بی شک یکی از بزرگترین و مهمترین اتفاقات این دوره از انتخابات، کناره گیری تنها نماینده اصلاح طلبان (محمد رضا عارف) از صحنه رقابت های این شعبده است. اگر چه این حذف بنا بر گفته احمد مسجد جامعی، عضوشورای مشورتی اصلاح طلبان حاصل و برآیند خرد جمعی اصلاح طلبان بود، اما در واقع بنا بر دلایلی که موضوع این نوشتار است، حاصل بی خردی سران اصلاح طلب است چرا که با حذف یکی از صدیق ترین یاران خود به نفع فردی که سنخیتی با گروه اصلاح طلبان ندارد به خود زنی دست زده اند.
محمدرضاعارف یکی از صدیق ترین و معتقدترین اعضای گروه اصلاح طلبان است که از قضا همین اعتقاد راسخ وایضا مطیع بودن به اصول درون گروهی ورابطه مراد و مریدی وی با سید اصلاحات، باعث گردید تا ازجمع اصلاح طلبان بعنوان کاندیدای برگزیده این گروه، انتخاب و به میدان رقابت این دوره از انتصابات فرستاده شود؛ والحق که از آغاز ورود به صحنه همواره از مواضع گروه و یاران خود جانانه دفاع کرد. اما همان خرد جمعی که او را بعنوان کاندیدای مطلوب برگزید، در یک فعل و انفعال درون گروهی، با حذف او، ضمن اعتبار بخشیدن به کاندیدایی که هیچ سنخیتی با اصلاح طلبان ندارد، آینده ای را برای خود رقم زده که حکم بازی دو سر سوخت را برای اصلاح طلبان خواهد داشت. چرا که بنا بر فحوای بیانیه آقای روحانی پس از این ائتلاف، نه تنها در صورت رای آوردن این کاندیدای ائتلافی، اصلاح طلبان به بازی گرفته نخواهند شد بلکه در صورت عدم پیروزی او نیز، اصلاح طلبان بار دیگر با شکست استراتژی نا موفق خود از صحنه سیاست حذف می گردند.
شاید باور این واقعیت برای اصلاح طلبان سخت باشد که شرایط ایجاد شده برای ائتلاف طرح از قبل تهیه شده در مهندسی انتخابات پیش رو است، اما واقعیت این است که یکی از اهداف این شعبده حذفمهمترین گروه منتقد داخل نظام و تار و مار کردن آن بود؛ آن هم نه توسط قوه قهریه بلکه با خود زنی این گروه ( اصلاح طلبان ) در ماجرای ائتلافی که ناگزیربه انجام آن بودند، آنچنانکه سران اصلاح طلب به دست خود و با خرد جمعی، آینده سیاسی ایبرای خود ترسیم کردند که بی شک حاصلی جز دودستگی و حذف از صحنه سیاست نخواهد داشت.
با نگاهی به بیانیه شیخ حسن روحانی پس از اعلام انصراف عارف، بخوبی می توان دریافت که این کاندیدای تائید شده از سوی شورای نگهبان، با همه اعتباری که پس از ائتلاف با اصلاح طلبان کسب کرده است، نه تنها حاضر به دادن کوچکترین امتیازی به اصلاح طلبان نیست بلکه در بیانیه خود با خطاب به سید اصلاحات او را از تند روی بر حذر می دارد. علاوه بر این مرد زیرکی چون روحانی بخوبی می داند هر گونه حمایت از اصلاح طلبان موقعیت او را در نزد رهبری متزلزل خواهد ساخت.التیماتوم تجدید بررسی صلاحیت وی، اگر چه بعدا تکذیب گردید، خود زنگ هشداری برای این کاندیدای مورد تائید اصلاح طلبان بود تا در مناسبات اشبا این گروه جانب احتیاط را که در واقع جلب نظر رهبری نظام است نگاهدارد.
برخلاف تصور، دراین دوره از معرکه انتخابات، نظام نیازی به تقلب، خاصه از سوی شخص رهبری، با مهندسی ای که اکنون گام به گام به اجرا درمیآید، نداردچرا که این بار هر گونه تقلب قطعا تبعاتی به مراتب سخت تر از قبل برای نظام خواهد داشت.از این رو در مهندسی این دوره از شعبده انتخابات که با دستچین هشت کاندیدا توسط شورای نگهبان آغاز گردید و با حذف هاشمی از پیچ خطرناک آن گذشتند و سپس با تمکین هاشمی به نظر شورای نگهبان، جلو رفت، گام بعدی حذف کاندیدای اصلاح طلبان بود که آن هم به این ترتیب مهیاشد.اکنون همه ابزار برگذاری یک انتخاب بدون شائبه فراهم شده و نه تنها رئیس جمهوردلخواه نظام و رهبری، بدون حساسیت خاص نسبت به هریک از کاندیدا های باقی مانده، ازصندوقهای رای بیرون خواهد آمدبلکه از هم اکنون زمینه اجرای طرح نظام پارلمانی برای دوره های بعد نیزفراهم می گردد؛ طرحی که آقای خامنه ای برای در امان ماندن از تبعات وجود رئیس جمهوری مثل احمدی نژاد، در سر دارد و در مهندسی این دوره از انتخابات زمینه تحقق آن را فراهم آورده است.