سپاه پاسداران انقلاب ایران با ایالات متحده در جنگ است. پس چرا مقابله به مثل نکنیم؟ سپاه پاسداران یک سازمان نامنظم است که در فعالیت های متعددی مانند حراست از مرزها، استخراج نفت، اداره بنادر، قاچاق، تولید دارو، طراحی و تأسیس برنامه هسته ای ایران و تأمین سلاح هایی که باعث کشتار شمار روزافزون سربازان آمریکایی در عراق هستند، مشارکت دارد.
به گزارش پنتاگون، یک سوم نظامیان آمریکایی، 23 سرباز، که ماه گذشته در عراق جان خود را از دست داده اند توسط مواد منفجره و بمب های پیچیده ای که توسط ایران تأمین می شوند، کشته شده اند. سرلشکر ریک لینچ روز یکشنبه اعلام کرد، ایران موشک و سایر تسلیحات نیز در اختیار شبه نظامیان شیعه می گذارد و حدود پنجاه تن از اعضای سپاه پاسداران در منطقه جنوب بغداد فعال هستند و امر “ آموزش افراط گرایان شیعه را آسان کرده اند.”
در واقع سپاه پاسداران یک دولت رادیکال در درون حکومت اسلامی ایران است که جنگی را بر علیه ایالات متحده برپا کرده و در تلاش است تا حد ممکن نفرات بیشتری از سربازان آمریکایی را به کشتن دهد. دولت بوش نیز در واکنش به اقدامات سپاه در نظر دارد به موجب دستور اجرایی که پس از حملات یازده سپتامبر به تصویب رسید و با هدف ممانعت از دستیابی تروریست ها به دارایی هایشان، سپاه را بعنوان یک سازمان “ تروریستی جهانی معرفی نماید. ”
از قرار معلوم این اقدام بخشی از مجموعه تصمیماتی است که دولت بوش به منظور افزایش فشار بر ایران در نظر دارد. این اقدام دولت آمریکا در زمانی صورت می گیرد که ایران دستورات سازمان ملل را در خصوص توقف برنامه هسته ای خود نادیده می گیرد و در مذاکرات خود با آمریکا و اتحادیه اروپا هیچگونه انعطاف پذیری از خود نشان نمی دهد.
بنظر می رسد با در نظر گرفتن بمب گذاری هایی که در عراق تحت حمایت ایران انجام می شوند، این کمترین اقدامی است که آمریکا باید انجام دهد. آنچه که تعجب آور است زمزمه های عدم تأیید این اقدام دولت آمریکا از سوی دیپلمات های اروپایی و دیگران است که می گویند طرفدار بکارگیری دیپلماسی و فشارهای اقتصادی به جای اقدام نظامی برای مهار ایران هستند.
تاکنون دیپلماسی و تحریم ها کارگر نبوده اند. ایران در برابر تلاش های گسترده بر علیه معامله و داد و ستد با اروپا بی تفاوت بوده و پیشنهاد یک ساله آمریکا را در خصوص مذاکرات فراگیر در قبال توقف غنی سازی اورانیوم نپذیرفته است. تحریم ها به قدری ضعیف بوده اند که نتوانسته اند موجبات نگرانی جدی رژیم ایران را فراهم کنند و چین و روسیه نیز در شورای امنیت سازمان ملل مانع از تحریم های شدیدتر برعلیه ایران شده اند.
افزایش فشارهای اقتصادی می تواند پیامد اصلی و جانبی معرفی سپاه پاسداران به عنوان یک سازمان تروریستی باشد. این معرفی می تواند باعث عقب نشینی بانک ها و صادرکنندگان اروپا و آسیا شود که با وابستگان سپاه داد و ستد تجاری دارند. بنابراین مخالفت کجاست؟ برخی از دپیلمات های اروپایی می گویند، نگرانند که افزایش رویارویی میان ایران و آمریکا به جنگ منتهی شود. اما تحریم ها جایگزین جنگ هستند. ایران تاکنون طرح های ابتکاری مانند ارائه امتیازهای اقتصادی را که با هدف پایان دادن به برنامه هسته ای این کشور پیشنهاد شده اند، رد کرده است.
در این میان برخی معتقدند که اقدام دولت آمریکا در خصوص معرفی بازوی اصلی رژیم ایران بعنوان یک گروه تروریستی با مذاکرات دوجانبه واشنگتن و تهران در مورد عراق در تضاد است. با این وجود بنظر می رسد این تناقض در قیاس با اقدام رژیمی که در این مذاکرات شرکت می کند و در عین حال جنگ نیابتی را بر علیه نظامیان آمریکایی افزایش می دهد، اهمیت چندانی ندارد. در صورتی که ایران بخواهد علاوه بر مذاکره، مبارزه هم کند، آمریکا نیز با در اختیار گرفتن کلیه سلاح های اقتصادی از مقابله به مثل با ایران صرفنظر نخواهد کرد.
منبع: واشنگتن پست، 21 اوت