ایدئولوژی ها در طول تاریخ جز دیکتاتوری و جنایت ارمغانی برای بشریت نداشته است!! این جملات را بارها و بارها از افراد مختلف حتی مبارزین خسته سابق شنیده ایم افرادی که وعده بهشت و پایان تاریخ فوکویاما را باور کرده اند. قهرمان و قهرمان پروری مرده است. دیگر قرار نیست تغییری در جهان روی دهد زیرا سرمایه داری آزادیبخش همه نیازهای بشری را تامین کرده است: همه غرق در لذت مادی هستیم، خرید کنید، دنبال مد بروید، خود را نشان دهید، اگر هم رقابتی هست در مال اندوزی و گردآوری تولیدات بیفایده مد در هر جنبه اش در خانه هایمان است.
مردم ایده آل اگر در خیابان هم باشند در صفهای طویل اولین خریداران اپل هستند یا در صفهای طویل حراجی برندها همدیگر را هل می دهند تا زودتر به مد دست یابند. شعار یکی بخر و دوتا ببر! که ساخته و پرداخته بازاریان و بهتر بگویم بیزنس من های شیادی است که سفر به مشتری را ۵۰ درصد تخفیف می دهند. چه بیزنس من های مردم دوستی هستند! اما این را نمی گویند که در تمام طول سال به بهای رنج زنان کارگر ارزان هندی و بنگلادشی یا ویتنامی و تایلندی و چینی با کالاهای شان را با قیمتهای چند برابر فروخته اند و در آخر فصل به خاطر تغییر مد، اجناس باقیمانده و بنجل را با قیمت واقعی عرضه می کنند!
خیر اینها از ایدئولوژی نفرت ندارند، اینها ایدئولوژی شان سرمایه داری و سود افسار گسیخته است و در برابر، ما را از ایدئولوژی های دیگر منع می کنند، چراکه رنج و درد و جنگ در انتظارمان خواهد بود. ایدئولوژی اینها اخته است و هر چون و چرایی را بی پاسخ می گذارد. اگر اجازه رشد ملی گرایی یا مذهب را می دهند تا آنجا مجاز است که انسان ظاهریشان امل نباشد و با مد روز پیش بیاید، مهم نیست روسری سر می کند یا نه اگر به عقاید ما احترام بگذارید می توانید با ساپورت شیک سفره امام حسن برگزار کنید، اما یادتان باشد آن سفره هم باید از کالاهای مدرن پر شده باشد.
اگر اسلام مدرن و مصرفی را قبول ندارید خیلی خوب ما دموکراسی داریم، به گروههای افراطی برای کشتار مردم خاورمیانه بو گندو بپیوندید و به دلار زندگی کنید. همسایه و برادر خود را گردن بزنید زنان و دختران را در بازارهای مدرن به قیمت یک دلار بخرید، شاد باشید.
منادیان ایدئولوژی انباشت سرمایه جز سطحی نگری در تمام عرصه های حیات بشر چیزی برای گفتن ندارند.
برابری خواهی زنان و مردان تا آنجا مجاز است که خواستهای اقلیت مرفه جامعه را بیان کند. اگر فراتر رفتید برابری حقوق و دستمزد و حق داشتن شغل و حق انتخاب نوع زندگی را داشتید افراطی هستید و سرکوب خواهید شد.
در عرصه مبارزه سیاسی برای دستیابی به حقوق برابر در تصمیمات کلان، شما مجاز هستید تعداد نمایندگانتان را حتی تا ۳۰ درصد بالا ببرید و وقتی این رقم در عمل به ۱۰ درصد رسید خوشحال شوید، مهم نیست که در طول چهار سال نمایندگی زنان نماینده از تریبون هرگز سخن نگفته باشند یا در کمیسیونهای بی ربط عضو افتخاری باشد و هر از گاهی مصاحبه هایی کوچک دور از انظار عمومی انجام دهند و خواهان اعدام زنان خیابانی شوند و تنها برای زنان تکلیف مادر شدن بی هیچ حقی بر فرزندش تعیین کنند. ما هم می توانیم به لابی های بی تاثیر با اینها بسنده کنیم. اگر در حرکتهای خرده جنبش های دیگر اجتماعی مشارکت کنید یا حتی خواهان امنیت برای جامعه زنان کشور شوید در داخل تکلیفتان مشخص است! اما نمایندگان انباشت سرمایه در عرصه جهانی هم یاور دوستانشان در داخل هستند، کارناوال فحشا و زنان لخت مادرزاد در خیابانها ی مدرنشان راه می اندازند و به ما ثابت می کنند چقدر امل هستیم و معمولا این افراد لخت مادرزاد اسلام هراسی را دامن می زنند و خواسته ای ندارند.
مهم نیست تعداد کشته ها و زندانیان محکوم به اعدام در مصر بیشتر از روزهای انقلاب باشد و زنان آغازگر جنبش بوده باشند. مهم نیست مرگ غیرنظامیان در خاورمیانه روزمره شده یاشد، مهم نیست میلیونها زن و کودک آواره و تهی از هویت فردی و اجتماعی خود مانند کولی ها در چادرهای اهدایی سازمان ملل بدون بهره مندی از کوچکترین آثار تمدن، شب را به روز برسانند و وضعیت سلامت و بهداشت زنان اینجا موضوع دست دوم است. مرگ و میر کودکان چمن زنی محسوب می شود مهم نیست. به محاق رفتن آموزش زنان آواره اهمیتی ندارد، همین که بی آب و برق و بدون پزشک زنده مانده اند خودش منتی است. عدم امنیت زنان آواره که موضوعی اجتناب ناپذیراست؛ همینقدر بدانید که تجاوز به زنان و کودکان در اردوگاه ها کار خودی هاست.
در این ریاضت اقتصادی هم که ما به شما پیشنهاد کرده ایم، اگر قیمت تمامی کالاها اعم از حاملهای انرژی و نان و پنیر خانواده را با قیمت های جهانی برابر نکنید، اوقاتمان تلخ می شود و جنگ بر پا می کنیم. حرف برابری دستمزد زنان و مردان را اصلا نزنید چه برسد به برابری دستمزد هایتان با تعرفه های جهانی که باز ناراحت می شویم و با جنگ مسئله شما را حل می کنیم.
بیدار شویم، مرگ یکبار و شیون یکبار، کرامت انسانی حق زنان خاورمیانه است.
منبع: مدرسه فمینیستی