همزمان با تلاش اصولگرایان برای حضور در فهرست کاندیداهای مجلس نهم، محمدرضا باهنر روز گذشته در مصاحبه با یک خبرگزاری دولتی، برای دومین بار در یک ماه گذشته از “غبطه خوردن” به حال رئیس دولت سخن گفت. وی که از سوی حامیان احمدی نژاد به تلاش برای رای اعتماد نگرفتن کابینه دولت دهم در تابستات سال 88 متهم است، تاکید کرده در آن زمان کوشیده نمایندگان به گزینه های دلخواه احمدی نژاد برای وزارت رای اعتماد دهند.
محمد رضا باهنر، از اعضای شاخص فراکسیون اصولگرایان روز گذشته میهمان خبرگزاری دولتی ایرنا بود تا یک بار دیگر از “غبطه” خوردن به محمود احمدی نژاد سخن به میان آورد. وی در این گفتگو با ابراز علاقه مندی به دولت محمود احمدی نژاد و “بسیاری” از کارها و اقدامات وی تاکید کرد: “حتی به دلسوزی و علاقه ایشان، طراوات و شادابی رییس جمهور غبطه می خورم، شاید ما نتوانیم در برخی مواقع به اندازه او کار کنیم. ”
ای در حالیست که اوشش ماه قبل اظهارات رئیس دولت مبنی بر اینکه مجلس دیگر در راس امور نیست را سخنان یک “متوهم” نام نهاده بود.
ترجیح احمدی نژاد
دبیر کل جامعه مهندسین در این جلسه همچنین با “قاطعیت” از محبت احمدی نژاد به خود خبر داد و گفت که رئیس دولت وی را به نمایندگانی که دست “می بوسند” و تا کمر “خم” می شوند ترجیح می دهد.
محمدرضا باهنر دیروز در برابر این سئوال که چرا در استیضاح هفته گذشته وزیر نیرو، برای بقای وی تلاش کرده است، گفت :” برای آنکه برخورد ها میان مجلس و دولت باید به حداقل برسد”.
پاسخ محمدرضا باهنر از آن جهت تامل برانگیز است که خود او چندی پیش با بیان احتمال اعلام “بی کفایتی” محمود احمدی نژاد تنش ها میان مجلس و دولت را به حداکثر رسانده بود.
وی در همین ارتباط می گوید: “بر این اساس هیات رییسه های مجلس بسیار تلاش می کنند که استیضاح به صحن نیاید و یا قبل از اینکه به صحن بیاید آن را رفع و رجوع کنند تا حل شود. در تمامی دولت ها این مساله مصداق داشته است. البته من الان در هیات رییسه نیستم.”
با هنر بهار سال گذشته پس از شش سال نایب رئیسی با صندلی های بالایی پارلمان وداع گفت، چرا که اصولگرایان حامی محمود احمدی نژاد علیه وی لابی کرده بودند؛و این آخرین ناکامی وی در پارلمان هشتم نبود. اوایل اسفند وی از کمیسیون تلفیق رسیدگی به لایجه بودجه نیز کنار گذاشته شد. اگرچه تلاش هایی از سوی نمایندگان شد تا به خاطر سال ها حضور در این کمیسیون وی بتواند جایی در آن بیابد، اما نمایندگان حامی دولت در مجلس مانع شدند.
افشاگری پیرامون دستور خامنه ای
محمدرضا باهنر یک ماه پس از پیروزی احمدی نژاد در انتخاباتی که مخالفان آن را “کودتا” می نامند، پس از آنکه وی وزرای کابینه دهم را معرفی کرد، در مقابل لیست پیشنهادی وی ایستاد تا بگوید: “بنده و برخی از همکارانم در خانه ملت بر این اعتقادیم که نزدیک به 5 وزیر پیشنهادی از سوی آقای احمدی نژاد به مجلس شورای اسلامی رای اعتماد اخذ نخواهند کرد.”
این اظهارات با حملات احمدی نژاد به باهنر در یک برنامه زنده تلویزیونی پاسخ داده شد: “شنیده ام برخی از نمایندگان البته دو نفر گفته اند چهار نفر یا پنج نفر از وزرای پیشنهادی حتما رای نمی اورند، نمی دانم این موضوع را از کجا می گویند چرا که الان مجلس تعطیل است و رای هم مخفی است.”
سرانجام مجلس در ماه شهریور سال 88 تنها به 3 کاندیدای وزارت رای اعتماد نداد تا باهنر در یک افشا گری بی سابقه اعلام کند، مجلس با “دستور” آیت الله خامنه ای صلاحیت بسیاری از کاندیداها را تایید کرد و اگر پای رهبر جمهوری اسلامی در میان نبود، 9 وزیر پیشنهادی محمود احمدی نژاد شکست خورده از مجلس خارج می شدند.
اما علی اصغر زارعی از نمایندگان حامی احمدی نژاد این ادعای باهنر را رد و تاکید کرد: “باهنر تلاش کرد 6 تا 7 نفر از وزرای پیشنهادی رای نیاورند اما وقتی احساس کرد که فضای مجلس از دستش خارج شده مستمسک به نظر رهبری شد.”
باهنر یک ماه پس از آن نیز به تهدید دولت پرداخت و گفت: “ما از امکانات و اختیارات قانونی‌مان در قبال دولت استفاده کرده و می‌کوشیم دولت را وادار به عمل به قانون کنیم.”
تلاش برای ایستادن روی سه
اما حالا پس از آنکه باهنر سنگرهای قدرت خود در مجلس هشتم را یکی پس از دیگری از دست داده، با زبان دیگری وارد صحبت با محمود احمدی نژاد شده؛ از همین روست که در مصاحبه با ایرنا روایت متفاوتی از شهریور 88 بازگو کرده و از تلاش هایش برای کسب رای اعتماد برای وزرای دولت دهم سخن گفته است: “بنده به واسطه تجربه ای که در مجلس داشتم زمانی که لیست آقای رییس جمور را برای دولت دهم دیدم، گفتم ممکن است که هفت یا هشت وزیر رای نیاورد. برخی ها فکر می کردند که باهنر عوض شده است در حالی که من در آن زمان جو عمومی مجلس را بیان کردم؛ پس از اینکه رهبر معظم انقلاب اظهار تمایل کردند که وزرا رای بیاورند با تلاش های بسیاری که انجام دادیم که عدد بر روی سه ایستاد و تنها سه وزیر پیشنهادی رای نیاوردند.”
هاشمی باید زودتر موضع می گرفت
باهنر در برابر به طور تلویحی به انتقاد از علی اکبر هاشمی برخاسته و وی را به عدم موضع گیری در مقابل جنبش مخالفان دولت متهم کرده است: “توقع از هاشمی رفسنجانی این بود که بعد جریان فتنه موضع خود را بیان می کرد و زودتر از این ها موضع شفاف می گرفت.”
البته این اتهامی است که حامیان محمود احمدی نژاد به خود باهنر وارد می کنند. برای نمونه محمود احمدی بی‌غش از نمایندگان وابسته به دولت مستقر، همزمان با حذف وی از هیات رئیسه مجلس هشتم در نقد رفتار سیاسی باهنر پس از انتخابات گفته بود: “متاسفانه باهنر در حوادث پس از انتخابات موضع گیری ثابتی نداشته و تعادل را رعایت نکرد.”
باهنر و فائزه هاشمی
دیگر اتهام باهنر دیدار با فائزه هاشمی اعلام شده بود. بی غش در این ارتباط گفته بود: “متاسفانه باهنر از موضع نائب رئیسی مجلس با فائزه هاشمی، یکی از سران فتنه که در ارتباط مستقیم با انگلیس است دیدار کرد.”
دیروز محمدرضا باهنر با تایید اینکه “برخی فرزندان خواص مشکلات سیاسی دارند” اما خاطرنشان کرد: “فرزندان مسئولین اگر مشکلات سیاسی و اقتصادی دارند باید با آنان برخورد شود، در دادگاه اسلامی اگر کسی محکوم به اعدام شد اعدامش می کنند ولی حق تهمت زدن به او را نداریم. ”
تعیین شرط برای اصلاح طلبان
اما نماینده شش دوره مجلس، روز گذشته همچنین از انتخابات پارلمانی سال 90 نیز سخن گفت و تاکید کرد که اگر اصلاح طلبان می خواهند در انتخابات حضور داشته باشند می بایست دو شرط را برآورده کنند: “نخست اینکه اصلاح طلبی را معنا کنند و بایدها و نبایدهای آن را مشخص کنند و دوم اینکه تکلیف خود را با سران فتنه مشخص کنند.”
باهنر همچنین خاطر نشان کرده است: “اگر اصلاح طلبان هنجارشکن باشند حق ورود به صحنه انتخابات را ندارند.”
محمدرضا باهنر تنها از حضور در دو دوره مجلس محروم ماند: مجلس اول و مجلس ششم. یعنی همان مجلس هایی که گروه های تحول خواه و غیر محافظه کار توانستند از حق کاندیداتوری برای نمایندگی مردم در پارلمان برخوردار شوند.
گفتنی است محمدرضا با هنر اواخر ماه گذشته نیز به حمایت از محمود احمدی نژاد پرداخته و از غبطه خوردن به حال وی خبر داده بود: “ایشان ( احمدی نژاد ) به من محبت زیادی دارد و من شرمنده ام. بنده هم به ایشان بسیار غبطه می خورم زیرا ظرفیت هایی دارد که من ندارم، اما این دلیل نمی شود که نظرم را راجع به برنامه پنجم نگویم.”
