این ها طالبان هستند، طالبان ترسو

نویسنده
شیرین کریمی

» انتقاد تاج زاده از قوانین ضد زن حاکمیت

مصطفی تاج زاده، عضو ارشد جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین، در واکنش به تصویب قانون جدید گذرنامه توسط دولت و مجلس نهم، حاکمیت را با طالبان مقایسه کرده است. این زندانی سیاسی همچنین با انتقاد ازشکنجه زندانیان توسط نهادهای امنیتی و قضائی گفته است این ها از بحرین هم عقب تر هستند.

مصطفی تاج زاده، زندانی سیاسی که بیش از 42 ماه است در زندان به سر می برد، هیچ فرصتی را برای اعتراض به حاکمیت جمهوری اسلامی از دست نمی دهد. او در تازه ترین اظهار نظر خود رهبران جمهوری اسلامی را با”طالبان” مقایسه کرده است: “این ها همان طالبان هستند ولی شجاعت و جسارت آن ها را ندارند.”
عضو ارشد جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین این توصیفات را پس از آن به کار برده است که فخر السادات محتشمی پور،همسرش، از محدودیت های قانون جدید گذرنامه سخن گفته است. بر اساس این قانون زنان مجرد تا چهل سالگی برای خروج از کشور باید از پدر و مادر خود اجازه بگیرند؛ قانونی که دولت محمود احمدی نژاد وضع و مجلس اصولگرایان نیز از آن استقبال کرده است. یکی دیگر از قوانینی که ناظران آن را نموداری از اشتیاق افراطیون به محدود کردن حقوق زنان کشور می دانند.
تاج زاده در ملاقات کوتاهی با همسرش در توضیح بیشتر در خصوص توصیف خود گفته است: “این ها طالبان ترسو هستند که می خواهند یواشکی کارهایشان را بکنند غافل از اینکه در عصر ارتباطات کار یواشکی معنا ندارد و امکان ندارد.”

طالبان یک گروه تندروی اسلامی هستند که در دهه نود میلادی قدرت را در افغانستان در دست گرفتند و با خشونت بسیار قوانین سرسختانه ای از شریعت را در جامعه پیاده کردند.

اما انتقادات تازه تاج زاده تنها متوجه قوانین تصویب شده در دولت احمدی نژاد و مجلس نیست. او در واکنش به شکنجه و قتل ستار بهشتی – کارگر وبلاگ نویس- توسط پلیس سایبری جمهوری اسلامی گفته است: “دستگاه قضائی بحرین هم از ما جلو افتاد! در روزنامه ها خواندم که هشت پلیس به جرم شکنجه زندانیان سیاسی بحرین بازداشت شده اند. این در حالی است که این جا ما باید جواب بدهیم که چرا از شکنجه در زندان نوشته ایم و شکایت کرده ایم. یعنی به جای رسیدگی به شکایت زندانیان سیاسی آن ها را بازمحکوم می کنند.”
بحرین از کشورهایی است که در جریان بهار عرب، شهروندانش علیه خاندان آل خلیفه قیام کردند و سرکوب شدند. جمهوری اسلامی به دلیل اینکه بسیاری از معترضان شیعه هستند از آن حمایت می کند و از حاکمیت بحرین می خواهد دست از تعقیب مخالفان بردارد، حال آنکه تاج زاده می گوید: “واقعا شرم آور است که امیر بحرین هم از اقتدارگراها دموکراتیک تر عمل می کند.”
مصطفی تاج زاده در دولت نخست محمد خاتمی معاون سیاسی عبدالله نوری در وزارت کشور بود و پس از استیضاح نوری توسط مجلس پنجم برای مدتی سرپرست این وزارتخانه شد. وی همچنین در دولت میرحسین موسوی از سال 1363 تا 1367 معاون امور بین المللی وزارت ارشاد بود.
اما پس از برگزاری انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری در سال 88، وی روز 23 خرداد بازداشت شد. وی در دادگاه های تابستانی سال 88 – “دادگاه های نمایشی” – با لبخند جلو دوربین عکاسان حاضر شد و 6 سال حکم زندان دریافت کرد. وی در سال 89 در اقدامی نامتعارف به قرنطینه زندان اوین منتقل شد و از آن زمان در این مکان نگهداری می‌شود. تاج زاده بار ها از زندان سیاست های رهبر جمهوری اسلامی، سپاه، دستگاه قضائی و دولت را زیر سئوال برده است.

 در هفته های اخیر اخبار بسیاری پیرامون فشار بازجویان سپاه بر خانواده علیرضا رجایی – زندانی ملی مذهبی – منتشر شده و تاج زاده در این ارتباط به همسرش گفته است: “اگر اسم و عکسشان( بازجوها) دست به دست بگردد بقیه حساب کار خودشان را می‌کنند.”

 تابستان امسال هم وی در نامه‌ای خطاب به همسرش،آیت‌الله سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را در مورد برخورد با طیف “ملی-مذهبی” و همچنین سرکوب‌های پس از انتخابات مسئول دانسته بود.
وی اعلام کرده بود که تیمی از بخش اطلاعات سپاه پاسداران که “بازداشتگاه دو الف را در اوین در کنترل انحصاری خود دارد” از “حمایت‌های بی‌دریغ رهبری” نیز برخوردار است.
تاج زاده به دلیل بیان بی پروای مواضع سیاسی خود علیه رهبران جمهوری اسلامی در زندان تحت فشار قرار دارد. بهار امسال فخر السادات محتشمی‌پور گفته بود همسرش دچار مشکلات بینایی شده و در زندان اوین مبتلا به مشکلات عدیده جسمی است. محتشمی‌پور گفته است که شرایط نگهداری تاج‌زاده در قرنطینه می‌تواند منجر به تشدید بیماری او شود.

محتشمی پور خود نیز به دلیل رسانه ای کردن اظهارات تاج زاده تحت فشار قرار دارد؛ فشارهایی که از بازجویی تا دستگیری در پی داشته است.

در همین ارتباط تاج زاده در نامه ای مستقیم به آیت الله خامنه ای پرسیده بود: “برمبنای کدام معیار اخلاقی و انسانی مقامات قضایی مطیع اوامر حضرت عالی حق دارند به منظور اعمال فشار و وادار کردن من به سکوت و عدم اظهار
نظر در باره امور کشور، همسرم را دستگیر و محاکمه کنند؟”