تنها چند روز پس از انتشار فیلمی از محمد نوری‌زاد توسط نهادهای امنیتی، وی پانزدهمین نامه خود را منتشر کرد؛ نامه‌ای که وی در آن به صراحت، از تهدید ماموران سپاه پاسداران برای “پودر کردن” خود خبر داده و خواستار آغاز نهضت نامه‌نویسی به رهبر جمهوری اسلامی برای “هشدار به نادرستی هاو کجی ها” شده است.
نوری‌زاد پیش از این اعلام کرده بود در اعتراض به هجوم ماموران اطلاعات سپاه پاسداران و ضبط نسخه‌های اولیه فیلمی که در دست تهیه داشته، هر هفته نامه‌ای خطاب به رهبر جمهوری‌اسلامی منتشر خواهد کرد.
هفته گذشته، تنها چند ساعت پس از انتشار نامه چهاردهم نوری‌زاد، کلیپی از وی در رسانه های نزدیک به سپاه منتشر شد که در آن صحنه‌هایی از فیلم در دست تهیه نوری‌زاد هم وجود داشت.
نوری‌زاد تهیه این فیلم را به سازمان اطلاعات سپاه پاسداران نسبت داد و آن را نتیجه نامه‌های خود به رهبر جمهوری اسلامی دانست.
وی افزود که “این فیلم‌ها پاک کردن صورت مساله است. فرض بگیریم صورت مساله نوری‌زاد را پاک کردید، او را تخریب کردید، صورت مساله جنایت‌ها و خون‌هایی که ریخته شده است که قابل پاک نیست. به جای تخریب افراد، به اوضاع مملکت سامان دهید”.
وی اما این بار بر خلاف هر جمعه که نامه ای تازه خطاب به رهبر جمهوری اسلامی منتشر می کرد چند روز زودتر از موعد، اقدام به انتشار نامه پانزدهم خود کرده؛ نامه‌ای که در آن برای نخستین بار آیت‌الله خامنه‌ای را تنها با عبارت “رهبر جمهوری اسلامی ایران” مورد خطاب قرار داده است.
نوری‌زاد نوشته ماموران امنیتی وی را تهدید کرده‌اند که “پودرت می کنیم و در صد سایت داخلی و خارجی آبرویت را می بریم” و به دلیلی نگرانی از اینکه “ مرا جمعه ای در کار نباشد”، تصمیم گرفته “این نامه را که باید در واپسین ساعات روز جمعه منتشر می شد، همین حالا منتشر” کند.
وی همچنین در نامه خود خبر از آزار و اذیت اعضای خانواده خود توسط ماموران امنیتی خبر داده و رفتار آن‌ها را “مشمئز کننده و سخیف” نامیده است.
این کارگردان سینما و تلویزیون، پیش از این اعلام کرده بود تاکنون پاسخی از رهبر جمهوری اسلامی دریافت نکرده است، اما: “این نامه ها را برای مردم و ثبت در تاریخ می نویسم تا آیندگان بدانند در دورانی که خفقان بیداد میکرد و فضای امنیتی حاکم بود کسانی هم با رهبرشان با چنین ادبیاتی حرف زدند و پاسخی نگرفتند”.
نوری‌زاد در بخشی از نامه آخر خود، خطاب به حسین طائب، رییس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، نوشته است: “جناب حجت الاسلام والمسلمین، خونِ دست های شما، آنگاه که مغز جوانان ما را متلاشی کردید و همزمان خونشان را انکار فرمودید، آنچنان با سنت ها و محکمات تاریخی در آمیخته است که با آب هزار دریا نیز زدوده نمی شود”.
وی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی درباره برخورد ماموران امنیتی نوشته است: “ماموران سپاهی شما، درانتقام از تیزابی که من در نامه هایم برسرشان فرو باریده ام، آشکارا به حریم خصوصی من دخول کرده‌اند و درکثیف‌ترین شکل ممکن، برای برهم زدن و متلاشی کردن کانون خانواده‌ام، به کارهای ابلهانه‌ای دست برده‌اند”.
نوری‌زاد نتیجه این برخوردها توسط ماموران را “پودر شدن خود” و “آواره و متلاشی” شدن خانواده اش دانسته است.
این روزنامه‌نگار پیش از این 9 نامه اول خود را این‌گونه توصیف کرده بود: “وقتی آن نامه را نوشتم می پنداشتم نامه ای که سراسر ادب و خیرخواهی است حداقلش یک عکس العمل، هرچند با مختصات ویژه، خواهد بود. ولی وقتی هیچ پاسخی نگرفتم و حتی از جانب اطرافیانی که نمی خواهم اسم ببرم، تهدید شدم نامه دوم را نوشتم و در این نامه دوست و دشمن را تعریف کردم.نامه سوم اما رویکردی عاطفی داشت و بیشتر احساسی بود و باز پاسخی نگرفتم. این همان مقطعی بود که با نگارش نامه به رئیس قوه قضائیه ـ یا تحت آن عنوان ـ زندان رفتم و نامه چهارم به رهبری را در زندان نوشتم و آشتی ملی را مطرح کردم. بعد در نامه پنجم به رهبری هشدار دادم که مراقب اطرافیانشان باشند و فتنه را در آستین خود ببینند نه در افرادی که با یک مختصاتی آمده اند و کار سیاسی کردند. در نامه ششم ایشان را به آن دنیا بردم و صحرای محشر و در نامه هفتم به اصطلاح بین ایران و امریکا به لحاظ فرهنگی و اجتماعی مقایسه کردم و از ایشان خواستم قضاوت کنند. در نامه هشتم هم به مقایسه زمان بعد از انقلاب با زمان شاه پرداختم و باز خواستم که خود قضاوت کنند. در نامه نهم فضای ترس و رعب و امنیتی که با مدیریت ایشان ایجاد شده مورد نظر بنده بوده. نامه اول در اصل خیلی پر از امید و همدلی بود ولی اینجا و در نامه نهم انگار آدمی هستم که سرمایه اش آسیب دیده و در یک گذرگاهی نشسته که شاید امید چندانی به آمدن وسیله ای که او را از این گذرگاه به جای امنی ببرد ندارد”.
نوری‌زاد اکنون خطاب به خامنه ای از دعوت خود از چهره‌های سیاسی و دینی به نوشتن نامه به او خبر داده و اینکه این افراد در غیاب وی “به نگارش نامه همت کنند و همچنان جناب شما [ایت‌الله خامنه‌ای] را با الفاظ شایسته ندا دردهند”.
همسر دو فرمانده جان باخته جنگ هشت ساله ایران و عراق، ابراهیم همت و باکری، وحید خراسانی از مراجع تقلید، جوادی آملی، از روحانیون پرنفوذ ساکن قم، مکارم شیرازی از مراجع تقلید نزدیک به حکومت، یوسف صانعی، از مراجع تقلید نزدیک به اصلاح‌طلبان، بیات زنجانی، دیگر مرجع تقلید نزدیک به اصلاح‌طلبان، علی‌محمد دستغیب، مرجع تقلید و عضو معترض مجلس خبرگان، موسوی اردبیلی، مرجع تقلید نزدیک به اصلاح‌طلبان، سیدمحمد خاتمی، رییس‌جمهور دوران اصلاحات، هاشمی رفسنجانی، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیدحسن خمینی، نوه بنیانگذار جمهوری اسلامی، علی مطهری، نماینده مجلس هشتم، حسین علایی از فرماندهان سپاه پاسداران، عبدالکریم سروش و محسن کدیور از چهره های شاخص روشنفکری دینی، افرادی هستند که نوری‌زاد از آن‌ها درخواست کرده است نامه هایی خطاب به رهبر جمهوری‌اسلامی بنویسند.
وی همچنین نوشته است: “من از نمایندگان مجلس، ازمدیران و مسئولان، چه با اسم خود و چه با اسم مستعار، درهرکجای ایران و جهان تقاضا دارم مرا در این حرکت بزرگ یاری دهند. ما می توانیم چند به چند، یک به یک، با همین نامه های خود بارانی از کلمات شایسته برسر رهبر بباریم و او را به آسیب ها و به نادرستی ها و به کجی ها هشدار دهیم. محل انتشار این نامه ها می تواند سایت های شخصی و حرفه ای باشد”.
