زمستان سیاه دیگری ازایران می گذرد. “کشف بابک زنجانی‌های جدید” رسانه ای می شود، دولت های نهم و دهم “نظام” که رئیس اش آن را “پاکترین دولت تاریخ معرفی می کرد “در فسادمالی رکورد شکن” از کار درمی آید، واردات برنج همه رکوردهای تاریخی را پشت سرمی گذارد، قبوض نجومی گاز، مشترکان خانگی راغافلگیرمی کند؛و امام جمعه منصوب مقام رهبری، فقر و نداری را برای مردم قابل تحمل می داند.
مشت نمونه خروار است به روزگارولایت آیت اله خامنه ای که مامورامنیتی شهره، حسن عباسی نام، او را “پدرایران نوین” می خواند؛ ایرانی که زندانهایش غیرشرعی و سلول انفرادی مصداق شکنجه است ـ به گفته محمد موسوی بجنوردی عضو شورای عالی قضایی در دوره ولایت آیت الله خمینی ـ و معتادان ته‌سیگارها را از پیاده‌رو خیابان ولیعصرپایتختش جمع می کنند. لابد راه آقارا آب می زنند که احمد جنتی بشارت داده است: “مقدمه ظهورامام زمان فراهم شده و باید انتظارش را داشته باشیم.”
به اعتراف حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه: “در جمهوری‌اسلامی همیشه فساد بوده” واجلاس”خبرگان” بی خبرازاین خبرها، تنها این خبر را رسما انتشار می دهد: “خوابیدند و نان و پنیر خوردند.” اما خیلی زود درز می کند که گشودن رازهای سر به مهر از فعالیت‌های اتمی “نظام”- که براستی خواندنی است- تنها کاررسانه های آزاد جهان نیست.عباس عراقچی٬ معاون وزیر خارجه و ازاعضای اصلی تیم مذاکره کننده اتمی از “فتح الفتوح ژنو” به پانزدهمین اجلاس رسمی مجلس خبرگان رهبری گزارش می دهد: “غنی‌سازی سه و نیم درصد را تثبیت کردیم و این برای ما موفقیت است. غنی‌سازی ۲۰ درصد را هم که متوقف کردیم٬ به آن نیاز نداشتیم.”
مصطفی تاج زاده، می گوید: “دهان منتقدان را بستند تا ملت متوجه این تحقیر و اوضاع اسفناک اقتصادی نشود.”
مخالفین اقتدارگرا، می نویسند: “نگفتیم توافق ژنو ترکمانچای است” وسخن ازاداره کشور به “امر ملوکانه” می رانند. فرماندهان سپاه از دغدغه اصلی خود پرده می گیرند: “ملت ایران با چشمان خود دید که چگونه جریانی پرچم اصلاحات را برافراشت، لکن در عمل پیاده‌سازی اصلاحات را در سپردن امام خمینی به تاریخ، دوری جستن از نظام ولایی، کنار آمدن با امریکا، پذیرش حقوق بشر غربی و… تفسیر کرد! اکنون باید دقت کرد افرادی که دم از «اعتدال» می‌زنند، مرادشان از این اعتدال چیست.”
فریاد آزادی درکیف و چشم انداز شکست روسیه، پایه های قدرت را درتهران به لرزه انداخته است. صادق زیبا کلام می نویسد: “نگاه به غرب و به‌ویژه به آمریکا در بسیاری از جوامع، فاصله زیادی با عصر جنگ سرد پیدا کرده است. این نگاه جدید را امروزه به بهترین شکل می‌توان در اوکراین و اصرار کسر قابل‌توجهی از مردم آن بر دموکراسی، آزادی و اصرارشان در پیوستن به اتحادیه اروپا ملاحظه کرد.”
روزنامه جام جم – ارگان مطبوعاتی صدا و سیمای سرداران سپاه -پیروزی معترضان در اوکراین را “کودتای نارنجی” می خواند و هشدارمی دهد: “جمهوری اسلامی باید برای مدیریت بحران‌های مشابه و احتمالی در ایران «درس‌های» سرنگونی دولت ویکتور یانکوویج را از منظر مسائل داخلی مورد توجه قرار دهد.”
مجید محمدی -جامعه شناس- ۵ دلیل ناخشنودی جمهوری اسلامی ازانقلاب اوکراین رابر می شمارد.
ودراین میان، روسیه متحد اصلی جمهوری اسلامی بار دیگر نقاب از چهره می گیرد وسبب می شود تاریخ ورق بخورد و روس‌ها را بهتر بشناسیم دردستور کار قرار بگیرد: “روسیه تزاری که پس از انقلاب دموکراتیک مشروطه و آغاز «بهار تهران» در سال ۱۲۸۵ منافع استعماری و نفوذ خود را در ایران از دست رفته می‌دید ناگهان به بهانه واهی «دفاع از منافع اتباع خود» اولتیماتومی ۴۸ ساعته به دولت صمصام‌السلطنه داد و در ادامه با لشکرکشی به داخل خاک ایران شهرهای رشت و انزلی را تصرف و عزم تصرف پایتخت را نمودند. اکنون ۱۰۳ سال پس از آن واقعه شوم نظام روسیه به ظاهر دارای پارلمان و دموکراسی است اما سیاستمداران کرملین در عمل همان خط مشی توسعه‌طلبانه عصر تزار و دوران کمونیسم را ادامه می‌دهند.”
ماه آخرزمستان وسال به نیمه است دیگر. وزیرارشاد ازلغو فیلترینگ فیس بوک می گوید و ممنوعیت های “مضحک” پیشین را بیاد می آورد: “اگر به عقب بازگردیم، می‌بینیم خیلی کارها که در اول انقلاب انجام شده مضحک به نظر می‌آید؛ مثل اینکه ویدئو و دستگاه فکس ممنوع بود.”
وزارت خارجه همان حرف های “مضحک” گذشته را تکرار می کند: “گزارش وزارت امور خارجه آمریکا در مورد ایران عموما بر اساس داده های بی اساس گروههای معاند علیه جمهوری اسلامی ایران تهیه و در جهت مقاصد سیاسی دولت آمریکا تنظیم شده است.”
۲۰ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در نامه‌ای به رییس قوه قضاییه با شرح وضعیت زندانیان بیمار در این بند به رفتارهای غیرقانونی و خودسرانه مسئولان زندان و قاضی صلواتی در جلوگیری از پیگیری روند درمانی این زندانیان اعتراض می کنند.
واردات برنج با رشد نزدیک به ۶۰ درصد از مرز یک میلیون و ۷۷۶ هزار تن می گذرد و به گفته مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، از فروردین سال ۱۳۹۳، واردات روزانه بنزین کشور به ۱۰ تا ۱۱ میلیون لیتر خواهد رسید.
حسن رحیم‌پور ازغدی، مامور امنیتی برآمده از کیهان برادر حسین بازجو، که حالا عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی هم هست از “تربیت دینی فوق‌العاده” مردم سخن می گوید و تاکید دارد که “انقلاب اسلامی پس از ۳۵ سال ذره‌ای از قداست دینی خود منحرف نشده” است.
مصطفی تاج زاده می نویسد: “هم ذات پنداری تکفیری‌ها از روسیه امروز گذشته و به انقلاب اکتبر شوروی و انقلاب فرهنگی مائو رسیده است که تعجب آور نیست. زیرا پیش از این نیز قائم مقام مؤسسه کیهان در سرمقاله آن روزنامه اعلام کرد «کشتار میدان تیان آن من در پکن مرهم شفابخش چین بود.» ظاهرا از دید خشونت ورزان ایرانی تفاوت انصار حزب الله با بلشویک‌های تندرو تنها در نمازخواندن و مشروب نخوردن است! امیدوارم پیروان آقای مصباح آنقدر شهامت پیدا کنند که علنا از استبداد دینی دفاع کرده آن را جایگزین دیکتاتوری پرولتاریا معرفی نمایند تا عرصه سیاست ایران شفاف‌تر از همیشه گردد.”
و سایت فرارو مقاله خود در باره نقش روسیه در ایران را چنین پایان می دهد: “نظامهای اقتدارگرا ظاهری باثبات و فریبنده دارند. «یک جزیره ثبات» گاهی ممکن است یک انسداد سخت در دهانه آتش فشانی در حال فوران باشد.”
خانم ها! آقایان!
اسفند ۱۳۹۲ به نیمه است دیگر. اسرائیل از کشف “محموله موشکی ایران برای غزه” خبر می دهد.از کریمه خبرمقدمات شکست روسیه می رسد. قزاقستان متحد مهم روسیه در منطقه، و جهان با محکوم کردن اقدام روسیه در کریمه جهان را شگفت زده می کند. یک نظر سنجی که اخیراٌ توسط کرملین منتشر شده است نشان می‌دهد که ۷۳ درصد از روس‌ها با اقدام نظامی علیه اوکراین مخالفند. کاهش ۱۰ درصدی ارزش سهام در بازار مسکو بیش از ۶۰ میلیارد دلار به روسیه زیان رسانده است.
بیهوده نیست که ترانه سنتی روسی کلاغ سیاه بر زبانها جاری می شود:
ای کلاغ سیاه، دوست من که سرزده می رسی
به جاهای دور دور نرو
تو، ای کلاغ سیاه، کلاغ سیاه
برایم دست سپید با حلقه را آوردی
آی دست سپید با خلقه
ماشا به ایوان، به ایوان آمد
کمی قدم زد
کمی قدم زد:
“این که دست عزیز دل من است
او در جنگ کشته شد
ای معلوم است او در جنگ کشته شد.
او خفته، دفن نشده
در سرزمین بیگانه دور
ای در سرزمین بیگانه دور.”
مرد مهربانی، مرد مهربانی
با بیل آمد
ای با بیل آمد.
و در یک گور، در یک گور
دویست و چهل نفر را دفن کرد
ای دویست و چهل نفر را دفن.
و صلیب، صلیب از چوب بلوط
گذاشت و روی آن نوشت
ای و روی آن نوشت:
“اینجا، اینجا پهلوانان خفته اند
زنده باد یاد قزاقها از کرانه رود دون
ای زنده باد یاد قزاقهای رود دون”
