در زندان و با دستان خالی هم ساکت نمی مانیم

خانواده های 4 زندانی سیاسی که از روز شنبه همراه با 8 زندانی سیاسی دیگر دست به اعتصاب غذا زده اند در مصاحبه با “روز” نسبت به وضعیت آنان ابراز نگرانی کردنداما در عین حال از قول زندانیان خبر دادند که زندانیان ساکت نمی مانند

خانواده های قربان بهزادیان نژاد، امیرخسرو دلیرثانی، حسن اسدی زیدآبادی و عماد بهاور به “روز” گفته اند که بعد از ملاقات روز یکشنبه و به دلیل قطع تلفن های بند 350 اوین ، تا هفته آینده موفق به کسب اطلاع از وضعیت این زندانیان نخواهند بود و این مساله بیشتر بر نگرانی آنها دامن زده است.

12 زندانی سیاسی بند 350 زندان اوین در اعتراض به جان باختن هدی صابر و هاله سحابی از روز شنبه دست به اعتصاب غذای نامحدود زده اند. خانواده های 6 تن از این زندانیان به “روز” گفته بودند که این زندانیان خواهان معرفی و مجازات عاملان قتل هدی صابر و هاله سحابی هستند و مسولان باید به این خواسته توجه کرده و از رخداد فاجعه ای دیگر جلوگیری کنند.

خانواده های عمادالدین باقی، بهمن احمدی امویی، فیض الله عرب سرخی، ابوالفضل قدیانی، عبدالله مومنی و عماد بهاور به “روز” خبرداده بودند که این زندانیان در ملاقات هفته قبل گفته بودند کشته شدن هاله سحابی و هدی صابر را تحمل نخواهند کرد.

 اکنون خانواده های 4 نفر دیگر از این اعتصاب کنندگان از آخرین وضعیت این زندانیان سیاسی به “روز” گفته اند. همزمان واکنش ها به اعتصاب غذای این زندانیان نیز ادامه دارد و گروهها و طیف های مختلف سیاسی در بیانیه ها و نامه هایی نسبت به این مساله اعلام موضع کرده اند.

اما در این میان و بعد از آزادی عمادالدین باقی که دوران محکومیت اش پایان یافت و 19 روز بیشتر او را در زندان نگه داشتند، شب گذشته محمد جواد مظفر، نایب رئیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان و عضو شورای مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به مرخصی آمد. این دو نفر از اعتصاب کنندگان بودند.

مهدی کریمیان اقبال، از اعضای جبهه مشارکت، اکنون و پس از آزادی باقی به جمع اعتصاب کنندگان پیوسته هرچند  گفته می شود او از ابتدا جزو اعتصاب کنندگان بوده اما  ترجیح داده بود برای حفظ امنیت خانواده اش، نام او به عنوان اعتصاب کننده اعلام نشود.

 

نگرانی از بیخبری و عدم دسترسی

دکتر قربان بهزادیان نژاد، مشاور و رئیس ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی جزو 12 زندانی است که دست به اعتصاب غذا زد ه اند.

همسر این استاد دانشگاه که روز دوشنبه موفق به ملاقات با او شده به “روز” می گوید: همسرم به خاطر آقای صابر مشکی پوشیده بود. از نظر روحی و جسمی هم مشکلی نداشت و همراه با 11 نفر دیگر همچنان در اعتصاب غذا است.

از همسر دکتر بهزادیان نژاد درباره اعتصاب غذا و وضعیت به وجود آمده بعد از جان باختن آقای صابر می پرسم؛ می گوید: من در این باره حرفی به دکتر نزدم خودشان شرایط را بهتر از من میدانند، ما شرایط داخل زندان را خوب نمیدانیم. بالاخره شرایط خاصی است و تصمیم گرفته اند که چنین کنند و من قاعدتا به این تصمیم احترام می گذارم.

او سپس با اشاره به نگرانی خانواده ها می افزاید: واقعا نگران ایم مخصوصا اینکه ارتباطی هم نداریم؛ از دوشنبه صبح که ایشان را دیدم تا دوشنبه هفته دیگر در بی خبری مطلق به سر می بریم. تلفن های بند 350 قطع است و هیچ دسترسی به انها نداریم هر اتفاقی بیفتد هم خبردار نخواهیم شد و این بسیار نگران کننده است تا هفته دیگر که از صبح زود برویم و ببینیم اوضاع از چه قرار است.

 

اعتصاب تنها راه بود

عاطفه خلفی، همسر حسن اسدی زیدآبادی نیز در مصاحبه با “روز” می گوید اعتصاب غذا اولین انتخاب همسر او و سایر زندانیان نبوده و انها برای رساندن صدای اعتراض شان ناچار از اعتصاب غذا شده اند.

حسن اسدی زیدابادی، دبیر کمیته حقوقی سازمان دانش آموختگان ادوار تحکیم است و همسرش روز دوشنبه با او ملاقات کرده.

خانم خلفی می گوید: آقای اسدی حالش خوب بودکمی ضعف داشت اما در مجموع حالش خوب بود و روحیه ای خوبی هم داشت.

او درباره اعتصاب غذای همسرش و 11 زندانی سیاسی دیگر می گوید: در همان بیانیه ای که همزمان با شروع اعتصاب ، این زندانیان سیاسی اعلام کردند مشخص بود که این اعتصاب ، اعتراض است بالاخره باید به وضعیت فعلی رسیدگی شود. تحمل وضعیت فعلی برای خانواده ها و خود زندانیان سخت است.

همسر  اسدی زیدآبادی می افزاید: تحمل اتفاقات ناگواری که در زندان رخ داده خیلی سخت است اتفاقی که برای آقای صابر افتاد ممکن است برای بقیه هم بیفتد و این واقعا باعث نگرانی شدید ماست. این دوستان همه حبس های طویل المدت دارند و تحمل این شرایط بسیار سخت است.

خانم خلفی اعتصاب غذا را آخرین راه برای اعتراض میداند و می گوید: اعتصاب برای همسر من و بقیه اولین راهی نبوده که انتخاب کنند. همسر من همیشه مخالف اعتصاب بود، اما الان چاره و راه دیگری پیش رویشان نیست که بتوانند صدایشان را برسانند.

او به نگرانی خود و خانواده اش اشاره می کند و می گوید: من خود واقعا احساس ناراحتی و نگرانی می کنم. همسرم صحیح و سالم رفت زندان.حالا هم هر روز آنجا با ورزش سعی میکند خود را سالم نگهدارد. خیلی نگران ام که این اعتصاب برای او و سایر دوستان مشکلی پیش بیاورد. بخصوص اینکه این هفته کاملا در بی خبری مطلق خواهیم بود تا باز دوشنبه برسد و به ملاقات برویم و ببینیم در چه وضعی هستند. از ملاقات که برگشتم همین طور دلشوره دارم که مبادا اتفاق ناگواری بیفتد، مبادا چیزی شود و به ما هم خبر ندهند و …

همسر آقای اسدی زیدآبادی می افزاید: امیدوارم این دوستان تقاضاهای بزرگان و همچنین تقاضای خانواد ه های هاله سحابی و هدی صابر را بشنوند و اعتصابشان را بشکنند. روز ملاقات خانواده آقای صابر آمدند و نامه ای به مسئولان اداری زندان دادند که به دست زندانیان برسد. آنها در این نامه خواستار شکستن اعتصاب شده اند؛ امیدوارم دست آنها برسد و اعتصابشان را بشکنند.

 

تنها راه برای اعتراض به ظلم

امیرخسرو دلیر ثانی دیگر زندانی سیاسی است که در اعتصاب غذا به سر می برد. او پیش از این به اتفاق هدی صابر در اعتراض به کشته شدن هاله سحابی و رفتاری که با خانواده او شد، دست به اعتصاب غذا زده بود.

هدی صابر جان باخت و آقای دلیرثانی پس از درخواست های زیادی که صورت گرفت روز دوشنبه هفته قبل و پس از مراسمی که در بند 350 برای آقای صابر گرفته بودند به اعتصاب غذایش پایان داد.

او اما از روز شنبه مجددا همراه با 11 زندانی دیگر اعتصاب غذا را آغاز کرده و همسرش به “روز” می گوید: روز دوشنبه ملاقات داشتیم و همسرم از نظرجسمی و روحی شرایط خوبی داشت؛ در اصل از نظر روحی نسبت به هفته قبل بهتر شده بود.

شیوا فلاح، همسر آقای دلیرثانی می افزاید: هفته پیش روز دوشنبه بعد از مراسمی که در بند 350 گرفتند همسرم اعتصابش را شکست اما باز از شنبه شروع کرده و من خیلی نگران ام؛ به ایشان هم این نگرانی را منتقل کردم و گفتم که شرایط و وضعیت خانواده را هم در نظر بگیر اما گفت ما تصمیم جمعی گرفته ایم و ادامه خواهیم داد و شما نگران نباشید و …

او اعتصاب غذا را تنها راهی میداند که زندانیان سیاسی برای بیان ظلم داشته اند و توضیح میدهد: احساس میکنم که واقعا از دست رفتن آقای صابر خیلی مصیبت بزرگی بود و روی همه این عزیزان تاثیر گذاشته و اعتصاب تنها راهی است که بتوانند این روند ظلم را تحمل کنند. تنها راهی که برایشان مانده اعتصاب است؛ همسرم می گفت همه زندانیان سیاسی بند 350 میخواستند اعتصاب کنند اما خیلی سخت بود و ممکن بود مشکلات بیشتری برای آنها ایجاد شود لذا تصمیم گرفتند 12 نفر دست به اعتصاب بزنند و همسرم هم  به عنوان نماینده ملی ـ– مذهبی ها دست به اعتصاب زده.

خانم فلاح می افزاید: آنها میخواهند با این کار بگویند دیگر نمی توانیم این ظلم و ستم را تحمل کنیم؛ باید برای این روند فکری شود. بخصوص اتفاقی که برای هاله سحابی وو هدی صابر افتاد فاجعه ای بود که این زندانیان سیاسی می خواهند با اعتصابشان بگویند به آن اعتراض دارند. شاید این اعتراض باعث شود دیگر چنین اتفاقاتی را شاهد نباشیم.

همسر آقای دلیرثانی هم به بیخبری خانواده ها تا هفته آتی اشاره دارد و می گوید: همه خانواده ها نگران هستند، روز ملاقات همه خانواده ها این نگرانی ها را منتقل کردند اما همه جواب دادند که ما تصمیم جمعی گرفته ایم و ادامه میدهیم. یکی از علت های اصلی نگرانی ما هم همین است که اگر خدای ناکرده اتفاقی برای یکی از این عزیزان بیفتد ما تا هفته بعد مطلع نخواهیم شد در همین جمع یکی دو نفر هستند که ناراحتی جسمی دارند؛ همسرم می گفت به آنها گفتیم شما اعتصاب نکنید اما جواب دادند که خون ما رنگین تر از خون هدی صابر نیست و ما هم هستیم و …

خانم فلاح می افزاید: مرگ آقای صابر باعث شد زندانیان سیاسی عزم شان را در مبارزه با ظلم راسخ تر کنند. به آنها گفتیم صدای اعتراضتان را همه شنیده اند و همه را تحت تاثیر قرار داده.  امیدوارم حالا که میدانند صدایشان به همه رسیده اعتصابشان را بشکنند. هرچند وقتی به آنها گفتیم خانواده آقای صابر و خانواده خانم سحابی هم نامه داده و خواسته اند اعتصابتان را بشکنید گفتند ادامه خواهیم داد.

 

مادر عماد بهاور در اعتصاب

عماد بهاور، مسئول شاخه جوانان نهضت آزادی دیگر زندانی سیاسی است که اعتصاب غذا کرده، مادر او یکشنبه به “روز” گفته بود که تا وقتی فرزندش اعتصابش را نشکند او نیز لب به غذا نخواهد زد.

طاهره طاهریان اکنون ، همزمان با فرزندش در اعتصاب غذا است. به “روز” می گوید: دوشنبه که عماد را ملاقات کردیم ظاهر بدی نداشت ، در کل وضعیت مساعدی داشت . او هیچ وقت موافق و معتقد به اعتصاب نبود. این بار اما اینقدر فشار بر او و سایر زندانیان وارد شده و فاجعه ای که برای آقای صابر پیش آمد اینقدر آنها را اذیت کرده که چاره ای جز اعتصاب نداشتند. عماد می گفت چاره ای نبود باید یک جوری اعتراض میکردیم باید نشان میدادیم که در زندان و با دستان خالی هم ساکت نمی مانیم.

مادر آقای بهاور می افزاید: به او گفتم تا اعتصابت را نشکنی من هم هیچ نمیخورم و اعتصاب هستم اما گفت اعتصابشان نامحدود است. من هم همچنان ادامه میدهم و با پسرم همراهی میکنم.  اکنون مشکل بزرگ ما این است که تا هفته دیگر بیخبر هستیم و این خیلی خطرناک است. اگر اعتصابشان تا هفته دیگر ادامه داشته باشد و خطری آنها را تهدید کند چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ بچه های ما در شهادت نامه ای که دادند هشدار داده بودند انتظار داشتند رسیدگی شود، پی گیری شود، اما نشد و دست به اعتصاب زدند. دیروز هم رفتم دیدن آقای باقی که آزاد شده گفتند فعلا اعتصاب ها ادامه دارد و با همه اصرارهایی که برای شکستن اعتصاب است اما تصمیم دارند ادامه دهند.

 

درخواست خانواده های سحابی و صابر

واکنش ها به اعتصاب غذای 12 زندانی سیاسی همچنان ادامه دارد. خانواده هدی صابر روز دوشنبه با حضور در زندان اوین خواستار ملاقات و صحبت با زندانیانی شدندکه در اعتصاب غذا به سر می برند. هرچند به آنها چنین اجازه ای داده نشد اما آنها نامه ای به مسئولان اداری زندان دادند که به دست زندانیان اعتصاب کننده برسد.

در این نامه که نامه مشترک خانواده سحابی و خانواده صابر است و امضای زرین دخت عطایی، مادرهاله و همسر مهندس سحابی و همچنین تقی شامخی، همسر هاله سحابی را به همراه امضای خانواده هدی صابر دارد، خطاب به اعتصاب کنندگان آمده است: ضمن تقدیر از نامه شجاعانه و آگاهی بخش شما در مورد نحوه برخورد غیر اخلاقی زندان با هدی صابر به عنوان زندانی، همانگونه که هدی دوست نداشت تا اقدامش در مورد اعتصاب غذا مشقتی را متوجه دیگران کند ،بی گمان روح آن مرحوم و نیز هاله عزیز رضایت از ادامه اعتصاب غذای شما ندارند.

خانواده های سحابی و صابر نوشته اند: در این صورت اعتصاب غذای شما اگر چه نشان از علاقه ویژه شما به این عزیزان و اعتراض به مسببان آن دارد ولی خود عاملی در افزایش اندوه خانواده ها و دوستان است. بنابراین خواهشمندیم در همراهیتان با ما و با انباشت اندوه در دل، اعتصاب غذایتان را بشکنید .امید داریم جلوه های دیگری از بیان اعتراض شما بتواند به همین اندازه یا بیشتر تاثیر گذار باشد.

 

سایر واکنش ها

سازمان دانش آموختگان ادوار تحکیم وحدت، جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب هم در بیانیه هایی از اعتصاب کنندگان خواسته اند به اعتصاب غذای خود پایان دهند.

شورای هماهنگی راه سبز امید نیز در بیانیه ای خطاب به 12  زندانی اعتصاب کننده در اوین با تاکید بر اینکه “ندای حق خواهی شما به گوش ملت رسیده” از آنان خواست به اعتصاب غذای خود خاتمه دهند.

در این بیانیه آمده است: اگر خودکامگان صدای اعتراضتان را نشنیدند، مردم شریف و آگاهی که شما به پاس پاسداشت از حقوقشان در بند شده اید، شنیدند. شما سرمایه ها و امیدهای مردم ما هستید، همانطور که هاله و هدی بودند. انسان های شریفی که از آسودگی زندگی ذلت بار چشم پوشیدید و با قامتی استوار در راه احقاق حقوق حقة ملت ایستاده اید. حاکمیت نشان داده که در راه حفظ قدرت خویش حرمت هیچ حریمی را نگه نمی دارد و جان انسان ها را بی مقدار می شمرد.

این شورا از مردم خواسته است ساعت 10 تا 11 روز چهارشنبه اول تیرماه در همراهی با اعتصاب کنندگان ، ندای الله اکبر سر دهند.

سازمان ادوار در بیانیه خود اعتصاب غذای این زندانیان را لحظه تعیین کننده مقاومت در برابر سرکوب فزاینده حاکمیت دانسته و از مجامع بین‌المللی و حقوق‌بشری و از گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل خواسته نسبت به روند اتفاق افتاده در زندان‌های ایران واکنش نشان دهند و از نقض مکرر حقوق زندانیان سیاسی جلوگیری کنند و تلاش خود را برای پایان دادن به وضعیت تاسف‌بار زندان‌های ایران انجام دهند.

در این بیانیه یا اشاره به اینکه “بی‌توجهی به خواسته‌های زندانیان،سکه رایج دستگاه امنیتی و قضایی جمهوری‌اسلامی شده” از حاکمان ایران خواسته شده:  “از تاریخ ایران و جهان درس عبرت گرفته٬ و در پی برآورده کردن تمامی حقوق زندانیان سیاسی باشند. آنانی که به ناحق و به جرم ناکرده٬ روزگار در زندان سپری می‌کنند. مسوولیت جان تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی٬ در سراسر ایران با مسوولان جمهوری‌اسلامی است”.

جبهه مشارکت نیز در بیانیه خود خطاب به اعتصاب کنندگان نوشته :“عمق اندوه شما در شهادت مظلومانه هاله سحابی و هدی صابر قابل درک است همانگونه که ملت ما نه فقط داغدار آنها است بلکه سوگوار مرگ شرافت و مردانگی در وجود کسانی است که اگر دین ندارند ، آزاده هم نیستند ! ما شهادت می دهیم که شما اسوه های حق طبلی و مظلومیت رسالت خود را به تمامی انجام داده اید و دیگر نباید با جسم نحیف خود متحمل رنج بیشتر شوید بلکه باید جان سترگ خود را برای روزهایی که چندان دیر نیست به پرواز در آورید”.

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی دیگر تشکل اصلاح طلبی است که شاخه برون از کشورش در بیانیه ای خطاب به اعتصاب کنندگان نوشته: “سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بار دیگر ضمن یادآوری و هشدار نسبت به شرایط سخت و تنگناهای اسرای جنبش سبز، ظلم های رفته به زندانیان سیاسی و همچنین قدردانی از تظلم خواهی سرافرازانه ی 12 یار در اعتصاب غذا، اعلام می دارد؛ اکنون صدای اعتراض شما و شهدای جنبش به گوش آزادیخواهان رسیده و بیشتر نیز خواهد رسید، لذا تقاضا داریم تا برای جلوگیری از آسیب های بیشتر به سرمایه های گرانقدر جنبش سبز ایران نسبت به شکستن اعتصاب غذای خود اقدام نمایید”.