حسن زارع زاده اردشیر
احضار، محرومیت از تحصیل و زندان پاسخ هایی بوده که نهادهای دولتی تا به حال به مطالبات دانشجویان دانشگاه مازندران داده اند. در ادامه همین برخوردها، بامداد روز گذشته، بیش از 15 تن از دانشجویان فعال دانشگاه مازندران از جمله مسئولان انجمن دانشجویی و شورای صنفی در یورشی گسترده توسط ماموران لباس شخصی دستگیر شدند.
دستگیری های گسترده دانشجویان دانشکده بابل پس از آن صورت می گیرد که شنبه هفته جاری، بیژن صباغ عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه مازندران، متعاقب محکومیت به یک ترم محرومیت از تحصیل، توسط ماموران اطلاعات در برابر دانشگاه دستگیر شد.
یکی از دانشجویان عضو انجمن اسلامی این دانشگاه در گفتگو با روز، گفت: “طبق اطلاعاتی که داریم، بیشتر از 15 نفر دستگیر شده اند که اسامی تعدادی از آنها که تا به حال روشن شده عبارت است از: سعید یعقوبینژاد(دبیر انجمن اسلامی دانشجویان)، عمید مشرفزاده (دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان)، سیدمهدی شریف النسبی(دبیر شورای صنفی)، سیدضیا نبوی(عضو انجمن اسلامی دانشجویان)، علی تقیپور(عضو انجمن اسلامی دانشجویان)، علیرضا کلاراستاقینژاد، جواد میرشفیعی، رامین آجرلو، سیاوش سلیمی، علی کیایی، هومن شریفی و نجاتالله افشار.”
این دانشجو در ادامه گفت: “دانشجویان بازداشت شده، دوشنبه شب در دانشگاه اعتصاب غذا کردند و در دانشگاه ماندند، اما ساعت 3:30 صبح توسط افراد ناشناس یک جا ربوده شدند و هیچ کس از وضعیت آنها خبر ندارد و معلوم نیست که نهاد اقدام کننده سپاه است یا وزارت اطلاعات؟”
به گفته این دانشجو “تعدادی از دانشجویان مانند مهدی شریف النسبی دبیر شورای صنفی دانشگاه هم در منزل و یا خوابگاه دستگیر شده اند.”
برخورد با دانشجویان و بازداشت آنها با اعتراض گسترده دانشجویان روبه رو شده و از جمله به درگیری های فیزیکی در دانشگاه مازندران کشیده است.
در همین ارتباط یک عضو انجمن دانشجویان دانشگاه مازندران به روز گفت: “همانطور که قبلا گفته بودیم دیروز و امروز اعتراضات را در دانشگاه را ادامه دادیم. و قرار است این تجمعات ادامه یابد. ما دو خواسته مشخص داریم: آزادی هر چه زودتر و بی قید و شرط دانشجویان زندانی و برگشت حکم های نا بحق تعلیق 3 تن از دانشجویان انجمن اسلامی. و تاتحقق این خواست ها به اعتراض خود ادامه خواهیم داد.”
اما در این بین، مسئولان دانشگاه و حراست از هر نوع پاسخگویی در مورد بازداشت ها به دانشچویان خودداری می کنند. قربانی، مسوول حراست دانشکده فنی دانشگاه مازندران، که بسیاری از دانشجویان وی را یکی از عوامل وضعیت موجود می شناسند، در اظهاراتی عجیب بازداشت دانشجویان این دانشگاه را صرفا “یک ترفند” خواند و در مورد آن اظهار بی اطلاعی کرد. این در حالی است که اولین دانشجوی بازداشتی دانشگاه مازندران با کمک یکی از کارمندان حراست این دانشگاه تحویل نیروی های لباس شخصی شده بود.
همچنین دکتر بابائیان، رییس دانشگاه مازندران در پاسخ به این پرسش که آیا از وضعیت این دانشجویان اطلاعی دارد یا خیر؟ اظهار داشت: “ما در جریان مسائلی که عنوان شده نیستیم و هیچ اطلاعی در خصوص دستگیر شدن دانشجویان نداریم.”
بازگشت به سرکوب
علی عزیزی نایب دبیر دفتر تحکیم وحدت، در ارتباط با دستگیری های گسترده در دانشگاه مازندران به روز گفت: “این دیگر مصداق دخالت نهادهای خارج از دانشگاه در تصمیم گیری های داخل دانشگاه است؛ چرا که امروز وقتی دانشجویان به مدیریت دانشگاه اعتراض کردند، او در مورد اتفاقاتی که روی داده اظهار بی اطلاعی کرده و به نوعی نشان داده است که این موضوع به نهادهای بیرون از دانشگاه ربط دارد.”
این فعال دانشجویی در ادامه، تحلیل خود را از این برخوردها چنین بیان کرد: “اگر به روند فعالیت های چند سال گذشته دانشجویان نگاه کنیم می بینیم که اعتراضات درون دانشگاه خطری برای حکومت نداشته که بخواهند با آن چنین برخورد تندی بکنند. بنابراین من احساس می کنم در آن منطقه نهادهایی هستند که نسبت به این فعالیت ها احساس ترس دارند و با این کارها می خواهند پیام روشنی به دانشگاه بدهند که اگر کسی اعتراضی بکند و سخنی سوای سخن حکومت به زبان بیاورند با چنین برخوردهایی روبرو خواهند شد.”
از طرف دیگر، علی نیکو نسبتی عضو شورای مرکزی و مسئول روابط عمومی دفتر تحکیم وحدت با محکوم کردن یورش نیروهای لباس شخصی به دانشگاه بابل در این خصوص اظهار داشت: “افزایش هجوم نیروهای ناشناس لباس شخصی پس از سخنان اخیر وزیر اطلاعات و ایراد اتهامات بی پایه و اساس وی به جنبش دانشجویی و از سوی دیگر قانونی شدن بازداشتگاههای امنیتی برخی نهادهای نظامی و انتظامی، خبر از قدرت گرفتن دوباره گروههایی دارد که عملکردشان همواره مورد اعتراض نهادهای مدنی و دانشجویی بوده است.”
این عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم گفت: “متاسفانه بنظر می رسد دولت نهم که از پاسخگویی نسبت به مطالبات مردمی عاجز است اکنون با کمک نیروهای لباس شخصی در تلاش برای ساکت کردن منتقدان است و در این میان دانشجویان بدلیل مشی انتقادی خود، هدف اصلی برخورد هستند. همچنین وزارت علوم نیز که از سرکوب دانشجویان عاجز مانده تلاش دارد با توسل و همراهی با این روشهای ارعاب انگیز صدای اعتراض دانشجویان را خاموش سازد.”