با تنگتر شدن قافیه مذاکرات اتمی و پیش بینی ادامه رکود اقتصادی، کارگزاران دولت، به روش سلف های خود در دولت احمدی نژاد رو کرده و به ساختن جامعه خیالی بر اساس آمار و ارقام آرمانی در دنیای مجازی پرداخته اند.
دو روز بعد از فال گیری علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید، در واکنش به پرسشی پیرامون سیاست مقابله با کاهش فاحش قیمت نفت خام ودر نتیجه درآمدهای ارزی ایران، و اعلام استقبال وزیر از این اتفاق رویداد، با امید رسیدن خودکفایی بیشتر، مسعود سلطانی فر معاون روحانی در امور گردشگری به یاری وزیر خوش بین و آینده نگر دولت آمد و به نوبه خود اعلام داشت که تعداد مسافران خارجی در یکسال گذشته ( از زمان روی کار آمدن دولت آقای روحانی) ۳۵ در صد افزایش یافته و مسافران خارجی شش میلیارد دلار ارز به ایران آورده و خرج کرده اند؛ جبران کاهش درآمد نفت با افزایش درآمد گردشگران خارجی!
البته تنها اشکال موجود در آمار عرضه شده از سوی مقام معاون رییس جمهور–مانند سلف ایشان در دولت احمدی نژاد- عدم ارائه مستندات آن بود، که آنهم با توجه به میزان صداقت کارکنان دولتی که در ردیف نظامهای اداری فاسد جهان دارای مقام شامخی است، چندان ضروری نمی نمود.
پیش از پرداختن به این سئوال که مسئول گردشگری آمار افزایش ۳۵ در صد مسافران خارجی را از کجا آورده است؟ باید برای این پرسش غیر آماری ولی عقلی پاسخی یافت که: به کدام دلیل و علتی اشتیاق گردشگران خارجی برای سفر به ایران طی سال گذشته افزایش یافته است؟ آنهم با یک جهش سرسام آور در یک سال که از لحاظ رشد گردشگری میتواند ایران را در صدر تمام کشورهای توریستی جهان قرار دهد!
آیا از زمان به قدرت رسیدن دولت تدبیر و امید در ایران امنیت و آزادی حرکت مسافران خارجی افزایش یافته؟ (مثلا جیسون رضائیان خبرنگار واشنگتن پست و همسرش یگانه صالحی را بدون ذکر علت، ماهها در زندان نگاه نداشته اند؟)، تعداد اعدامی ها را در یک سال به رکورد تازه ای (بیش از ۸۰۰ فقره) نرسانده اند؟ گشتهای امر به معروف و نهی از منکر بعد از کار رسمی و در لباس شخصی بروی زنان اسید پاشی نمی کنند؟ با اعدام وحشیانه ریحانه جباری موجی از نفرت و انزجار علیه خود در دنیا بر نیانگیخته اند؟ یا در بخش رفاهی کار تعداد هتلهای 3 ستاره و 4 ستاره در سراسر ایران و یا مراکز مسافر پذیر با طرحهای ضربتی دولت ۳۵ در صد افزایش یافته؟ راههای بهتری در فاصله شهر های ایران ساخته شده و جان مسافران خارجی در ایران که یکی از حادثه آفرین ترین شرایط تردد هوایی و جاده ای و عقب مانده ترین سیستم ریلی در جهان را بخود اختصاص داده امن تر و راحت تر از یک سال پیش است؟ و صدها پرسش بی پاسخ دیگر.
هزینه سرانه مسافران
مسئول گردشگری مدعی است که میزان سرانه خرج کردن هر مسافر خارجی در ایران ۱۵۰۰ دلار است. مسافران خارجی زیارتی عموما از دو کشور همسایه عراق و آذربایجان راهی ایران میشوند. مقصد اصلی آنها شهر مشهد و مدت اقامت آنها چند روزه است. هزینه متوسط یک شب اقامت در هتلها و مسافرخانه های مشهد به ۲۰ دلار ( ۶۵ هزار تومان در هر شب) نمیرسد. مسافران زیارتی اغلی بصورت خانوادگی و دست کم بصورت زوج سفر میکنند. این ترکیب هزینه محل اقامت آنان را به حد اقل تقلیل میدهید. هزینه خوراک روزانه یک مسافر زیارتی را نیز اگر معادل نصف هزینه اقامت آنها حساب کنیم هر مسافر زیارتی باید با احتساب هزینه ۳۰ دلار در روز ۵۰ روز در ایران سر کند تا رقم مورد ادعای مسئول گردشگری جمهوری اسلامی بدست آید حال آنکه متوسط اقامت یک مسافر خارجی ۷ روز است و نه بیشتر!
در محاسباتی که سالها پیش انجام شد درآمد ناشی از سفر یک مسافر خارجی را ۱۵ برابر قیمت یک بشکه نفت محاسبه کردند-با این فکر که در صورت افزایش درآمدهای غیر نفتی میتوان بعد از اتمام ذخایر نفت از این منبع ارتزاق کرد. ظاهرا با احتساب هر بشکه نفت ۱۰۰ دلار مسئول گردشگری به رقم سرانه ۱۵۰۰ دلار برای هر گردش گر خارجی رسیده است که این محاسبه نیز با توجه به کاهش قیمت نفت صادراتی ایران به زیر ۸۰ دلار در هر بشکه طی ماهها اخیر میباید مورد تجدید نظر قرار بگیرد.
برای محاسبه تعداد گردش گران نیز مسئول یاد شده به منبع قابل اثبات خود اشاره ای ندارد. همانگونه که برای ادعای وزیر کار و وزیر اقتصاد در مورد ادعای ایجاد ۴۰۰ هزار فرصت شغلی منبعی برای اثبات دیده نمیشود.
در ایران چهار سازمان در مورد تردد اتباع خارجی دست درکار اند: گمرک که بنادر و مرزهای هوایی و زیمنی را در اختیار دارد، اداره کل اتباع خارجی شهربانی (نیروهای انتظامی)، اداره کل اتباع خارجی وزارت خارجه، سازمان جهانگردی که به میراث فرهنگی وگردشگری تغییر نام داده است.
هیچیک از چهار سازمان آمار دقیق و معتبر از مسافران خارجی به ایران ارایه نکرده اند. به عنوان مثال تفکیک مسافر از گردشگری که به مقصد ایران از مرزها عبور کرده است و قصد عبور به مقصددیگری. آمار منتشره از سوی دولتهای وقت جمهوری اسلامی را مراجع جهانی هرگز به رسمیت نشناخته اند چنانکه در سال ۱۳۷۴ دولت مدعی پذیرایی از ۵۰۰ هزار مسافر خارجی شد حال آنکه سازمان تجارت جهانی این رقم را ۱۹۵ هزار اعلام کرد. در سال ۱۳۸۴ بمنظور گردآوری اطلاعات مسافری در سازمان گردشگری دفتر اطلاعات مسافری تاسیس شد ولی با تغییر مدیر مربوط سال بعد دفتر یاد شده تعطیل گردید.
در سال ۲۰۱۰ سازمان جهانی مسافرت، درآمد های مستقیم و غیر مستقیم ایران از محل گردشگری خارجی را کمتر از ۹۰۰ میلیون دلار اعلام کرد. در صورت صحت ارقام سازمان جهانی گردشگری، و همچنین قبول اعدعای آقای سلطانی فر، طی چهار سال گذشته درآمد ایران از محل گردشگری خارجی هر سال باید بیش از ۱۰۰ در صد افزایش یافته باشد و در نتیجه ایشان با اعلام رقم رشد ۳۵ در صد مسافر خارجی در سال گذشته رقم را دست کم گرفته تا حدودی شکسته نفسی میفرمایند!