مازیار رادمنش
محمدحسین صفار هرندی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: « بسیاری از نشانه‌های موجود بیان‌گر وجود کودتای خزنده در مطبوعات است. تعبیر کودتای خزنده متناسب با موضوع است. وقتی می‌گوییم کودتای خزنده در رسانه یعنی این که شخصی در چارچوب یک اقدام براندازانه حرکت می کند، تعبیر ما از کودتا این‌گونه نیست که عده‌ای در پادگان جمع شده‌اند و قصد حمله دارند.»
محمد حسین صفار هرندی کیست؟
نام صفار هرندی پیش از این در تاریخ ایران یک بار دیگر نیز آمده است. صفار هرندی همراه با بخارائی، صادق امانی و نیک نژاد، همانهایی بودند که به عنوان اعضای جمعیت فدائیان اسلام علی منصور، نخست وزیر تازه بر سر کار آمده و آخرین نخست وزیر قبل از هویدا را ترور کردند. محمد حسین صفار هرندی برادرزاده همان صفار هرندی است، وی در سال 1332 در شهر تهران به دنیا آمد. و به دلیل فضای مذهبی خانوادگی و نقش عمویش به سمت و سوی مسائل سیاسی کشیده شد. وی دوره دبیرستان را در مدرسه مذهبی علوی گذراند، در دوران نوجوانی مدتی با حزب ملل اسلامی همکاری می کرد و چندی نیز مانند بسیاری از مذهبیون آن سالها به جلسات انجمن حجتیه رفت و آمد می کرد، تا اینکه در آنجا با دکتر عبدالکریم سروش آشنا شد. محمد حسین صفار هرندی در سال 1352 وارد رشته راه و ساختمان دانشگاه علم و صنعت شد.
رویدادها و تحلیل
در دهه شصت نشریه محرمانه ای به نام « رویدادها و تحلیل» از سوی دفتر سیاسی سپاه پاسداران منتشر می شد که این نشریه محور اصلی خط دهی سیاسی نظامیان و نیروهای حزب اللهی در آن سالها بود. در آن دوران محمد زاده ریاست دفتر سیاسی سپاه را برعهده داشت و افرادی مانند حسین شریعتمداری، سردار محسن رشید، عباس سلیمی نمین، عمادالدین باقی و وحید شاهچراغی( با نام مستعار وحیدی) در آن نشریه مقاله می نوشتند. محمد حسین صفار هرندی در آن روزها سردبیر این نشریه بود. با گذشت زمان، هرکدام از این افراد به سویی رفتند و صفار هرندی تنها باقیمانده آن جمع برای انتشار این نشریه شد. او پس از این دوره دانشکده فرماندهی و ستاد را در سال 1372 و دوره نظری مدیریت استراتژیک را بدون ارائه پایان نامه دکتری به پایان رساند.
اطلاعاتی های کیهان
با روی کار آمدن مهدی نصیری 25 ساله به عنوان سردبیر کیهان و بحرانی که پس از او بوجود آمد، گروهی از دوستان سابق دفتر سیاسی سپاه که بخشی از آنها مانند حسن شایانفر و حسین شریعتمداری مدتی را در بازجویی های اوین گذرانده بودند، به کیهان آمدند تا آن روزنامه را به روزنامه ای برای مواجهه با مخالفان حکومت بخصوص روشنفکران تبدیل کنند. حسین شریعتمداری مدیر مسوول کیهان شد، صفار هرندی معاون مدیر مسوول و سردبیر کیهان شد. حسن شایانفر صفحات نیمه پنهان را اداره می کرد و سلیمی نمین مدیر کیهان هوایی شد. صفار هرندی که قلمی قوی نیز داشت، برخی سرمقاله های روزنامه را هم می نوشت. او از سال 1373 تا 1384 سردبیر کیهان بود.
صفار هرندی و وزارت ارشاد
اگرچه روزنامه کیهان وقتی که هنوز بحث ائتلاف محافظه کاران در انتخابات تیر 84 مطرح بود، سیاست همرای شدن محافظه کاران را دنبال می کرد، اما وقتی احمدی نژاد انتخاب شد، روزنامه کیهان مانند رسالت پشت سر او ایستاد. صفار هرندی در همان روزهای اول انتخاب احمدی نژاد، ارادت خود را در پاسخ به شایعه ترور احمدی نژاد در مقاله « خودت را به نسیم بسپار» نشان داد و در مقاله ای عاطفی مانند بسیاری از مقالاتش، نوشت: « خوشبختانه گویا نذر او و هزاران دل نگران، بی اثر نبود و از قضا همان نشد که او پیش بینی کرده بود. بالاخره نام مردی که یاد رجایی را در ذهن و خاطرهء مردم تجدید می‌کند، همراه با رقیبی قدرتمند و بانفوذ، در صدر نام کاندیداها خوانده شد. حالا دوست دل نگران ما، گرچه شادی و هیجان خود را از این کامیابی پنهان نمی‌کرد، اما در بحبوحهء این خوشحالی سق سیاهش را جنباند و با تلخی گفت: زنده اش نمی‌گذارند. می‌کشندش. دلم لرزید.» چندی بعد، صفار هرندی پس از یازده سال از کیهان استعفا داد تا مانند همتای دیگرش از رسالت، محمود فرشیدی، وارد کابینه شود. وی پس از استعفا از کیهان گفت که قصد ندارد وارد کابینه شود، ولی معلوم بود که چنین خواهد شد. سرتیپ صفار هرندی که تا پیش از این در دفتر سیاسی سپاه زیر سایه محمد زاده و سپس حجت الاسلام محمدی عراقی و بعدا در کیهان زیر سایه شریعتمداری فعالیت می کرد، برای نخستین بار بطور مستقل به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد کابینه احمدی نژاد شد. وی پس از انتخابات بسرعت دیدگاه خودش را برای پذیرفتن وزارت ارشاد مطرح کرد و گفت: « آزادی گوهر انقلاب است و به اندازهء عدالت و استقلال یکی از اصول انقلاب است، اما آزادی مطالبهء اولیه و فوری و فوتی مردم نیست.»
سیاست های وزارت ارشاد در دوران صفار هرندی
محمد حسین صفار هرندی در مدتی که وزارت ارشاد را برعهده داشت، این وزارتخانه را از کسانی که در دوره مسجد جامعی در آنجا بودند، پاکسازی کرد و گروهی از هنرمندان حزب اللهی و نیروهای سپاه را به این وزارتخانه آورد. او کمی پس از روی کار آمدنش بخشنامه ای صادر کرد که به موجب آن زنان کارمند وزارت ارشاد نمی توانستند پس از ساعت شش بعد از ظهر در محل کار به اضافه کاری بپردازند، این موضوع بحرانی بوجود آورد و این بخشنامه پس گرفته شد. پس از آن بخش کتاب و مطبوعات با کنترل شدیدتری نسبت به گذشته به کارش ادامه داد. بسیاری از کتابهایی که بارها به چاپ رسیده بودند، چاپ شان ممنوع شد و وزارت ارشاد به کنترل روزنامه های دولتی مانند ایران پرداخت و این روزنامه را تبدیل به یک کیهان دوم کرد. یک سال بعد از روی کارآمدن صفار هرندی، نمایشگاه سالانه کتاب که هر سال به عنوان مهم ترین واقعه فرهنگی کشور برگزار می شد، با تغییر محل و محدودیت های فراوان از جمله عدم حضور بسیاری از معتبرترین ناشران ایرانی که برای اعتراض به سیاستهای وزارت ارشاد از حضور در نمایشگاه کتاب امسال خودداری کرده بودند، با بدترین شکل برگزار شد. جشنواره فیلم فجر نیز زیر کنترل شدید برگزار شد و وزارت ارشاد فرهنگ کشور را در اکثر حوزه ها محدود و متوقف کرد. در دوره صفار هرندی برخی از معتبرترین فیلمسازان ایرانی یا اعلام کردند که دیگر به کارشان ادامه نخواهند داد و یا مانند مخملباف ایران را ترک کردند.