گزارش

نویسنده
پیام رهنما

داوران امنیتی ، فیلم ها ی سفارشی

 

 

بیست و نهمین جشنواره بین المللی امنیتی و نظامی فیلم فجر درحالی به پایان رسید که اعتراض فیلمسازان نسبت به سیاست های مدیران فرهنگی دولت کودتا تا آخرین ساعات ادامه داشت.

ترکیب هیات داوری این دوره ازجشنواره  یکی از موار د مورداعتراض بود. رضا میرکریمی کارگردان فیلم “یه حبه قند” در اعتراض به چگونگی چیدمان داوران فیلم به خبرگزاری های ایران گفت: “بدون تعارف انگیزه‌ام را برای شرکت در بخش مسابقه جشنواره از دست دادم، نه به خاطر اینکه دوست ندارم جایزه بگیرم. چون به هر حال هر هنرمندی دوست دارد مورد تشویق قرار بگیرد و مورد توجه واقع شدن نیروی خوبی برای ادامه مسیر فراهم می‌کند. ولی امسال متاسفانه جشنواره از مسیر حرفه‌ای‌اش خارج شده است . نوع انتخاب فله‌ای فیلم‌ها برای بخش مسابقه و ترکیب داوران نشان دهنده  نخبه‌ستیزی به عنوان سیاست اصلی جشنواره است.”

چند ساعت بعد مهدی مسعود شاهی دبیر فیلم فجر طی  نامه ای ازداوران بخش مسابقه  سینمای ایران به خاطرسخنان میرکریمی عذرخواهی کرد.علی معلم و جهانگیر الماسی دو نفراز داوران جشنواره امسال نیزواکنش های تندی را نسبت به سخنان میرکریمی درنشست خبری داوران و برنامه هفت نشان دادند.

علیرضا سجادپور، مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی - یکی از مخالفان جدی نمایش فیلم میرکریمی در سینمای اهالی رسانه - درباره وضعیت فیلم “یه حبه قند” به خبرآنلاین  گفت: “این مسائل مربوط به دبیر جشنواره فیلم فجر است و ایشان باید در این زمینه تصمیم بگیرند. موضوع ارتباطی به کار من پیدا نمی‌کند.”

اما اهالی  سینما سخنان میرکریمی  را موردتائید قرار دادند.منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم هایی چون “زیر نور ماه”و”طلا و مس” به ایسنا گفت : “متاسفانه  به نظر می آید که در این دوره از جشنواره فیلم فجردست هایی در کار ند تا با اتهامات سیاسی و حتی غیر اخلاقی و به‌دور از شئونات حوزه فرهنگ و هنر، فضا را برای آزردن هنرمندان آماده کنند . در دو سه روز گذشته درباره اظهارنظر لطیف و مودبانه رضا میرکریمی یکی از فیلمسازان شایسته انقلاب  شاهد این فضا بودیم .واکنش‌ نسنجیده مدیریت جشنواره که گویا خود را در مقابل فیلمسازان می‌بیند و الزام پاسخ‌گویی به همه چیز در همه موضوعات رادارد، فضای تلخ رسانه‌ای را به وجود آورد که شایسته این ایام نیست. گ

همایون اسعدیان  کارگردان “طلا و مس” ، درحمایت از سخنان میرکریمی نامه سرگشاده ای منتشر کرد. در بخش هائی از این نامه آمده است: “میرکریمی فیلم‌ساز است و فیلم‌ساز معتبری است. رضا میرکریمی و هر فیلمساز دیگری حق دارد، راجع به هیات داوری جشنواره به درست یا غلط نظرش را بگوید. اما هیچ داوری حق موضع‌گیری و پاسخ گویی به هیچ فیلمسازی را ندارد ،چرا که جایگاهش چنین اجازه‌ای را به او نمی دهد. پاسخ یکی از داوران محترم جشنواره به نظرات میرکریمی و طرح مساله، صغر سن و بودجه‌ای که صرف ساخت فیلم گردیده اگر نگوییم بی‌نظیر که قطعا کم نظیر است.داوری یعنی قضاوت و شرط اول قضاوت عدالت است و داوری که در تقابل با یک اظهارنظر این گونه اختیار از کف می دهد و این گونه پاسخ می‌گوید قطعا دارای شرط عدالت نیست و به خطا در این جایگاه قرار گرفته حتی اگر از ملامتیان باشد.” او در پایان آورده است: “نگرانی میرکریمی نگرانی است به حق که نگرانی بسیاری از ما نیز هست، و پاسخ این داور محترم بر نگرانی‌ها صحه می‌گذارد.”

حمایت سینماگران از سخنان کارگردان “یه حبه قند” با سخنان عبدالرضا کاهانی ادامه پیدا کرد: “به نظر من حضور جشنواره فیلم فجر برای سینمای ایران لازم و واجب است ،چون اساسا سینما به رقابت احتیاج دارد تا کیفیت کار‌ها محک خورده شود .اما مشکلی که من در جشنواره فجر احساس کردم این است که مدیرانش خیلی حسی تصمیم می‌گیرند و این تصمیمات بر اساس قاعده خاصی نیست. در واقع تخمین زدن یک فیلم توسط هیات داوران فاقد یک نوع عدالت است.یکی از نقایص جشنواره فیلم فجر این است که سیستم سینمای دولتی را تقویت می‌کند. در واقع همه را تشویق می‌کند تا رانت‌خوار بار بیایند و برای اینکه به آثارشان توجه ظاهری شود بروند دنبال سرمایه‌گذارهای دولتی و همان‌طور که می‌دانید سرمایه‌گذار دولتی سبک بخصوص خود را دارد. یعنی ممکن است مناسب طرز فکر عده‌ای مثل من نباشد و نتوانند با پول دولتی فیلم بسازند. در حقیقت این جشنواره خواسته یا ناخواسته فیلمسازان را به ساخت آثار سفارشی ترغیب می‌کند و با تشویق و حمایت از این نوع آثار کمک می‌کند تا فیلم‌های دولتی قوی و محکم‌تر شوند. چیزی که همه می‌دانند به ضرر سینماست و هیچ کمکی به پیشرفت سینما در کشور ما نمی‌کند. به نظرم این بزرگ‌ترین خطری است که جشنواره فیلم فجر را تهدید می‌کند.

جمعی از تدوین‌گران سینما نیز درحمایت از سخنان میرکریمی طی نامه‌ای به دبیر بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر درخواست کردند تا هیات داوران جشنواره ، تدوینِ فیلم‌هایشان را مورد بررسی قرار ندهند. در متن این نامه آمده است: “با احترام، همان‌طور که می‌دانید، با تصمیم هیات محترم انتخاب، تعداد فیلم‌هایِ بخش مسابقه‌ این دوره از جشنواره با افزایش بی‌سابقه‌ی پنجاه درصدی مواجه شده است و مسلما هیات محترم داوری برایِ ارزیابی فیلم‌ها از منظرهای گوناگون و تخصص‌هایِ مختلف سینما از جمله تدوینِ فیلم، نیازمند دقت و صرف زمانِ زیادی است که با این تعداد فیلم غیر ممکن به نظر می‌رسد، لذا جهت سهولت در امر داوری و پرهیز از ارزیابی شتابزده‌آثار، ما امضاکنندگانِ زیر که جمعا یازده فیلم از بخش مسابقه را تدوین کرده‌ایم، تقاضا داریم هیات محترم داوران، تدوینِ این فیلم‌ها را مورد بررسی قرار ندهد.به این ترتیب فیلم‌هایِ بخش مسابقه به عدد مالوف دوره‌های پیشینِ جشنواره نزدیکتر خواهد شد. باشد تا در این زمانِ محدود باقی آثار با دقت و صحت بیشتری داوری شوند”.

 این نامه به امضای حسن حسندوست،مصطفی خرقه‌پوش،بهرام دهقانی،هایده صفی‌یاری و محمدرضا مویینی رسیده بود .