شارل بواتو
یکی از عوامل دستگاه های امنیتی آمریکا در سال ۲۰۰۶، درحالی که رییس جمهور ایران را در مجمع عمومی سازمان ملل اسکورت کرده بود، ناگهان گلوله ای شلیک کرد که از کنار محمود احمدی نژاد رد شد.
این واقعه که می توانست روند تاریخ را عوض کند، در سپتامبر ۲۰۰۶ زمانی که محمود احمدی نژاد بخاطر حضور در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده بود روی داد. این مأمور ویژه امنیتی درحال تنظیم اسلحه خود بود که ناگهان گلوله ای از آن شلیک شد و از کنار محمود احمدی نژاد گذشت.
یکی از شاهدان این رویداد می گوید: “همه ایستادند. هیأت ایرانی به ما نگاه کرد و ما هم به هیأت ایرانی نگاه کردیم. مأمور امنیتی عذرخواهی کرد. سپس احمدی نژاد سرش را برگرداند و وارد یک اتومبیل شد.”
این واقعه فردای آن روز در گزارشی که تا به امروز محرمانه نگاه داشته شده، به اطلاع مسؤلان عالی رتبه دولت بوش رسید. یکی از همین مسؤولان آمریکایی درنهایت تصمیم گرفت که این ماجرا را برای روزنامه نگار مارک آمبیندر تعریف کند تا او نیز در کتاب خود به آن اشاره کند.
در آن زمان انتشار این خبر می توانست به شکلی جدی روابط ایران و آمریکا را پیچیده تر سازد. مارک آمبیندر می نویسد: “زمانی که این خبر را خواندم، بخاطر دارم که چشمانم را بستم. سه جمله بود که عرق سرد را بر تن ده ها مسؤول کاخ سفید نشاند.”
“ازبین بردن روابط بین دو کشور”
این مسؤول در ادامه می گوید: “باید اذعان داریم که در سال ۲۰۰۶ دولت بوش به شکلی تأمل کرد که گویی درخصوص برنامه اتمی ایران تصمیم گیری می کند. یک مأمور امنیتی کاری کرد که می توانست روابط میان دو کشور را برای همیشه ازبین ببرد. احمدی نژاد بی شک این واقعه را از تریبون سازمان ملل اطلاع می داد. او می توانست ادعا کند که ایالات متحده قصد داشته او را ترور کند و بدین ترتیب کل کنفرانس را برهم زند.”
رییس جمهور ایران که بی شک صدای شلیک گلوله را شنیده بود، به شکلی تعجب آور هیچ گاه از این مسأله چیزی نگفت. از نظر واشنگتن، این یک سکوتِ حساب شده بود. روزنامه نگار مارک آمبیندر دراین خصوص می گوید: “سکوت آنها باعث شد تا نگاه کاخ سفید به احمدی نژاد تغییر کند. این به خوبی نشان می داد که ایران به شیوه ای استراتژیک و بسیار محتاطانه عمل می کند.”
منبع: فرانس ۲۴، ۲۲ مارس
