از جنایت در پاریس تاهجوم به بهاییان

علی اصغر رمضانپور
علی اصغر رمضانپور

واکنش مردم ایران به جنایت وحشت افکنان داعشی در پاریس تحسین برانگیزاست. احساس همدردی با قربانیان و بازماندگان قربانیان در پاریس نشانه ای از احساس جهانی انسان دوستانه ای ست که شرط اولیه زندگی در جامعه جهانی امروز است. کم اهمیت دانستن این همدلی انسانی از سوی کسانی مانند گردانندگان تندرو روزنامه وطن امروز دلیل روشنی است که کسانی که برای جان انسان ها اهمیت قائل نیستند توجیه کنندگان اصلی هجوم به انسان ها به شمارمی روند.

در چنین شرایطی کم قدر دانستن همدلی ایرانیان با مردم فرانسه به بهانه تقبیح سیاست های دولت های غربی، معنی بی توجهی به اهمیت جهانی گسترش نا امنی در جهان را می یابد. این که بیروت ناامن است دلیلی برای توجیه استقبال از ناامنی و وحشت آفرینی در پاریس نیست.

عنصر مشترک در میان وحشت آفرینان بی اعتنایی به جان و حقوق انسان هاست. همین روحیه است که در ایران هجوم به ایرانیان بهایی را توجیه می کند.

روشن است که اگر مردم می توانستند با همان آزادی ای که می توانند همدلی خود با مردم فرانسه را ابراز کنند، اعتراض خود به هجوم به بهاییان در ایران را بیان کنند، حتما چنین می کردند. و اگر بدون ترس از اطلاعات و نیروی انتظامی و سپاه پاسداران می توانستند در صفحات فیسبوک خود نشانی از همدلی با بهاییان بنشانند، بی گمان به این کار دست می زدند.

ماموران وزارت اطلاعات صبح روز یک‌شنبه ۲۴ آبان با مراجعه به خانه های برخی شهروندان بهایی در شهرهای تهران، اصفهان و مشهد، ۱۶ نفر رابازداشت کرده‌اند. این حمله نمونه دیگری از تهاجم گسترده به بهاییان در سال های اخیر است که در یک سال اخیر تشدید شده است.

متاسفانه مراجع تقلید و روحانیون ایران، یا از این اقدام ها حمایت و یا در برابر آن سکوت می کنند. و نه فقط روحانیون، که چهره های سیاسی اصلاح طلب و میانه رو نیز از ترس مواجه شدن با مجازات حکومت در برابر این موج هجوم غیر انسانی به بخشی از ایرانیان سکوت می کنند. چنین سکوتی از جانب کسانی که خود را مدعی دفاع از حقوق همه ایرانیان می دانند قابل پذیرش نیست. اقدام پسندیده چهره هایی مانند محمد نوری زاد در ابراز همدلی با بهاییان نتوانست بر این بی تفاوتی تاثیری بگذارد و بزرگان سیاست در ایران را به خود آورد.

کسانی که از ادیانی مانند اسلام دفاع می کنند بی آن که به رنجی که به نام اسلام بر دیگران تحمیل شود واکنش نشان دهند و آن را تقبیح کنند، زمینه ساز باورِ خطای کسانی هستند که حملات تروریستی مانند حمله پاریس را نادیده می گیرند. لازمه صلح و دوستی در جهان محکوم کردن هر ستمی ست که به نام دفاع از دین یا ترویج دین بر دیگران روا دانسته می شود. فرق نمی کند این ستم به نام دفاع از سوریه و ملل مسلمان توسط داعش صورت گیرد یا به نام دفاع از باورهای دینی علیه ایرانیان بهایی صورت گیرد. به همین ترتیب، ضرورت دفاع از بهاییان به همان میزان وظیفه ملی مردم ایران است که ابراز همدلی با مردم پاریس.