باید به ملاهای ایران گفت اگر می خواهید انتخابات تقلبی برگزار کنید، لا اقل نتایج آن را طوری تنظیم کنید که در باور بگنجد! بر اساس آمار رسمی اعلام شده از انتخابات ریاست جمهوری ایران در روز جمعه، محمود احمدی نژاد رئیس جمهور فعلی کشور با کسب 63 درصد از آرا و اختصاص اکثریت آرای مأخوذه در 30 استان کشور، گوی سبقت را از سه نامزد رقیب خود ربوده است. نکته شگفت انگیز تر این است که احمدی نژاد در رقابت با رقبای اصلاح طلب خود، حتی در کسب آرای شهرهای محل تولد آنها و در میان گروه های بومی خودشان، به طرز غیرعادی موفق تر بوده است.
هیچ کس نمی تواند با قطعیت بگوید انتخابات ایران غیرمعتبر بوده است، زیرا نظرسنجی ها در این کشور تحت نظارت یا بازنگری مستقل نیست. اما دست کم یکی از نظرسنجی ها نشان می دهد علیرغم التهابات و نارضایتی عمومی از اظهارات ضد غربی احمدی نژاد، آمار درست است و همایش او به همان اندازه محبوب است که آنها سعی در نمایش اش دارند. با اینحال، بعید به نظر برسد نظرسنجی های دقیقی در ایران ترتیب داده شوند و این مطالعات به شیوه ای برگزار نمی شوند که نسبت به مشکوک بودن نتایج انتخابات، اطمینان خاطر بدهند.
سؤالی که جالب تر از ابهام درباره دستکاری انتخابات است، این است که آمریکا باید در برابر نتایج این انتخابات چه کار کند؟ همزمان با اوج گرفتن تظاهرات در ایران و درحالیکه هزارن معترض روز دوشنبه به خیابان های تهران سرازیر شدند، بعضی از محافظه کاران از اوباما می خواهند دخالت کند. سناتور جمهوری خواه جان مک کین از ایالت آریزونا می گوید: «گزارش های اولیه از مسؤولان دولت آمریکا نشان می دهد آنها قصد تغییر در سیاست گفتگو و یا سایر رویکرد هایشان را ندارند. من فکر می کنم باید رژیم ایران را محکوم کرد.»
مک کین درست می گوید که اوباما تمایلی به محکوم کردن ایران نشان نداده است: وی در کنفرانس خبری روز دوشنبه تنها به ذکر «ناراحت بودن» از اوضاعی که در ایران در جریان است اکتفا کرد و به غیر از آن، سکوت را پیشه خود کرده است. اگر مک کین فکر می کند اتخاذ یک موضع افراطی، راه موفقیت در پرداختن به مسأله ایران است، احتمالاً در هشت سال گذشته مربوط به دوره حکومت بوش خواب بوده است. دوره ای که تهران را در موضع ژئوپلتیک قدرتمندی قرار داد و سبب پیروز شدن احمدی نژاد در سال 2005 شد.
آنچه درباره ایران بیشتر مایه نگرانی است، تمایل آنها برای بدست آوردن تسلیحات هسته ای و پشتیبانی آنها از گروه های تروریستی ضد آمریکائی و ضد اسرائیلی در سراسر خاورمیانه است. حتی اگر میر حسین موسوی نامزد اصلاح طلب در روز جمعه به پیروزی دست پیدا نمی کرد، سیاست های کشور در این موارد دچار تغییری نمی شد؛ زیرا مسؤلیت آنها در قلمروی اختیارات آیت الله علی خامنه ای و گمشاتگان وی است نه رئیس جمهور. از آن گذشته، تاریخ نشان داده اظهارات ضد ایرانی و پیگیری تحریم ها بدون تلاش واقعی به سوی دموکراسی تنها به تقویت رژیم حاکم منجر می شود. اگر واشنگتن بنای حمایت از جنبش مخالف را دارد، عاقلانه ترین اقدام، پیگیری رویکرد تماس با مردم ایران و باز نگهداشتن درهای دیپلماتیک است.
منبع: لوس آنجلس تایمز- 16 ژوئن 2009
www.latimes.com/news/opinion/commentary/la-ed-iran16-2009jun16,0,435878.story
