در دومین سالگرد دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، احزاب و تشکل های اصلاح طلب و گروههای سبز از معترضان به تقلب در انتخابات دعوت کردند برای راهپیمایی به خیابان ها بیایند.سال گذشته ودر اولین سالگرد 22 خرداد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی به همین منظور تقاضای مجوز برای راهپیمایی کرده بودنداما با این تقاضا موافقت نشد و آنها تجمع و راهپیمایی را منتفی اعلام کردند. اما اکنون هم نخست وزیر زمان جنگ و هم رئیس اسبق مجلس شورای اسلامی در بازداشت خانگی به سر می برند و مشاوران آنها به همراه احزاب و فعالین سیاسی از مردم خواسته اند در این روز راهپیمایی سکوت برگزار کنند.
22 خرداد 88 مردم ایران پای صندوق های رای رفتند و وقتی نام محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور منتخب اعلام شد به خیابان ها ریختند و فریاد زدند که “رای ما، نام سیاه تو نبود”.
مردم معترض از کودتای انتخاباتی سخن گفتند، احمدی نژاد را رئیس جمهور صندوقی خواندند و خواهان ابطال انتخابات شدند؛ ولی نه تنها چنین نشد بلکه دهها نفر بر اثر تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی جان باختند، هزاران تن از مردم به همراه فعالان سیاسی، روزنامه نگاران و دانشجویان بازداشت شدند، به برخی از بازداشت شدگان در زندان تجاوز شد، چند نفر در اثر شکنجه در زندان جان باختند، تا احمدی نژاد بر مسند ریاست جمهوری بنشیند؛با این حال و با گذشت دو سال مردم همچنان به انتخابات مخدوش 22 خرداد اعتراض دارند و حامیان دیروز احمدی نژاد امروز در صحت آن انتخابات تشکیک کرده اند.
سکوت مردم
در آستانه 22 خرداد، گروههای مختلف از مردم خواستند که شب قبل از 22 خرداد بر پشت بام ها رفته و الله اکبر سر دهند. پس از انتخابات 22 خرداد مردم شبانه و به نشانه اعتراض فریاد الله اکبر سر میدادند؛عطاالله صالحی، فرمانده ارتش جمهوری اسلامی در آن دوره گفته بود: “زمانی که بر بالای پشت بام الله‌اکبر می‌گفتند دل فرزندان ما در خانه می‌لرزید”.
و مردم مناطق مختلف تهران شب گذشته هم با فریاد الله اکبر به استقبال 22 خرداد رفتند.
شورای هماهنگی راه سبز امید از روزها پیش با انتشار بیانیه ای ضمن دعوت مردم به پیوستن در راهپیمایی سکوت در پیاده روهای خیابان ولی عصر حد فاصل میدان ولی عصر تا میدان ونک ساعت 6 تا 8 بعد از ظهر اعلام کرده: سکوت مطلق در طول برگزاری راهپیمائی حاکم خواهد بود. به هیچ شعاری پاسخ داده نشود و از هر گونه اقدامی که به خشونت طلبان بهانه برای انجام اقدامات غیر قانونی و ضد انسانی می دهد خود داری شود و رأس ساعت 8 همه متفرق شوند.
این امر انتقاداتی را به همراه داشت به همین جهت اردشیر امیرارجمند، سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید اعلام کرد که “راهپیمایی‌های بعد از 22 خرداد، راهپیمایی سکوت نخواهد بود”.
اما مجتبی واحدی، مشاور مهدی کروبی در این زمینه گفت: مردمی که می‌آیند، اگر با شرایطی مواجه شوند یا اگر نکته‌ای به ذهن‌شان بیاید، دلیلی ندارد سکوت کنند.تاکید دوستان بر سکوت به این خاطر بوده که یک موقع اراذل و اوباش حکومتی نیایند و حرکاتی نکنند و بهانه دست نیروهای حکومت ندهند.
وب سایت کلمه در عین حال “سه خواسته مشخص یعنی آزادی زندانیان سیاسی، انتخابات آزاد و مقابله با بیکاری و گرانی” را سه خواسته راهپیمایی 22 خرداد دانسته و نوشته است: این راهپیمائی در پیاده روهای عریض خیابان ولیعصر انجام می شود ولذا هیچگونه اخلالی در حرکت اتومبیل ها و حمل و نقل بوجود نمی آورد.
این وب سایت افزوده: گر چه این پیاده روی و راهپیمائی کاملا قانونی است و حاکمیت نه تنها نباید مزاحمتی تولید کند بلکه باید امنیت کامل راهپیمایان را فراهم آورد، اما از آنجا که راهپیمایان هیچگونه علامتی نظیر پلاکارد، نماد سبز، شعار وندارند لذا به عنوان یک عابرعادی تلقی می شوندو با هیچ بهانه ای نمی توان آنها رامتهم کرد.
بیانیه های مشارکت و مجاهدین انقلاب
جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب، دو تشکل عمده اصلاح طلبان هستند که با انتشار بیانیه های جداگانه از مردم خواسته اند در راهپیمایی 22 خرداد شرکت کنند.
شاخه خارج از کشور سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در بیانیه خود نوشته است: “امید آن بود که با حضور گسترده مردم، حکومت مجالی برای تقلب تاثیرگذار در انتخابات نیابد؛ کما اینکه در دوم خرداد 76 قصد داشت با کودتایی انتخاباتی نتیجه را به سود نامزد و جریان مورد حمایت خود تحریف کند، ولی رای 20 میلیونی مردم به خاتمی جرات و میدان چنین جسارتی را از حاکمان گرفت. اما متاسفانه و با کمال تاثر، همگان شاهد بودند حکومتی که 4 سال طعم قدرت مطلقه را چشیده بود، به هیچ روی حاضر نشد به رای مردم گردن نهد و به جای عقب نشینی از مطالبات زیاده خواهانه خود، یک گام بلند دیگر در جهت بسط استبداد برداشت و نقشه ی پیشین کودتای انتخاباتی را در 22 خرداد 88 سازماندهی و پیاده نمود”.
این تشکل سیاسی سپس به حضور مردم در اعتراضات بعد از انتخابات 22 خرداد اشاره کرده و خطاب به مردم نوشته است: نیک بدانید که تمامی سرکوب ها و تنگناهایی که حکومت در عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به وجود آورده تنها از ضعف مفرط در مواجهه با مخالفان بر می آید.
این سازمان از مردم خواسته است “ با شرکت در راه پیمایی اعلام شده از سوی شورای هماهنگی سبز امید در روز 22 خرداد امید حاکمان استبداد طلب به امکان ادامه وضعیت موجود را به یأس تبدیل کنند”.
جبهه مشارکت ایران اسلامی، دیگر تشکل عمده اصلاح طلبان نیز با انتشار بیانیه ای اعلام کرده : “حضور چشمگیر مردم در انتخابات دهم ریاست جمهوری در 22 خرداد سال 88 می توانست سرمایه ای عظیم برای وحدت ملی، آبادانی کشور وارتقای جایگاه بین المللی ایران باشد که متاسفانه در کمال شگفتی و با بی بصیرتی کامل اصحاب کودتا، رأی مردم به سرقت رفت و دولتی نامشروع و ناکارآمد و دارای سوءاخلاق بر کشور حاکم شد که در کمتر از دو سال کشور را در آستانۀ ورشکستگی کامل قرار داده است. حاصل دولت تقلبی همان است که بارها توسط رهبران اصلاحات و جنبش سبز بخصوص رهبران آن جناب آقای موسوی و حجة الاسلام والمسلمین کروبی، که اکنون بناحق در حبس خانگی بسر می برند، بیان شده است یعنی عقب افتادگی تقریبا غیر قابل جبران، سقوط آزاد اخلاق و دیانت، ورشکستگی اقتصاد و فرهنگ و از دست رفتن سرمایه های انسانی و مادی”.
دست در دست هم می آییم
بیانیه ای نیز تحت عنوان “جوانان اصلاح طلب” منتشر شده. در این بیانیه آمده: “ما دست در دست یکدیگر به خیابان می آییم تا پیمانمان با همدیگر و با زندانیان عزیزمان که در شرایط سخت زندان درکنار ما با صبوری مقاومت می کنند و نیز رهبران سبزمان که هرگز خواست به حق مردم را فدای هیچ مصلحتی نکرده اند و نیز با همه آنان که دلشان برای آزادی و عزت و کرامت انسان می تپد، محکمتر ببندیم”.
جوانان اصلاح طلب خطاب به مردم نوشته اند: “کودتاگران غافلند از اینکه جنبش سبزی که آغاز شده است و سر باز ایستادن ندارد وابسته به فرد نیست، از این روست که رهبران ما را حصر کرده اند، اما ما به آنها نشان دادیم که این حصر نه تنها از اراده مردم نکاسته است بلکه باعث تکثیر رهبران در جامعه شده است. اینک هر ایرانی مسئولانه تر و با اراده ای محکمتر می اندیشد و گام بر می دارد، ما در کنار هم برای رسیدن به خواسته های برحقمان بویژه پایان حصر یاران سبزمان میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی سکوت نمی کنیم و اعتراض خود را به طرق مختلف ابراز می کنیم”.
اما ائتلاف دانشجویان سبز دانشگاه های تهران در بیانیه ای به تحلیل روند اعتراضات و راهپیمایی های مردمی پرداخته و نوشته: “پیش از هر دعوتی، باید نسبت به جزئیات حرکت، پیش بینی رخدادهای احتمالی و سنجش هزینه ـ– فایده یک حرکت برای جنبش ارزیابی مناسب صورت گیرد…راه پیمایی سکوت در شرایطی می تواند نشان دهنده قدرت و بیان کننده مطالبات یک جنبش باشد که امکان حرکت آزادانه و مسالمت آمیز مردم وجود داشته باشد تا مردم بتوانند مجتمع شده و خیل عظیم شرکت کنندگان در سکوت بتواند نشان دهنده قدرت و وزن اجتماعی آنان باشد”.
آنها در عین حال از فراخوان شورای هماهنگی راه سبز امید حمایت کرده اند.
همزمان 15 تشکل ایرانی خارج از کشور در بیانیه مشترکی ضمن حمایت از راهپیمایی سکوت به حاکمیت هشدار داده اند تا دیر نشده است صدای ملت را بشنود.
در این بیانیه آمده است: رهبر جمهوری اسلامی سرسختانه نارضایتی مردم در برابر حاکمیت مستبدانه‌اش را به رسمیت نمی‌‌شناسد و قلدری در برابر خواست ملت را افتخار خود می‌داند. کارنامه عملکرد گذشته و رفتار و گفتار فعلی رهبری نشان‌دهنده آن است که بدون مبارزه و فشار مستمر ملت وی حاضر به هیچ گونه مصالحه‌ایی که حقوق اولیه مردم را به رسمیت بشناسد نیست و در شرایط عادی تنها اطاعت محض از رفتار فرعون‌مابانه و پیروی مطلق از سیاستهای خارجی و اقتصادی مورد نظر خود را پیش شرط حضور در حاکمیت می‌داند.
این تشکل ها نوشته اند که مصالحه پیش از پذیرش شرایط حداقلی از جمله «آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و بخصوص همراهان جنبش سبز زهرا رهنورد، میرحسین موسوی، فاطمه کروبی و مهدی کروبی - تضمین آزادی فعالیت سیاسی توسط احزاب، رفع توقیف احزاب ممنوع شده و آزادی مطبوعات و رسانه های مستقل - برگزاری انتخابات آزاد و رقابتی که تمامی شهروندان فارغ از عقیده، نژاد و جنسیت خود مجاز به رای دادن و انتخاب شدن باشند - توقف تاراج بنگاه‌ها و پروژه‌های بزرگ اقتصادی توسط مراکز قدرت وابسته به رهبری، از جمله سپاه و ستاد اجرای فرمان امام، منع نهادهای نظامی و امنیتی از هرگونه مداخله در امور اقتصادی، تثبیت شرایط شفاف اقتصادی برای امکان فعالیت بخش خصوصی مستقل از حاکمیت و توقف بلادرنگ ماجراجویی‌های هسته‌ای تا رفع تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی» امکان پذیر نیست.
در گیلان، مشهد و کردستان نیز برخی گروهها با انتشار بیانیه هایی اعلام کرده اند روز 22 خرداد به خیابان ها خواهند آمد.
در کردستان، کمیته اطلاع رسانی سبز شاخه کردستان اعلام کرده است: “راهی را که با هم قدم در آن نهاده ایم با هم به پایان خواهیم برد. در سال آگاهی تا رهایی، دیکتاتوری¬های ریز و درشت، یکی پس از دیگری در حال از پا درآمدن هستند و در کشور ما نیز جنگ قدرت بین آمران و عاملان تقلب درگرفته است و پرده از چهره زشت حکومت ولایت فقیه برافتاده است. این نظام واپسگرا میکوشد تا با توسل به تاکتیک همیشگی ارعاب و تهدید، اعتراضات مردم در آستانه سالگرد انتخابات 88 را به خشونت بکشاند و سرکوب کند. در حالی که ماشین سرکوب در ایجاد خشونت و سپس برخورد با معترضان، قدرتمند است، اما، در برابر نافرمانی مدنی و مبارزات بدون خشونت، که اوج آن در کردستان بروز میکند، ناتوان است و قدرت واکنش از آن گرفته می شود.
درس آموزی از راهی که کردستان در مبارزه گشوده و در آن حرکت کرده است نیازی اساسی برای گسترش جنبش سبز، که ماهیتی مسالمت آمیز دارد، به شمار میرود. چه خوب است شعار«کردستان، تهران با توست» برای سایر استان ها نیز مطرح شود. و عدم همکاری با حاکمیت، که روشهای انجام آن بسیار متنوع و متفاوت است، به شیوه اعتراض مردم تبدیل شود”.
جنبش سبز گیلان هم اعلام کرده : “از تمامی آنها که معترض به وضع موجودند دعوت می کنیم تا همراه با مردم سراسر ایران و برای تحقق سه خواست اولیه، آزادی رهبران جنبش و زندانیان سیاسی، اقدام فوری برای رفع معضل بیکاری و گرانی و برگزاری انتخابات آزاد؛ مطابق با بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید درتجمع سکوت ۲۲ خردادماه شرکت کنند”.
گروهی از دانشجویان و دانش آموزان شاغل به تحصیل در مشهد نیز، بیانیه ای منتشر کرده و نوشته اند: در آستانه دومین سالگرد کودتای انتخاباتی و تولد جنبش سبز، بزرگ ترین جنبش دموکراسی خواه و خشونت گریز حال حاضر، ما دانشجویان، دانش آموزان و مردم مشهد همگام با دیگر شهرهای سبز ایران عزیزمان به خیابان ها خواهیم آمد و دور جدید حضور خیابانی جنبش سبز را آغاز خواهیم کرد.
آنها نوشته اند: اینک کف بی کفایت استبداد دینی رو شده و گریزی جز نبرد با اندیشه و ساختار استبداد در ایران نمانده است. تنها کارنامه ده روز گذشته حاکمیت، از شهادت هاله سحابی و ضرب و شتم اسیر سرافراز جنبش در برابر دیدگان مادر گرفته تا تجاوز در محیط دانشگاهی که هماره زیر ضرب و ذره بین نهادهای امنیتی است و سپس تکذیب رذیلانه این فاجعه، مجوزی است برای سربرتافتن و خیزش ما ایرانیان.
این بیانیه آمده: درما دانشجویان، دانش آموزان و مردم مشهد در ۲۲ خرداد ۱۳۹۰، هم پیمان با رئیس جمهور در حصر و اسیران جنبش، به خیابان ها خواهیم آمد تا بار دیگر اعتراض قانونی، مدنی و مسالمت آمیز و خواست تغییر را به این ساختار ستم پیشه و ناکارآمد اعلام کنیم.
