جنبش حماس اعلام کرد “در صورت حمله اسرائیل، از ایران پشتیبانی نمی کنیم.” جاسم مشعل عضو رهبری جنبش حماس اعلام کرد “پولش را بدهید تا حمایت کنیم.” اما عبود مشعل عضو دیگر رهبری حماس گفت: “جاسم! دیگه پول هم بدن حمایت نمی کنیم.” اما غسان مشعل اعلام کرد: “ فعلا که پول ندارن، وگرنه شاید حمایت می کردیم.” و در پایان خالد مشعل در مقابل این سووال که چرا حمایت نمی کنید، گفت: “با کی هستی؟ من؟ من اصلا اهل این محل نیستم.” از سوی دیگر رامین مهمانپرست سخنگوی وزارت خارجه ایران اعلام کرد: “حماس غلط کرده، نه تنها حمایت می کند، بلکه خودش هم به جای ما می جنگد” مسوول کمیسیون حمایت فلسطین از ایران در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد” بزودی جنبش خلاص در مقابل جنبش حماس در انتخابات فلسطین با 80 درصد آرا پیروز خواهد شد و ملت فلسطین از جمله اعضای مجلس ایران مشت محکمی با لگد به آنجای حماس خواهند زد.”
ایجاد فضای ملتهب
یکی از وب سایت های حکومتی سیاست دولت را “ایجاد فضای ملتهب برای فرار از مسوولیت” خواند. براساس این نظر دولت در نظر دارد تا پایان سال و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اقدامات زیر را انجام دهد:
1) انتصاب مشائی به عنوان وزیر کشور و سه ماه دعوا در این مورد با مجلس و نظارت بر کتک کاری در مجلس.
2) تقدیم طرح نظارت بر رهبری به شورای نگهبان از طریق مجلس شورای اسلامی که به مدت دوماه طول خواهد کشید.
3) برگزاری کنسرت مشترک سوزان روشن و لیلا فروهر در استادیوم آزادی با حجاب کامل که به مدت سه ماه دولت را با حکومت درگیر خواهد کرد.
4) تولید انبوه حکم ارتداد، استریپ تیز و برگزاری کنسرت شاهین نجفی در بندر انزلی که به مدت سه ماه دولت و مجلس را درگیر خواهد کرد.
5) رونمایی از فرونمایی در کتاب الفیه و شلفیه با شرح و تفسیر برادر جوانفکر و استاد کلهر در ضمیمه الپلی بوی روزنامه ایران که باعث تحریک جریان راست در مقابل جناح میانی بیت خواهد شد. و این درگیری به مدت سه ماه طول خواهد کشید.
بقیه سیاست ها تا چند روز دیگر تکمیل و اعلام نمی شود، بلکه عمل می شود.
سیاست های زننده
احمد توکلی در یک سووالی که منطقی به نظر می رسید، پرسید: “چرا باید به احمدی نژاد اجازه بدهیم تصمیم های آسیب زننده بگیرد؟” در پی این سووال، مقامات وزارت اطلاعات مهدی کروبی، یکی از رهبران جنبش اعتراضی را که پس از انتخابات زندانی شد، مجددا در زندان دستگیر کرده و از وی در مورد دادن اجازه به احمدی نژاد بازجویی به عمل آوردند. اما وی منکر هرگونه ارتباطی با شخص مذکور شد. سپس دادستان کل کشور، در بازجویی میرحسین موسوی از وی خواست از دادن هر گونه اجازه به احمدی نژاد برای اتخاذ سیاست های زننده خودداری کند، وگرنه به جای اینکه یک سال ممنوع الملاقات شود، او را سه سال ممنوع الملاقات خواهند کرد. اما میرحسین موسوی اعلام کرد که این مسائل به ما مربوط نیست. سپس وزارت اطلاعات با ممنوع الخروج کردن سید محمد خاتمی از کشور از وی خواست دست از دادن اجازه به احمدی نژاد برای اتخاذ سیاست های زننده بردارد، اما وی گفت: این مسائل به من مربوط نیست. در پایان نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رهبر انقلاب ملاقات نکردند، چون رهبر انقلاب خیلی وقت است که مرده است، بلکه با رهبر نظام ملاقات کرده و از وی خواستند به احمدی نژاد اجازه ندهد که سیاست های زننده اتخاذ کند. وی در پاسخ گفت: “به شما مربوط نیست” وی افزود: “هر موقع تصمیم گرفتم خبرتان می کنم.” وی سپس پشت پرده محو شد و به تهجد پرداخت تا شاید بتواند در این مورد تا چند قرن دیگر تصمیم بگیرد.
سیاست خارجی جدید فرانسه مشخص شد
با روی کار آمدن فرانسوا اولاند، “روکار” نخست وزیر سابق فرانسه که برخلاف اولاند که “توکار” است، روکاری می کند، با صالحی وزیر خارجه دولت ایران ملاقات کرد. وی گفت که این سفر یک دیدار کاملا شخصی است، اما ضمنا برای ارتقاء رابطه دولت کودتا در ایران با دولت جدید فرانسه صورت می گیرد. در این دیدار شخصی وی با سعید جلیلی یک ملاقات شخصی کرد و در این ملاقات شخصی درباره رابطه فرانسه با امنیت ملی ایران و فرانسه که یک مساله خانوادگی محسوب می شود گفتگو کرد. میشل روکار سیاست خارجی جدید فرانسه را در قبال ایران و خاورمیانه شخصا اعلام کرد و 327 بار تاکید کرد که این سیاست شخصی او در قبال خاورمیانه است. خطوط کلی سیاست جدید خارجی فرانسه در قبال ایران چنین است:
سیاست اول: حمایت از حق حاکمیت دولت کودتا در ضمن حمایت از جنبش سبز
سیاست دوم: عدم مداخله در مسائل ایران از طریق حمایت از مجاهدین خلق برای کاهش بیکاری در فرانسه.
سیاست سوم: حمایت از حماس و حزب الله برای کمک به روند صلح در خاورمیانه و همچنین افزایش حقوق بازنشستگان در فرانسه.
سیاست چهارم: کمک به پیشرفت روند همکاری میان دولت کودتا و اروپا برای حمایت از حقوق هسته ای ایران و همچنین کاهش بیکاری در فرانسه.
سیاست پنجم: حمایت از حق دولت کودتا برای انجام کودتاهای شخصی ضمن حمایت از پناهندگان بعد از کودتا برای کاهش بیکاری در میان پناهندگان انواع کودتا در انواع خاورمیانه.