پاتریک کاکبورن
رهبران عراق هشدار داده اند درصورت حمله اسرائیل یا آمریکا به ایران، کشورشان به کام یک جنگ جدید کشیده خواهد شد. دکتر محمد اوتمان نماینده بانفوذ مجلس عراق گفت انتقام گیری ایران در خاک عراق رخ خواهد داد.
متحدان اصلی دولت عراق، ایران و آمریکا هستند، که دولت هایشان از یکدیگرمتنفرند. هرچند دولت عراق از نظر نظامی به 140000 نیروی آمریکایی وابسته است، اما رهبران شیعه و کرد آن کشور اتحاد دیرینه ای با ایران دارند. رهبران عراق می بایست مداممشغول اقدامات تعدیل کننده باشند تا اسباب ناراحتی هیچیک از این دو متحد را فراهم نسازند.
از زمانیکه جورج بوش در سال گذشته موفق شد 400 میلیون دلار را از کنگره برای اجرای عملیات مخفیانه برای بی ثبات سازی رهبری ایران درخواست نماید، اقدامات توازنی دولت عراق با مشکلات بیشتری روبرو شده است. به نظر می رسد برخی از این عملیات از درون خاک عراق و به کمک شبه نظامیان مخالف ایران صورت می گیرند. کارآمدترین گروه مخالف فعلی را نیز مجاهدین خلق تشکیل می دهند که دولت عراق را به دلیل برپایی کنفرانسی در ماه گذشته در اردوگاه اشرف- شمالشرقی عراق- خشمگین ساخته اند. این کنفرانس خواستار تعطیلی سفارت ایران و اخراج عوامل آن کشور از عراق شده بود. دکتر اوتمان گفت: «این یک گردهمایی بزرگ بود. تمام رهبران سیاسی و قبایلی که برضد ایران هستند، و ضمناً ضد دولت عراق هم هستند، در آنجا حضور یافته بودند.» او گفت این نشست ضد ایرانی نمی توانست بدون اجازه آمریکا ترتیب یافته باشد.
آمریکا3700 مرد مسلح مجاهدین را که مدتها متحد صدام حسین بودند، در سال 2003 در اردوگاه اشرف خلع سلاح کرد، اما آنها همچنان سازمان یافته و برخوردار ازحمایت مالی باقی ماندند. میزان حمایت از آنها درداخل ایران معلوم نیست اما این گروه از کارآیی فوق العاده ای در مسائل اطلاعاتی و تبلیغاتی برخورداراست.
هرچند سازمان مجاهدین در فهرست گروه های تروریستی ایالات متحده قراردارد، اما پنتاگون و نهادهای آمریکایی گاه و بیگاه از در دوستی با آنها وارد شده اند. احتمالاً روند تحت اداره جورج بوش در بی ثباتی دولت ایران، با همکاری آنها درحال انجام است.
دولت عراق، آمریکا و نهاد بین المللی صلیب سرخ، در واکنش به کنفرانس یاد شده و همزمان با فشارهای دولت عراق برای اخراج مجاهدین، گفتگوهایی را درباره آینده سازمان مجاهدین آغاز نموده اند. دکتر اوتمان که گاه گاهی از طریق تلفن با مجاهدین صحبت می کند، گفت: «من به آنها فشارآوردم تا داوطلبانه از عراق خارج شوند زیرا آنها ابزار دست آمریکایی ها هستند.»
یکی از جنبه های ناامید کننده نبرد دائمی آمریکا علیه ایران، استفاده از عواملی است که قبلاً حقوق بگیر صدام حسین بوده اند. مجاهدین حتی در پایان جنگ خلیج فارس در سال 1991 برای مقابله با ناآرامی ها بر علیه رژیم بعث به کمک آنها آمدند. از سوی دیگر، سازمان های اطلاعاتی صدام حسین به ناراضیان نواحی عرب نشین جنوب ایران در اطراف اهواز کمک مالی می کردند. این افراد حمله به سفارت ایران در لندن در سال 1980 را سازمان دادند که ظاهراً توسط اعراب ناسیونالیست ایران به مرحله اجراء درآمده بود.
تنها گروه داخل ایران که بیشترین مخالفت با دولت این کشور را نشان می دهد کردهای ایرانی هستند. حملات فزاینده ای از سوی گروه پژاک- شاخه ایرانی پ ک ک ترکیه که مدعی جدا بودن ازآن را دارد- صورت گرفته است. پژاک که در کوه های قندیل کردستان عراق استقرار یافته است، به حملات متعددی علیه ایران دست زده و گفته می شود از حمایت هایی در منطقه برخوردار شده است. بااینحال، برای آمریکا بسیار خطرناک است که در حال همکاری با پژاک دیده شود، زیرا این امر ترکیه را که توافقنامه همکاری نظامی با ایران علیه تروریسم امضاء کرده، ناخشنود خواهد ساخت.
منبع: ایندپندنت- 5 ژوئیه