ساسی مانکن و حقوق شهروندی ما

احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی

اگر کسی از من بپرسد چرا در انتخابات ریاست جمهوری آقای کروبی را بر آقای موسوی ترجیح می‌دهم صریح و صادقانه پاسخ خواهم داد: به علت دیدارش با ساسی مانکن.

متاسفانه این روزها حتی از برخی حامیان آقای کروبی هم شنیده می‌شود که چرا در جمع دیدار کنندگان از شیخ، ساسی مانکن هم حضور داشته است؟ این پرسش اعتراضی به علت نگاه تبعیض آمیزی که در پشت آن نهفته است، واقعا مرا خشمگین می‌کند.

مگر ساسی مانکن انسان نیست؟ مگر او ایرانی نیست؟ مگر او نباید رای دهد؟ مگر او حق دیدار با یک کاندیدای ریاست جمهوری را ندارد؟ مگر ساسی مانکن شهروند این کشور نیست؟

آیا یک کاندیدای ریاست جمهوری برای دیدار با شهروندان باید آنها را “گزینش” کند همانگونه که نظام جمهوری اسلامی برای استخدام افراد چنین می‌کند؟

بدبختانه اصل گزینش که به صورت یکی از ارکان نظام سیاسی در آمده و روح ناپیدای یکی از بدترین انواع تبعیض را در تمام ساختار سیاسی و اجتماعی کشور ما بسط داده است، به صورت ناخودآگاه ذهن و ضمیر بسیاری از ما را هم تسخیر کرده و باعث بازتولید تبعیض در کشور شده است.

چرا ساسی مانکن نباید دیداری با یک کاندیدای ریاست جمهوری داشته باشد و چرا یک کاندیدا باید از روبرو شدن با شهروندی مثل او بهراسد؟

ممکن است گفته شود، چنین دیداری افراد متدین را ناراضی و حکومت را تحریک می‌کند. مگر انتخابات امری است صرفا مربوط به افراد متدین و دیگر ایرانیان در آن سهم و نقشی ندارند؟

مگر رفتار انتخاباتی یک کاندیدا باید بر مبنای حساسیت‌های حکومت تعریف و تبیین شود؟

اگر چنین باشد، پس با خانم شیرین عبادی هم نباید دیداری صورت گیرد ، چرا که او به شدت مورد حساسیت دستگاههای امنیتی است و برداشتن حجابش در خارج از کشور نیز سبب ناخشنودی افراد دیندار است.

از مهندس عزت‌الله سحابی و  دکتر سروش و دکتر پیمان و دکتر ابراهیم یزدی هم باید پرهیز شود، چون آنان هم از نگاه حکومت غیر خودی محسوب می‌شوند. از روبرو شدن با غلامحسین کرباسچی و عطاءالله مهاجرانی و محسن کدیور و عباس عبدی و عماد باقی و اکبر گنجی هم باید ترسید چرا که به انواع اتهام‌ها متهم شده‌اند. با دفتر تحکیم وحدت و سازمان دانش آموختگان هم نباید تماس داشت چون از نظام فاصله دارند.

متاسفانه بسیاری از سران اصلاح طلب، با در نظر گرفتن ملاحظات فوق، از رویارو شدن با افراد و گروههایی که ذکر آن رفت، می‌پرهیزند و برای برنامه‌های دیداری خود نظام گزینش را به خدمت گرفته‌اند.

آیا شخصیت‌هایی که در مقام یک شهروند عادی حتی برای دیدار با شهروندان متفاوت، منتقد و دگراندیش هزار ملاحظه دارند، به هنگام دستیابی به مقامی رسمی، در دفاع از حقوق تضییع شده آنان ملاحظه کاری نمی‌کنند؟

اما در بین شخصیت‌های نزدیک به نظام، آقای کروبی در این مورد یک استثناست. او از دیدار با ایرانیان از هر دسته و گروه و قشری هراس ندارد و عملا حصارهای تبعیض‌آمیزی را که بین ایرانیان کشیده شده، نادیده می‌گیرد و بی اعتبار می‌کند.

در این چارچوب است که دیدار مهدی کروبی با ساسی مانکن مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند. قاعدتا ساسی مانکن از نقطه نظر فردی نیازی به دیدار با مقام‌های رسمی و کاندیداهای ریاست جمهوری را ندارد، اما اظهار شگفتی برخی محافل سیاسی از دیدار یک کاندیدای ریاست جمهوری با او در حقیقت، توهین به حقوق شهروندی همه ما ایرانیان است.