناب آقای احمدی نژاد، اطمینان داریم به خوبی مطلع هستید همین چند روز گذشته بود 25 زن ومرد تنها برای تشکیل یک کارگاه آموزشی در باره قوانین مندرج در باره حقوق زنان که شما به آن افتخار می کنید باز داشت شدند تا حتی فکر تشکیل یک گارگاه آموزشی را به خود راه ندهند.
جناب رئیس جمهور کشور اسلامی ایران! زنانی که شما آن را آزاد می خوانید حتی حق شرکت در یک کنفرانس بین المللی را ندارند. قبل از رفتن تهدید میشوند. موقع رفتن باز داشت می شوند و اگر هم معجزه اسا خارج شوند باید بار ها باز جویی و سین جیم پس دهند و در نهایت عطای حضور در مجامع بین المللی را به لقای آن ببخشند. آن ها حتی حق ندارند از آموزشگران خارجی برای آموزش وتبادل تجربیات استفاه کنند، چرا که در نهایت به زعم آقایان باز جو هم خود باید اتهام جاسوسی و اقدام علیه را یدک بکشند و هم آموزشگران همگی جاسوس تلقی میشوند.
شما می دانید که زنان و دختران و پسران جوان ما به جرم جمع کردن امضا برای تغییر قوانین مربوط به زنان باز جویی زندان و دستگیر می شوند و شما در دانشگاه کلمبیا آنها را آزاد می خوانید و شجاعت ندارید از ان چه بر سر این زنها آورده اید سخن بگوئید و دفاع کنید و بگوئید که در کشور من زنها حتی حق رفتن به استادیوم های ورزشی برای دیدن مسابقات را ندارند، چه برسد به حق برای کاندیداشدن برای ریاست جمهوری ویا قاضی شدن و…
زنان برای تک تک این خواسته ها متهم به روابط پنهانی با آمریکا، دریافت پول های آنچنانی، جاسوسی و مبادرت به انجام انقلابهای مخملی و ساتنی با انواع و اقسام رنگ هامی شوند.
آقای احمدی نژاد! زنان در کشور شما آزادند ولی همین امروز در کشور شما دهها زن محکوم به احکام قرون وسطایی چون سنگسار هستند که در قرآن نیز به آن اشاره نشده است. زنانی که در انتظار کشنده مرگ زیر بار سنگ به سر مببرند و چه بسیار دختران جوانی که در کودکی مورد زنای محارم قرار گرفته اند و محکوم به اعدام هم شده اند.
در فضای آزادی که شما برای زنان ایرانی در دانشگاه کلمبیا تصویر کردید آیا گفتید که کلیه سایت های مربوط به زنان فیلتر می شوند. هیچ مکان عمومی در این شهر در اختیار زنان گذاشته نمی شود تا از حقوق خود صحبت کنند و اگر از فرط ناچاری برای طرح مطالبات خود و کاملا مسالمت آمیز به خیابان بیایند، ضرب وشتم می شوند و پس از بازداشت در بد ترین شرایط نگهداری میشوند. جناب عالی بهتر است به جای پیشنهاد که دانشجویان آمریکایی بیایند و در ایران سخنرانی کنند اجازه دهید خود مردم ایران حق استفاده از فضاهای عمومی را داشته باشند و در باره عقاید خود صحبت کنند.
شما می دانید که زنان ایران آزاد نیستند. دلیل این مدعا خون های دلمه شده بر صورت زنانی است که برای بیرون بودن اندکی از مو هایشان خون را مزه مزه میکنند و یا به خاطر اندکی کوتاه یا بلند بودن مانتو هایشان با مشت و لگد به داخل ماشین های نیروی انتظامی پرتاب می شوند و انواع و اقسام فحش های رکیک که آنها را زنانی ناسالم می خوانند تحمل می کنند. آنها مجبور می شوند تا در خانه بنشینند، تا در زمان تصویب لایحه موسوم به خانواده که به مرد حق می دهد همزمان 4 زن بگیرد جراعت هیچ گونه اعتراضی را نداشته باشند تا در سایه این سکوت، روسپیگری مردانه تحت لوای دین، قانونی و حرمسراهای مردانه شرعی جلوه داده شود و زن ایرانی به ظاهر آزاد با صلح وصفا در کنار دیگر زنان شوهرش زندگی کند و دم هم بر نیاورد.
جناب رئیس جمهور که در دانشگاه کلمبیا به مردم آمریکا گفتید که زنان ایرانی آزادند، زنی که حق طلاق ندارد چگونه آزاد است؟ زنی که شهادتش نیم یک مرد تلقی می شود چگونه آزاد است؟ آیا مردی دیه اش و ارث اش نیم مرد محسوب می شود از حقوق انسانی برابر با مرد بر خوردار است؟ زنی که حق سر پرستی فرزندش را ندارد، برای گرفتن پاسپورت نیاز به اجازه شوهرش دارد، حق داشتن شغل بدون اجازه همسرش را ندارد، حق تعیین محل سکونت ندارد، چگونه آزاد است؟ وقتی پدر می تواند او را در هر سنی شوهر دهد و در 9 سالگی در برابر قانون مسئول است، چگونه آزاد است؟
زنان ایرانی این اسارت را فریاد می زنند. فریاد می زنند که زنان ایرانی با همه محدودیت ها، خطرات، زندان ها، تکفیر هاو مشکلات از طرح مطالبات خود کوتاه نخواهند آمد و از برابری سخن می گویند؛ از شما که در کمال امنیت و در هر کجا که می خواهید سخن می گویید به مراتب شجاع تر هستند.
جناب آقای رییس جمهور، دوره شما به مانند اسلاف شما به پایان خواهد رسید. رو سپید زنان و مردانی خواهند بود که به خاطر آزادی و رفاه مردم ارامش و آسایش دنیا را از خود دریغ کردند و با وجدانی راحت آن چه دارنددر طبق اخلاص می گذارند تا نسل بعد از خود مزه امنیت و شادی را احساس کنند. اگر چه هر کدام آن ها که به باز جویی می روند و یا بازداشت می شوند این جمله را بارها از آقایان بازجو با هدف اختلاف افکنی می شنوند که مردم و یا دوستانتان قدر کارهای شما را نمی دانند. اما آقای رییس جمهور، بهتر است شما بدانید مردم ایران همه صدای جنبش زنان ایران را شنیده اند و مردم دنیا نیز صدای برابری خواهانه زنان ایران را با همه وجود موانع ایجاد شده از سوی دولت شما و مخالفان حقوق زن نیز شنیده اند. زنان ایرانی که امروز جزو فعالان حقوق بشر در دنیا هستند، سهمی برابربا مردان می خواهند. منزلت و کرامت انسانی برابر و این برابری را در دنیا فریاد می کنند.
جناب آقای احمدی نژاد! اگر اندکی چشم های خود را باز کنید و از ریشخند به ملت بپرهیزید، زنانی را خواهید دید که از ترس خشونت خانگی خود را آتش می زنند یا از خانه ها می گریزند، از فقر مادی و فرهنگی به کشورهای دیگرقاچاق می شوند و درسایه قانون هرزگی مردانه تحت عنوان تعدد زوجات، مصائب بی شمار را به دوش می کشند.
زنان امروز فارغ از هرگونه ایدئولوژی، تفکر، دین، نژاد و قومیت دست به دست هم داده اند تا فریاد زنند که جهان دیگری ممکن است و بر خلاف تمام اختلاف افکنی هایی که منشا از دستگاه های امنیتی شما می گیرد یکپارچه و توام با اعتماد متقابل با هر گونه مظاهر تبعیض جنسیتی به مقابله بر خواهند خواست.