یک عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان مجلس به روز میگوید جناح های سیاسی طرفدار دولت و جناح اصلاح طلب دنبال پروژه عبور از روحانی هستند.
به گفته بهرام بیرانوند، عضو فراکسیون ایثارگران و فراکسیون پایداری، جبهه پایداری و فراکسیون اصولگرایان در پی گذاشتن چوب لای چرخ دولت نیستند ولی عده ای قصد دارند دولت روحانی را بترسانند و امتیاز بگیرند.
کارت زرد به سه وزیر، بیش از ۱۴۰۰ تذکر به وزرا و کابینه حسن روحانی در عرض سه ماه و احضار مکرر وزرا به مجلس، طی روزها و هفته های اخیر، انتقادات زیادی را متوجه مجلس کرده است؛ انتقاداتی که حتی دامنه آن به خود مجلسی ها هم کشیده شده و برخی نمایندگان مجلس همچون مسعود پزشکیان هم به انتقاد از این حجم از سئوال و احضار و تذکر پرداخته اند. خیلی ها جبهه پایداری، تشکلی که مصباح یزدی به عنوان پدر معنوی آن شناخته می شود و اعضایش، حامیان دولت قبلی هستند را در پشت این احضارها و تذکرها می دانند. فراکسیون پایداری در مجلس به عنوان لیدر مخالفان دولت روحانی شناخته می شود و بیشترین حجم سئوال و احضار وزرا از سوی نمایندگان عضو این فراکسیون صورت می گیرد.
بهرام بیرانوند اما در مصاحبه با “روز” این حجم از احضار و سئوال و تذکر را طبیعی می داند و می گوید که در جهت کمک به دولت برای انجام وظیفه اش، چنین سئوالات و تذکرات و احضارهایی صورت می گیرد.
مصاحبه “روز” با این نماینده مجلس در پی می آید.
آقای بیرانوند، فراکسیون پایداری به عنوان لیدر مخالفان دولت روحانی در مجلس شناخته و گفته می شود اعضای جبهه پایداری که کاندیدایشان در انتخابات شکست خورد حالا با احضار مکرر وزرا و سئوال های پی در پی جلو دولت ایستاده اند. آیا این نحوه برخورد با دولت و وزرا، دستور تشکیلاتی است؟
برداشت من این است که این ادعای کج منزل خیر است. یعنی اینکه بیاییم برای دولت خدای ناکرده دشمنی بتراشیم که کمک به دولت برای انجام امورش نیست. به نظر ما اینکه بیاییم فضایی ایجاد کنیم برای دولتی که محتاج فضای آرام برای کار است، مخالف موهومی بتراشیم و شاخ و برگ بدان بدهیم جفا به دولت روحانی است. آدرس می دهم به شما؛ برخی شخصیت هایی که بال ملخ آوردند در دیگ انتخابات انداختند و الان داد انا شریک سر می دهند، حرف هایی می زنند که ما احساس می کنیم در جهت کمک به دولت آقای روحانی نیست. ما قائل به کمک به دولت آقای روحانی هستیم. ما به جناح های سیاسی طرفدار دولت و جناح اصلاح طلب، این هشدار را می دهیم که دنبال پروژه عبور از روحانی نباشید.
یعنی جناح های سیاسی طرفدار دولت و جناح اصلاح طلب دنبال پروژه عبور از روحانی هستند؟
بله و ما به آنها هشدار می دهیم که دنبال چنین پروژه ای نباشند. آقای روحانی رئیس جمهور منتخب است و باید کمک کنیم شعارهایی را که داده است محقق بکند.
اما گفته می شود در حال حاضر فراکسیون پایداری و برخی اصولگرایان در مجلس با نوع رفتاری که در قالب احضار و تذکر و سئوال و کارت زرد در قبال دولت پیش گرفته اند مانع از تحقق شعارهای آقای روحانی هستند.
من برای شما یک ضرب المثل بگویم. گفت یکی از کنار یکی رد شد گفت من شنیدم شما مرده ای. گفت نه من زنده ام.طرف گفت نه آخر آدم موثقی گفت شما مرده ای. متوجه عرض بنده شدید؟ حالا چه جبهه پایداری و چه فراکسیون اصولگرایان، مرام و نحوه تعامل اش با دولت را در قالب بیانیه اعلام کرده اما یک عده ای قصد دارند دولت روحانی را بترسانند و از دولت امتیاز بگیرند. دارند به آقای روحانی جفا می کنند. نه جبهه پایداری و نه فراکسیون اصولگرایان در پی گذاشتن چوب لای چرخ دولت روحانی مطلقا نیستند، چرا که دولت روحانی را بازوی نظام می دانند که الان وظیفه اجرا گردنش است. ما دولت را شبیه طبیبی می دانیم که برای امر طبابت و کمک به حل مشکل جامعه روی کار آمده. مجلس خود را موظف می داند به این طبیب کمک کند تا وظایف خود را بهتر انجام دهد. سئوال مجلس از وزرا در ارتباط با وظایف شان بوده. نه اختصاص به این دولت دارد نه دولت قبل. بلکه بخشی از قانون وظایف نمایندگی مجلس و در راستای کمک به وزرا در جهت انجام وظایف محول شان است.
اما آقای روحانی هم به دلیل کثرت سئوال از وزرا، مطرح کردن تقاضاهایی که به گفته او “منطبق با قانون نیست” و تهدید وزرا انتقاد کرده.
ما از سه وزیر در صحن علنی سئوال کردیم. وزیر اول آقای طیب نیا، وزیر محترم اقتصاد بود؛ وزیری که بالاترین رای را در روز رای اعتماد از همین نمایندگان گرفت. بعضی اظهارنظرهای ناشیانه مقامات مالی و پولی و همچنین عدم اتخاذ سیاست هایی که منجر به نتیجه گیری سریع در اقتصاد بشود منجر به این شد که وزیر بیاید و پاسخ دهد. بحث دیگر، بحث آقای فرجی دانا بود که برخلاف وعده ای که داده شده بود همه آنهایی را آورده که در مجلس با اقبال روبرو نشده بودند و مجلس بیم آن داشت که آنها در فضای دانشگاهها به نحو دیگری عمل کنند. در این مورد سئوال شد. بحث دیگر در ارتباط با وزیر فرهنگ و ارشاد و وظایف ایشان و نحوه تعامل ایشان با مطبوعات و سهل انگاری که ممکن است در عرصه فرهنگ به وجود بیاید یا آمده است. سه وزیر سئوال شدند و پاسخ دادند و نمایندگان ملت از این پاسخ ها قانع نشدند. این به وزیر کمک می کند وظایف اش را طوری انجام بدهد که موجب رضایت ناظر بشود. قانونا مجلس ناظر بر اجرای امور است و این امر گله بردار نیست. همان قانون که به وزیر اختیار دخل و تصرف در اموال را می دهد به وزیر اختیار می دهد، به رئیس جمهور اختیار می دهد، همان قانون هم به مجلس شان نظارت داده و ما سئوال نمایندگان مجلس از وزرا را در ارتباط و کمک به انجام وظایف می دانیم و لاغیر.
یعنی رد می کنید سخن آقای روحانی را که گفته اند…
آن چیزی که در صحن طرح شد و ده ها میلیون آدم از صحن علنی مجلس شنیدند در ارتباط با انجام وظایف نمایندگان است.
بحث صحن علنی مجلس نیست. آقای روحانی صراحتا گفته که “ سئوال حق نمایندگان است، اما چنین حجمی از سئوال از وزرا با حجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضا برخی از تقاضاها و درخواستها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن نباید تهدید شود”.
ببینید توضیح می دهم. این قانون است که بیایند مجلس و به نمایندگان مجلس توضیح بدهند. مختص این دولت هم نیست. معمولا سه شنبه ها بعد از ظهر، وزرا در کمیسیون های تخصصی برای تعامل و پاسخ به سئوالات حضور پیدا می کنند. فضای کمیسیون ها و فضای رد و بدل شدن سئوال بین نماینده ها و وزرا، فضای تعامل و همفکری و همراه شدن است. غرض ما هم همین است. این را برای شما بگویم آقای چیت چیان با اینکه حق انشعاب برق را از مبلغ ۲۰۰ تومان به میانگین بالای ۸۰۰ تومان تغییر دادند و نمایندگان از سوی مردم تحت سئوال قرار گرفتند، از ایشان در این ارتباط سئوال شد و آمدند مجلس توضیح دادند و نماینده ها قانع شدند. ما مومن به بعضی و نکفر به بعضی نباید باشیم. مجموعه را یکجا باید ببینیم. ۴ وزیر به مجلس آمده اند یک وزیر پاسخ اش قانع کننده بوده و سه وزیر پاسخ شان قانع کننده نبوده. این مطلقا چیزی غیر طبیعی نیست.
بحث فقط کارت زردها نیست بلکه حجم بالای سئوالات و تذکرهاست. مثلا ماه گذشته معاون نظارت مجلس گزارشی از نظارت خود بر عملکرد سه ماه اول دولت روحانی منتشر کرده که بر اساس اطلاعات مندرج در آن، نمایندگان مجلس از شهریور ماه سال جاری تا هفته نخست آذر ماه٬ بیش از ۱۴۰۰ بار به وزرای دولت روحانی تذکر دادهاند.
من عرض می کنم اتفاقا در فضای انتخابات یکی از نکاتی که به دولت احمدی نژاد حمله شد همین بود که شما در ۳ ماه آخر احمدی نژاد شاهد چند تذکر بودید. نماینده ها جهت انجام وظایف وزرا به آنها تذکر می دهند. این تذکرها نه دعوا است نه چیز دیگر، فقط در جهت هوشیار کردن وزرا است. مثلا من به شما عرض بکنم در حوزه انتخابیه ما بیمارستانی که نزدیک به ۴۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد امسال بودجه حداقلی برایش گذاشته اند. ما در صحن تذکر می دهیم جناب آقای وزیر مسکن و شهرسازی، تقاضای ما تسریع در تکمیل بیمارستان آیت الله بروجردی است. قرار نیست که به کسی با این تذکر بربخورد.
اشاره به دولت احمدی نژاد کردید اتفاقا یکی از انتقاداتی که مطرح است و از سوی برخی نمایندگان همچون آقای پزشکیان هم مطرح شده این است که نمایندگانی که الان مدام به وزرا تذکر می دهند یا احضار و سئوال و.. می کنند در زمان دولت احمدی نژاد سکوت کرده بودند و..
من تمایلی به ورود به مباحث جناحی ندارم. منتهی شما را ارجاع می دهم به سایت خانه ملت، خبرگزاری ها و اینترنت و شما ببینید تذکرات نمایندگان را به دولت های مختلف. این عدد و رقم است و قابل مقایسه. ببینید، دولت آقای روحانی دولت تدبیر و امید است و شعاری که داده شعار اعتدال است. هر سه شعاری که داده شعارهای قشنگی است و ما هم مایلیم و وظیفه مان است که به دولتی که وسط میدان اجرا است کمک کنیم. اینکه اگر هر کسی هر صدایی را که از هر گوشه ای در جهت انجام وظایف دولت برخاست، طور دیگری تعبیر بکند این اختیار با خودش است ولی واقعیت این است که نظر ما این گونه است و دولت برای موفقیت در انجام امورش بهتر است نظر دلسوزان را در نظر بگیرد. وظیفه ما این است که نظر ناصحین را دوست بداریم نه اینکه از نصیحت، نصیحت کنندگان بدمان بیاید. ما موظف هستیم در عقل دیگران شریک بشویم. من یک توضیحی به شما بدهم که به درد خوانندگان شما هم می خورد.ما معمولا بعد از ظهرهای یکشنبه، سه شنبه و چهارشنبه کمیسیون داریم و تقریبا در همه بعدازظهرهایی که کمیسیون داریم یا روی یک طرح پیشنهادی نمایندگان کار می کنیم یا روی لایحه دولت کار تخصصی می کنیم برای صحن آمدن. نماینده غالب دستگاه های مرتبط در جلسه حضور دارند، وقت صحبت دارند و اصلا ما استقبال می کنیم که نظرات کارشناسان را در تدوین طرح ها و لوایح لحاظ کنیم. این به غنای مصوبات کمک خواهد کرد. ما که قرار نیست بگوییم فهم ما بر فهم همه غالب است. می گویند همه چیز را همگان دانند و همگان در یک فضای توام با عدالت باید کمک کنند.