آن چه احمدی نژاد را خوشحالی می کند

نویسنده

ahmadinejdkhoshal.jpg

فرید زکریا

حمله اسراییل به غزه موجب افزایش ستیزه جویی های ایران ونیز رنجش اعراب میانه رویی شده است که از ‏اسراییل انتقاد می کردند.‏

تعدادی از سیاستمداران مشهور اسراییل با توضیح اندازه ومقیاس حملات اسراییل در غزه اذعان داشتند دشمن ‏واقعی آنان در این پیکار ایران است، نه حماس. تاریخ نگار مایکل ارن که بعنوان افسر مطبوعات در ارتش ‏اسراییل خدمت میکند،همزمان با یوسف کلین حالوی این بحث را مطرح کرد که “عملیات علیه حماس فرصت بی ‏نظیری را برای سرکوب سلطه طلبی ایرانیان فراهم کرده است”. با توجه به اینکه حماس نماینده ایران است، در ‏هم شکستن نیروی نظامی آن منجر به تضعیف تهران خواهد شد. اما آیا چنین اتفاقی می افتد؟ ‏

‏ ‏

‏ نخست این که حماس آلت دست ایران نیست. سال ها احزاب و گروه های دیگر فلسطینی مانند جهاد اسلامی مورد ‏توجه ایران بوده اند. اخیرا حماس از ایران اسلحه و پول دریافت می کند و این امر لزوما” به معنای آن نیست که ‏از ایران دستور میگیرد. احتمالا” عملیات تحریک آمیز حماس و عدم تمدید آتش بس بدون جهت دهی از سوی ‏تهران بوده است.‏

اما نکته مهم تر این است که عملیات نظامی اسراییل بطور دقیق چه مقدار موجب تضعیف ایران شده است؟ به ‏گفته ولی نصر نویسنده کتاب “احیا شیعه”،”ایران در مناطق فلسطینی و نوار غزه دارایی مشهودی ندارد.” وی ‏می افزاید:“ایران در مورد قدرت خود دچار سوءتفاهم شده است. تاثیر واقعی ایران بر دنیای عرب ناشی ازاعتدال ‏و نام نیکی است که ایران به عنوان مدافع آرمان بزرگ فلسطینی ها از خود به جای گذاشته است.“‏

‏ دولت حسنی مبارک در مصر، حماس را - بعنوان یک شاخه از گروه غیر قانونی اخوان المسلمین- ناچیز می ‏شمرد اما پس از سرزنش اسلامگرایان در روزهای نخست حمله اسراییل، حسنی مبارک اکنون به جمع محکوم ‏کنندگان اسراییل پیوسته است. اردن وعربستان سعودی نیز درست مانند زمان جنگ اسراییل و حزب الله در سال ‏‏2006 از مواضع اولیه خود عقب نشینی کرده اند.‏

اگرچه اعراب میانه رو سکوت اختیار کرده بودند، با این حال ایران حمایت خود را در همه جا نشان داد. رییس ‏جمهور ایران محمود احمدی نژاد با جنجال فراوان عملیات اسراییل را محکوم کرد. رهبر جمهوری اسلامی آیت ‏الله علی خامنه ای نیز دولت های عرب را به علت عدم پاسخ گویی به ملت هایشان به باد انتفاد گرفت. وی طی ‏بیانیه ای در 28 دسامبر گفت:” امروز قلب مردم مصر، اردن و دیگر کشورهای اسلامی از اندوه مالامال شده ‏است”. رهبر حزب الله حسن نصرالله پا را فراتر گذاشت وگفت: “اکنون از دانشمندان دنیای عرب و مدیران مرکز ‏الازهر مصر این پرسش را دارم: آیا زمان آن نرسیده تا احساس کنیم اسلام ومسلمانان تهدید می شوند؟” او با ‏مورد خطاب قرار دادن مردم وارتش مصر افزود: “من خواهان کودتا نیستم، اما با رهبرانتان صحبت کنید تا آنچه ‏را که در غزه رخ میدهد نپذیرند.“‏

افرادی مانند حسنی مبارک و عبدالله پادشاه اردن نگران پیروزی در انتخابات نیستند، در نتیجه سکوت اختیار می ‏کنند. اما برای دانستن نظر مردم منطقه در این باره، به سخنان تنها رهبر انتخاب شده بر اساس رای مردم در ‏دنیای عرب توجه کنید. نخست وزیر عراق، نوری المالکی که خواهان “لغو کلیه مناسبات دیپلماتیک و غیر ‏دیپلماتیک – اعم از خصوصی و عمومی – از سوی همه کشورهای مسلمان و عرب با این رژیم بی رحم” شد که ‏‏”به تجاوز دردناکش به شهروندان آرام و بی دفاع غزه ادامه می دهد.” رهبر مذهبی عراق آبت الله علی سیستانی ‏در هفته گذشنه طی صدور فتوایی حمله اسراییل را “وحشیانه” خواند و خواهان “اتحاد و تحرک اعراب و ‏مسلمانان در توقف این تجاوز بی رحمانه شد.” ‏

طی دو سال گذشته، کشورهایی نظیر مصر، عربستان سعودی و اردن دریافته اند که نگرانی مشترک منطقه، ‏مساله ایران است و در این رابطه منافع و دیدگاههای خود را با اسراییل متحد کردند. به عبارت دیگر، برای اولین ‏بار در تاریخ اسراییل، این کشور به سوی همبستگی با کشورهای عرب پیش می رود. در عین حال نقطه ضعف ‏این مساله دیدگاه عموم اعراب است و ابران در همه حال از این امر آگاه بوده است. استراتژی تهران برای ‏تضعیف این همبستگی، نشان دادن این مساله به اعراب است که مدافع اصلی اهداف فلسطینیان است و در نتیجه ‏نمی تواند دشمن مردم عرب باشد. دشمن واقعی به گفته تهران حکومت های کشورهای عرب هستند. ‏

‏ در داخل ایران نیز موازنه بر هم می خورد. میانه روها سکوت اختیار کرده اند. صفحات اول روزنامه های ‏اصلاح طلب حاوی تصاویر کودکان کشته شده فلسطینی است. به گفته نصر “یک ماه قبل، در تهران همه بحث ها ‏بر سر کاهش قیمت نفت و مدیریت ناکارآمد اقتصادی بود. اما اکنون همه صحبت ها در مورد فلسطین و خشم ‏اعراب است”.‏

اسراییل معتقد است درس هایی را که از جنگ با حزب الله در سال 2006 آموخته است در پیشبرد و توسعه ‏تاکتیک های نظامی بکار برده است و نیز آمادگی نیروهای دفاعی خویش را افزایش داده است. اما اسراییل با حمله ‏نظامی به غزه، موضوعی ایدئولوژیک بدست ملاهای ایران داده است تا از آن لذت ببرند. و احتمالا این امر، ‏درس سیاسی این جنگ خواهد بود.‏

منبع: نیوزویک یازده ژانویه